Habibullah vesilemizdir By: sidretül münteha Date: 02 Aralýk 2010, 15:44:40
Habibullah Vesilemizdir
Meali þerif: Ali imran 81.Ayet
Allah Celle Celalühü: “And olsun ki; size kitap ve hikmet verdim, sonra yanýnýzda bulunan (kitaplar)ý doðrulayýcý bir peygamber geldiðinde O’na muhakkak inanacak ve O’na yardým edeceksiniz. Bunu kabul ettiniz mi ve bu hususta aðýr ahdimi üzerinize aldýnýz mý?” dediðinde Peygamberlerden þöyle söz aldý: “Kabul ettik” Allah Celle Celalühü’ da dedi ki: “Öyleyse þahit olun! Ben de sizinle beraber þahit olanlardaným”.
Bu ahid, Cenabý Allah Azze vecelle ile göndereceði tüm Resuller ve nebiler arasýnda olmuþtu. Çok sýký ve aðýr bir antlaþmaydý. Halifesi ve tercümaný olan
“Habibini” tüm Peygamberlere ve onlarýn ümmetlerine tanýtmýþtý, taa öteden beri!
‘‘Ansýzýn çýkýp gelirse, elinizdeki her þeyi býrakýp, ona uyun’’ demiþti adeta. ‘‘Ben gizli bir hazineydim; tanýnmak istedim. Tüm isim ve sýfatlarýmý tecelli ettirip, nurumun her yere ulaþmasýný arzu ettim.’’ Bu ilahi arzu ve istek, Hazreti Habibullah ile olmuþtu.
Zira ilk önce, O’nu yaratmýþ, O’na ayrý bir yer vermiþti. Hz. Âdem (Aleyhisselam) toprak ve su arasýnda gidip, gelirken bile O’nun nuru her yeri aydýnlýða çevirmiþti bile.
Hz. Ýrbad ibni Sâriye Peygamberimizden(Sallahu aleyhi vesellem) þu hadisi rivayet eder: ”Adem mayasýnda çýrpýnýrken, Ben Allah’ýn indinde Hatemül Enbiya idim’’ (1) .Hakim Müsderak 2/418,Tabarani Mucemül kebir 118/253,Beyhaki Delail el Nubuvvah 1/83
Allah’ýn ilk halifesi, tercümaný Habibi olacaktý. Tüm isimler ve sýfatlar onda tecelli edecekti. Tüm yarattýklarýna rahmet ve üns olacaktý. Hem dünyada hem de ahirette insanlýk O’na sýðýnacak O’ndan medet umacaktý. Mukaddes bir vasýta ve vesile olacaktý. Mahþerde bile, o gergin ve þiddetli hengâmede yegâne ses ve soluk O’nun olacaktý. Yani “Habibi” nazlýydý, muktedir kahýr sahibi olan Cenabý Hakkýn indinde, þecaatli bir þekilde arzý endam edip, topyekûn insanlýk için rahmet dileyecekti. Bu nazlý Habibi için tüm peygamberlerden adeta ‘‘biat” almýþtý. Ciddi ve sýký söz anlamýna gelen bu anlaþma önemliydi.
Bir hadiste Peygamberimiz (Sallahu aleyhi vesellem) þöyle buyurmuþtur “Eðer Musa hayatta olsaydý, bana - dinime- uymaktan baþka bir þey yapar mýydý?” 2.Ýmam Ahmed -Müsned 3/337,Suyuti -El Dür el Mensur 2/47
Habibullah, kendisinden önce gelen tüm peygamberlerden biat almýþ ve yine kendisinden sonra gelecek ashabý ve tüm varisleri olan evliyadan da biat almýþtýr. Çünkü hakiki ‘‘Halife” yeryüzündeki Allah’ýn gölgesi O’dur. Diðer vazife baþýndaki zevatlar ise vekil idiler.
Meali þerifi: Nisa suresi ayet 163
(Muhakkak Biz, Nuh’a ve ondan sonra gelen peygamberlere vahyettiðimiz gibi, Sana da vahyettik. Ýbrahim’e, Ýsmail’e, Ýshak’a, Yakup’a, torunlarýna, Ýsa’ya, Eyyûb’a, Yunus’a, Harun’a ve Süleyman’a da vahyettik. Davud’a da Zebur’u verdik)
Önce Hz. Habibullah’ý zikredip, sonra Hz. Nuh’u ve ondan sonrakileri zikreder. O’nu önce anmakla ayrý bir yere koyar. Ayrýca Kur’an-ý Kerim’de Cenabý Hak Celle celaluhu tüm Peygamberlere hitabý adlarýyladýr.
Bakara suresi ayet 35 “Ey Adem!...”,
Hud suresi ayet 47 ”Ey Nuh! selametle in...”,
Hud suresi ayet 76 ”Ey Ýbrahim! bundan yüz çevir...”,
Araf suresi ayet 144 ”Ey Musa! Seni tüm insanlara üstün kýldým...”,
Sad suresi ayet 26 ”Ey Davud!...”,
Maide susesi ayet 110 ”Ey Meryem oðlu Ýsa!...”,
Meryem suresi ayet 7 ”Ey Zekeriya!..”,
Meryem suresi ayet 12 ”Ey Yahya! kitaba kuvvetli sarýl”
Hz. Habibullah’a (Sallahu aleyhi vesellem) Kur’an da atýf edilen hitap ise, hep tazim ve yüceltme olmuþtur.
Yani “Muhammed, muhakkak bir peygamberdir. Ondan önce de peygamberler gelip geçmiþtir” ismini zikirden sonra peygamberliðini zikreder. Ayrýca her ümmet kendi Peygamberine isimleriyle hitap etmiþtir. Ya Musa, Ya Ýsa, Ya Salih, Ya Nuh gibi.
Habibullah ise yeri baþkaydý. Allah celle celaluhu O’nun ümmetine ikazda bulunmuþtu. ‘‘Habibime hitabýnýzda saygýlý olun’’ Nur suresinde ayet 63 te “Ey müminler, Peygamberin davetini, aranýzdan bazýnýzýn bazýnýza daveti gibi zannetmeyin.” Ýbni Abbas bu ayetin tefsirinde buyurdular ki: ‘‘ (Ey Muhammed) demeyin (Ya Rasulallah) deyin’’ olarak tefsir eder.
Herkes bir yana Habibullah bir yanaydý. O, Kainatýn Sahibinin Halifesi, ilk Peygamberi ve Tercümanýydý. O’na saygý ve edep, Allah’a saygý ve edep gibiydi. Ayni zamanda bu müstesna Nur, bizim gibi, bizden çýkan, bizim gibi yiyen ve bizim gibi pazarlarda alýþ veriþ yapan biriydi. Yani bizi çok iyi anlayan biriydi. Âlemlere rahmet olarak gelen bu sevgili, melek cinsinden olsaydý, bu denli rahmetli ve þefkatli olmazdý belki…
Ümmeti! Ümmeti! Diye aðlayan bu Ulu Habib, gerçekten büyük bir nimet ve rahmettir. O ki; Hz. Adem (Aleyhisselam) babamýzýn affýna sebep ve vesile olmuþtur. Yani her adem oðlu O’na boyun eðmeli ve saygýda kusur etmemelidir.
Þu kainatý ve þu muazzam düzeni Hz. Habibullah için yaratan Allah celle celaluhu O’nu ne kadarda sevmiþ “Muhabbetten Muhammed hâsýl olmuþ” Hamd ve þükürler olsun!
Peki ya böyle bir “Habib” olmasaydý ne olacaktý. Halimize, hangi günahkâr diller ve gönüller, Cenabý Hakkýn karþýsýnda af dileyecek ve nasýl þefaat edeceklerdi? Hiç günahý olan birisi iltimasta bulunabilir mi? Hiç kusuru olan biri, konuþabilir mi? O bizim yüz akýmýz, vesilemiz, Rahmet Peygamberimiz…
Alemleri O’nun yüzü suyu hürmetine yaratan Mevlamýz’a hamd ederiz ki; böyle bir Rahmeti bizlere tanýtmýþ ve sevdirmiþ. O’nun þanýna yakýþýr birer fert olmayý Mevlam nasip eylesin! O’nun ahlaký ve sünnetine uymayý, yaþayýp yaþatmayý nasip etsin, Âmin!
Saidnur UNUTKAN