Abdül Hakem b. Ebil Âsoğulları hakkında

Abdü'l Hakem b. Ebi'l Âsoğulları Hakkındaki Haberi

Süleyman b. Bilâl, el Alâ b. Abdirrahman, babası aracılığıyla Ebû Hüreyre (r.a.) dan Nebi (s.a.v)'in şöyle buyurduğunu bildirir:

«Ebûl Âsoğulları kırk kişiye ulaşınca Allah'ın dinini insanlara aldatmaca yapacak, Allah'ın kullarnı köleleştirecek, Allah'ın mülkünü de kendi sermayeleri yapacaklardır.»

Bu ravileri güvenilir kişilerden olmasına rağmen garib bir haberdir. Ancak A'meş, Atıyye aracılığıyla Ebû Saîd el Hudrî'den (r.a.) buna benzer bir haberi (Efendimiz'den) merfu olarak nakleder. Ama orada (kırk değil) «Otuz kişi» diye geçer.[157]

Süleyman b. Hayyân el Ahmer anlatıyor: Bize Dâvûd b. Ebî Hind, Ebî Harb b. Ebi'l Esved ed-Düelî aracılığıyla Talha en Nasrî'nin şöyle dediğini anlatır:

-Muhacir olarak Medine'ye gelmiştim. O zamanlar birisi Medine'ye geldi mi tanıdığı varsa onun yanma misafir olur, yoksa (mescitte bulunan) Soffe'ye inerdi. Ben de Soffe'ye indim. O zamanlar Rasûlüllah (s.a.v) iki kişiyi birbirine arkadaş yapar, aralarında bir ölçek hurmayı bölüştürürdü. Bir gün Rasûlüllah (s.a.v) namazda iken bir adam ona seslenerek, "Ya Rasûlallah! (Devamlı hurma yemekten dolayı) midemizi hurma yaktı. Giydiğimiz kaba ketenler parçalandı" dedi. Bunun üzerine Allah Rasûlü, Allah'a hamd ve sena ederek kavminin düçâr olduğu sıkıntıyı da arz etti. Sonra şöyle buyurdu:

"Ben kendimin ve arkadaşımın halini iyi bilirim. Biz on küsur günü erak ağacının meyvesi dışında hiç bir yiyeceğimiz olmadan geçirdik. Sonra Ensarh kardeşlerimize geldik. Onların yemeğini bölüştük. Onların en fazla yedikleri hurmaydı. Kendisinden başka ilah olmayan Zat'a yemin olsun ki, et ve ekmeğe gücüm yetseydi size onları yedirirdim. Yakında size öyle bir dönem gelecek (yahut sizden kim o döneme yetişirse) Ka*be örtüsü gibi (ipekli) giyinecek, büyük tabaklar içerisinde gıdalandırilacaksmız."Bunun üzerine:

-Ya Rasûlallah, o gün mü yoksa bu gün mü daha hayırlıyız? dedilerde:

"O gün değil, aksine bugün hayırlısınız. Bugün siz birbirinizin kardeşlerisiniz. O gün ise birbirinizin boynunu vuracaksınız." buyurdu.»[158]

Muhammed b. Yusuf el Firyabî, Süfyan-ı Sevrî'nin Yahya b. Saîd aracılığıyla Ebû Mûsâ Yuhannis'ten Rasûlüllahm (s.a.v):

«Ümmetim (kibirlenerek) kollarını sallaya sallaya yürüdüğünde ve İranlı'lar ile Rum'lar ümmetime hizmet ettiğinde, ümmetimin bir kısmi diğerine musallat edilecektir.» buyurduğunu anlatır.

Bu mürsel bir haberdir.[159]

Osman b. Hakîm. Hz. Sa'd'ın oğlu Amir'in babası Sa'd b. Ebî Vakkas'dan (r.a.) şöyle naklettiğini anlatır:

-Rasûlüllah ile beraber bir yerden geliyorduk. Muâviye oğulları mescidine uğradık. Rasûlüllah (s.a.v) girip iki rekat namaz kıldı, biz de birlikte kıldık. Rabb'ine uzun uzun müracaatta bulundu, sonra da:

«Rabbimden üç şey istedim. Ondan, ümmetimi suda boğarak helak etmemesini istedim, bunu verdi. Ümmetimi kıtlık seneleriyle yok etmemesini istedim, bunu da kabul etti. Yine Rabb'imden, ümmetimin bejinin ( belasını bulması) kendi aralarında olmamasını istedimse de bunu reddetti.»

Hadisi Müslim rivayet etmiştir.[160]

Eyyûb-u Sahtıyânî de Ebû Kılâbe, Ebû Esma isnadıyla Sevbân'dan (r.a.) Rasûlüllah'm (s.a.v) şöyle buyurduğunu nakleder:

«Allah bana yeryüzünü topladı. Öyle ki, onun doğusunu da batısını da gördüm. Ümmetimin toprakları bana topluca gösterilen yerlere kadar ulaşacak. Bana kırmızı ve beyaz (altın ve gümüş) hazineler verildi. Ben Rabb'imden "Ümmetimi umûmî bir kıtlıkla yok etmemesini, kendileri dışında bir düşmanı onlara musallat edip köklerini kazıtmamasını" istedim. Rabb'im de: "Yâ Muhammed! Ben bir şeye karar verdim mi artık o geri döndürülmez. Ümmetin için isteklerini kabul ettim, onları umûmî kıtlıkla yok etmeyeceğim, onları kökünü kazıyacak kendileri dışında düşmanı musallat etmeyeceğim. Ümmetin aleyhine onların çevresindekiler birleşse bile, üm-metiyin bir kısmı diğerini esir edip, birbirini öldürene kadar düşmanı onlara musallat etmeyeceğim.[161]

-Rasûlüllah (s.a.v) yine şöyle buyurdu:

«Ümmetim üzerine asıl korktuğum şey, sapıttırıcı devlet başkanlarıdır. (Delalete sebeb olan imamlardır).[162]

Yine Efendimiz:

«Ümmetim içine kılıç girdimi kıyamete kadar bir daha kaldırılmaz» buyurdu.[163] Yine aynı isnadla:

«Ve ümmetimden bir kabile müşriklere katılmadan kıyamet kopmayacak. Hatta ümmetimden bir grup putlara tapacak. Yakında ümmetim arasında her biri peygamber olduğunu iddia eden otuz yalancı çıkacak. Ben gerçekten peygamberlerin sonuncusuyum, benden sonra peygamber olmayacaktır.» buyurdu. Yine aynı isnadla:

«Ümmetimden her dönem daima hakka yardımcı olan bir grup olacaktır. Onları desteklemeyen, onlara zarar veremeyecek (veya onlara muhalif olanlar bir zarar veremeyecek), Allah'ın emri (kıyamet) gelene kadar bu böyle devam edecektir.» buyuruyor. Bu haberi Müslim rivayet etmiştir.[164]

Yûnus ve diğerleri Hasen-i Basrî, Ata b. Abdillah aracılığıyla Ebû Mûsâ el Eş'arî'den (r.a.) Rasûltillah'ın (s.a.v) şöyle buyurduğunu anlatır:

«Kıyamet öncesi kesinlikle "Herec" olacaktır». Bunun üzerine "Herec Ne?" diye soruldu da; JjâJ' «Katliam» dır buyurdu. Ashab, "şimdiki öldürdüğümüzden daha fazla bir katliam mı?" dediler de, Rasûlüllah (s.a.v):

«O sizin müşrikleri öldürmeniz değil, lâkin sizin birbirinizi öldürmenizdir.» buyurdu. "O gün aklımız olacak mı?" dediler de:

«O zamandakilerin çoğunun aklı alınmış olup bunlara insanların kıt akıllıları halef olur. Bunlar kendilerini (kitap ve sünnete uygun) doğru yolda zannederler. Halbuki asla doğru yolda değildirler.»[165]

Süheyl b. Ebî Salih babası Ebû Salih aracılığıyla Ebû Hü-reyre (r.a.) dan Rasûlüllah (s.a.v) in şöyle buyurduğunu nakleder:

«Cehennem halkından iki sınıf var ki ben onları görmedim:

1- Yanlarında sığır kuyruğu gibi cop taşıyan ve bunlarla insanları döven (idareci)ler.

2- Giyinmiş, çıplak, başlarını açıp, kırıtırak yürüyen kadınlar. Bunların başları Horasan develerinin hörgücü gibi olur. Bunlar Cennet'e giremeyecek ve onun kokusunu bile duyamayacaktır. Halbuki Cennet'in kokusu şu kadar, bu kadar uzak yoldan bile duyulur.»

Hadisi Müslim rivayet etmiştir.[166]

Ebû Abdisselâm da Sevbân'dan (r.a.), Rasûlüllah'm (s.a.v) şöyle buyurduğunu anlatır:

«Çok geçmez, yemek yiyenlerin (şöyle buyur, sen de yanaş diye diğerlerini) yemek tabağına da've t ettiği gibi,

(düşman) milletlerde birbirlerini sizin aleyhinize toplanıp saldırmaya da'vet edecektir.» Bunu duyan birisi:

-Bizim o gün nüfusça az oluşumuzdan mı böyle yapacaklar? deyince. Efendimiz (s.a.v):

«Aksine siz o gün pek kalabalık olacaksınız. Ama sel sularının çürütüp götürdüğü köpük gibi çürük insanlar olacaksınız. Allah sizin heybetinizi düşmanlarınızın gönlünden çıkaracak ve sizin gönlünüze "Vehn" atılmış bulunacaktır.»

buyurdu. Birisi; "Vehn de nedir, ya Rasûlallah?" deyince:

«Dünyayı sevip, ölümden hoşlanmamanızdır.» buyurdu.

Hadisi Ebû Dâvûd, Abdurrahman b. Yezîd b. Câbir'den bize Ebû Abdisselâm anlattı ki... diyerek naklediyor.[167]

Hemmam aracılığıyla Mamer, Ebû Hüreyre (r.a.) dan Rasûlüllah (s.a.v) in şöyle buyurduğunu anlatır:

«Nefsim elinde olan zata yemin ederim ki, birinize öyle bir gün gelecek ki, beni göremeyecek. Sonra beni onlarla beraber görmesi, kendisine malı ve ailesi gibi bir şeyi görmekten daha iyi gelecektir.»

Hadisi Müslim rivayet etmiştir.[168]

Buharî'nin de Ebû Hüreyre (r.a.) dan naklettiği böyle bir hadis vardır.

[Ebû Hüreyre (r.a.), Nebi (s.a.v) in şöyle buyurduğunu anlatır:

«Çarıkları kıldan yapılma bir kavimle savaşmadığınız sü-e kıyamet kopmayacaktır.

1- Ve küçük gözlü al yanaklı, basık assi burunlu, yüzleri sanki kat kat bürünmüş gibi olan kürklerle savaşmadan da kıyamet kopmayacak.

2- Ve insanlam en hayırlılarını bu işe bulaşmcaya kadar siyaset ve idare-len hiç hoşlanmaz bulacaksınız.

3- İnsanlar (da) bir takım (al;ın, gümüş, bakır, demir gibi) ma'denlere ayrılır. (Müslüman almadan önceki) Cahiliye döneminde onların hayırlısı olan idini Öğrenip anlayınca) İslam olduktan sonraki dönemde de Müslümanların en hayırlısı olur.

4- Ve kesinlikle sizden biriniz Üzerine Öyle bir gün gelecek ki; o zaman beni görmesi kendine, kendisinin malı ve ailesinin bir ilerisine girmesinden daha sevimli gelecektir, (ya da ben ona daha sevindirici olacağım.)»[169]

[157] Müsned 3/80; Ebû Ya'la Müsned 2/1152, 11/6253; Hakim Müstedrek 4/480; Beyhakî Delâil 6/507; Müsned 3/80; Hakim hadise sahih demediği gibi Ze-hebî de Telhisinde hiç ilişmez. Ancak Atıyye el-Avfî ittifakla zayıf birisidir. Zehebî'nin Mîzan'mda belirtisine göre Şia taraftarlığı vardır. Onun Ebû Saîd rivayetlerinin hepsine zayıf gözüyle bakılır. Ebû Ya'la'nın 6523 nolu hadisinin isnadı sahihtir. İbni Hacer de El Metalib'inde bunu sahih sayıyor.

[158] Beyhakî Süneni Kübrâ 2445; Hakim 3/15; Fesevî el Maarife vet Tarih 1/277; Müsned 3/487; Taberânî Kebir 8/371; Ebû Nüaym Hılyetül Evliya 1/374; İbni Savd 7/51; Beyhakî Delâil 6/524; Müsned rivayetinde "on sekiz gün" diye scccr

[159] İbni Mübarek Zühd 2/52; İbni Hibban el Mecrûhîn 2/236, 302; İbni Hibbân S/253, Tarihi İsfahan 1/305; İbni Adiy 6/2335; Ukayli Züafa 4/162; Beyhakî Delâil 6/525; Tirmizî 2261 bu rivayeti "Ebû Muaviye bunu Yahya b. Saîd el Ensarî'den naklediyor" deyip metni vermez. Ancak Tirmizî bu haberi Fiten 2363'de Abdullah b Ömer'den (...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın