Zor olana tutku By: sumeyye Date: 02 Eylül 2010, 14:04:09
ZOR OLANA TUTKU
Zor olaný istemenin, zora sevdalanmanýn sevdalar içinde bir farklý yeri olsa gerek. Zor olan mýdýr bizi adam eden, zor olan mýdýr bizi kendimizden alýp uzak diyarlara ýssýz köþe baþlarýna býrakan, zor olan mýdýr bizi hamlýktan alýp olgunluða götürürken ateþ halelerinin içerisinden geçiren ve içinden geçerken etlerimizi yakýp bizden kopan parçalarý ateþlere düþüren? Bu ateþler midir bizi piþiren? Yoksa hepsinden farklý bir düþünceyle sevgi midir?
Sevgi zorluðun eþ, karþýt, sesteþ bilmem ne bakýmdan akrabasý olan bir kelime deðildir. Dilbilimcilerimizin hepsi birden yanýlýyor mudur ki? Peki, sevgi mi zordur, zor mu sevgidir? Bunu da felsefeci üstatlara býrakmalý. Aþkýn diliyle konuþacak olursak; kolay olanýn adý sevda deðildir? Sevda ise seven için bile isteye yaþanan bir zorluk olduðu için zor deðildir?
Zor zamanda zor olaný dile getirebilenlerin nidalarý bütün dünya dillerinde güzel sözler adýyla kullanýlýr. Güzel sözler, sohbetlerin ve yazýlarýn aromasýdýr. Zor olaný en zor zamanda dile getirip bedel verenler ise; dünyanýn birçok yerinde birçok insanýn veya gruplarýn ortak kahramanlarý sýnýfýnda anýlýrlar. Bunlarýn hayata bakýþlarý adeta insanlýðýn ortak mirasý hükmündedir. Kullanýldýkça büyüyen, paylaþýldýkça, sahiplerini daha da mutlu eden, caný gönülden paylaþýlan bir miras. Hiçbir miras varisleri tarafýndan bu kadar isteklice paylaþýlmamýþ, hiçbir miras bu büyüklükte olmamýþtýr. Hayata yön veren, yüzyýllara hitap eden düþünceler iþte bu miraslardan esin alýr, bunlarla gýdalanýr, bunlardan beslenirler.
Zora olan tutkumuzdur bizi göz göre göre hara çeken. Zor þartlarda yaþayan insanlarýz. Zor kazanýr, zor harcarýz. Hayatýmýzýn öte yüzünde, yani öteki tarafýmýzda hep bir gölge gibidir zor olanlar. Kýzarýz, üzülürüz ama isyana alýþýk deðildir dilimiz. Bizim çýðlýklarýmýz olur, nidalarýmýz, haykýrýþlarýmýz bizi dile getirir ama isyanla anlam bulmaz bizim zora düþerken seslendirdiklerimiz. Severiz, severken acý çekmeyi kabul etmiþizdir, zordan bir hamaylý yapar bir ömür taþýrýz boynumuzda. Zorun yataðýndan akýp gelen suyu teberrük diye tenimize sürmekten çekinmeyiz.
Zor severiz. Zorla güzellik dilemeyiz. Ama güzelliði diler ve o yolda karþýmýza çýkacak zorluklara karþý yüreðimizi en kesici tarafýndan bileyerek ruhumuza çekinmeden teslim ederiz. Zor güleriz. Aðlamanýn tarihçesini yazgýlarýmýzdan çalarak destanlaþtýranlar, aðladýðýmýz için zor güldüðümüzü gözden kaçýrýrlar. Aðlarýz evet, aðlamayý da bir baþka severiz. Biliriz ki, aðlamayý beceremeyenlerinin gülmeye hakký olmaz. Aðlamayý bilmeyenlerin acýyý tanýma iddiasý olamaz. Aðlamayý bilmeyenlerin yýlký acýlar karþýsýnda pervasýz dönüþler, ümitsiz kýsýrdöngüler dairesinden dýþarýya tek bir adým dahi atamazlar. Aðlamayý bilmeyenler mutluluðu da asla bilemezler. Biz zor mutlu olmayýz. Bir yanýmýza mutluluk çalýndý mý, gözyaþýný da zoru da aklýmýzýn ucundan bile geçirmeyiz. Birilerinin mutluluðuna sebep olacaksak sefere çýkmak için hiçbir engel kalmamýþtýr.
Zor; bir þiiri kýnýndan çýkarmak gibi bir þeydir. Kýnýndan çýkan þiire dur demek kimsenin haddine deðildir. Yüreði zora alýþkýn olaný þiirden ötesi kesmez. Hoyrat bir yalnýzlýða düþmek ve buna öfkelenmek iþ deðildir zoru tanýyanlar için. Suskun bir liman gibi gemisini beklemek, geldiðinde yüreðine vurdura vurdura kucaklamak bir hünkârýn maðruriyetle þefkat karýþýmý sevme biçimidir zorlarýn sevgisi. Hayta bir salýnýþ, ýsrarcý bir tutunma biçimi deðildir. Zor zamanda kenetlenmeyi; suda hala kulaç atmaya takati varken, yüzme bilen arkadaþýna tutunmak onu da kendini de takatsiz býrakmak ve nihayetinde bedenleri serin sularýn kalbine gömmek olarak algýlamaz. Aksine, elinden geldiðince dostuna yakýn durmaya çalýþýrken, onun da zorda olduðu anda dayanmamaya, yükleri aðýrlaþtýrýp umudu batýrmamaya çabalamaktan baþka bir þey düþünmez.
Zor; bazen gece, bazen gündüz hükmündedir. Zoru sevenler gecenin de gündüzün de bir sahibi olduðuna asla tereddüt etmezler. “Göklerin ve yerin yaratýlýþýnda, gece ile gündüzün birbiri ardýnca gelip gidiþinde selim akýl sahipleri için gerçekten açýk, ibretli deliller vardýr.” Zoru sevenler geceye güvenip yanlýþ, gündüzden korkup riyakârlýk yapmazlar. Zoru sevenler bilirler ki; zorun da kolayýn da kaynaðý aynýdýr:
“Biz sana bu Kur'an'ý güçlük çekmen için indirmedik”
”Ýçi titreyerek korku duyanlara' ancak öðütle-hatýrlatma (olsun diye indirdik).” (K. Kerim)Mehmet KIZILAY