Kardelen By: sumeyye Date: 01 Aðustos 2010, 15:45:07
Kardelen
O kadar çok sevdi ki Elif Be'yi
Elif kimi bu kadar sevebilirdi?Nasýl sevdiyse öyle sevildi zannettiAma nerden bilebilirdi ki?Nerden bilsindi?Sanki her þey susmuþtu onlarý dinliyorduKulak kesilmiþti kuþlar ýrmak ve bulut
Soluðunu tuttu Elif, Be'nin sesini duydu
Be ona aþký anlatýyorduDikkat etti Elif
Be'nin kendi sözcükleri yoktuOna aþký Elif'in sözcükleriyle anlatýyordu
Bir þey olmuþtu ama kendine ne olduðunu anlayamadý Elif önceBu olanla da uyum içinde geçinilir zannetti
Can evinden vurulmuþtu oysa yara sýcaktý henüz duymuyordu
Halinin kelimesini bulamadýancak kelimelerle yetindiBir büyük boþlukta çýðlýk kopmuþ gibi
Çýðlýðý atan görünürde yokmuþ da ses hala çýnlýyarak
devam ediyormuþ gibi
Bir uçurumdan düþerken kolundan yakalayan el uçurumun kendisine dönüþmüþ gibi
Bir uçurumdan düþmüþ öylece hareketsiz kalmýþ gibi
Dünya aniden bitmiþ bundan sonrasý ölüm gibi
ÖlmediBundan sonrasýný da yaþadýBundan sonrasý?
TaþýdýTaþýdýkça aðýrlaþtý
Olan olmuþtu bir bunu anladý da olaný içine nasýl sýðdýracak nasýl hazmedip sindirecek Elif bunu anlamadý
Bir daha toplanmasý mümkün olmayan bir kýrýlýþla kýrýldý
Üzerinden tekinsiz bir rüzgar geçmiþlere mahsus ürpertiyle kaçtý odalara günlerceKimselere görünmek istemedi kimseleri görmedi
Yüzlerce düþüncede battýKendi içine çevirdi gözlerini
Bütün gidiþler eninde sonunda ayný kapýya çýktýAþkýn belasý aþkla hesaplaþmaya kalkmasý bir aþkta aþkýn yorumunu yapmasý
Olanýn bitenin ne olduðunu anlamak isteði Elif'in en büyük girdabý oldu
Keþke bitenin neye bittiðini anlasaydýÖlü bir balýk gibi böyle denize vurup durmasaydý
Allah'ým dediKalp bilgimi arttýr ki, olup biteni daha iyi anlayayým Anlarsam dayanýrým
Ne kalp bilgisi arttý ne olup biteni anladý Çözdükçe düðümlendi Anlamaya çalýþtýkça boðuldu Aþkýyla yüzleþip de sað salim çýkamayýnca bu kez aþkýn kavram olarak kusurlu olduðuna karar verdi
Yaratýlþýndan mücrimdi aþk duygusu Netice de aþký yalanlamaktan baþka varlýk hükmü kalmýyordu Ama aþk yalanlanýnca da geriye bir tek karanlýk kalýyordu Oysa karanlýða tahammülü yoktu Elif'in Ama dayanmak mümkün deðildi Peki zaman her acýnýn ilacý deðil miydi?Gözden ýrak olan gönülden ýrak olmuyormuydu?Aþk bile olsa herþey en sonunda bitmiyor muydu?Bitmiyordu
Bir adým sonrasý ölüm
ÖlünmüyorduSürünüp gidiyorduBir daha Be katýlsa öfkesine sular gibi durulacaktý biliyorduHer þey eskisi gibi olabilirdi belki Küçük bir kapýyý açýk býraktý, olmadý
O da kendiliðinden kapandý
Deðmezmiþ diyebilseydiAllah'ým deðmeyenle oyalama beni
Öyle bir oyalandý ki deðip deðmediðini bile bilmediðinde dönerim zannetti de bir adým geriye dönemedi Ne kadar abesti aþkýn yüzü Dahasý ne çok yüzü vardýAþkýn bir yüzü aþkýn iki yüzü Aþkýn yüzsüzlüðü
Vefa ihanet ahd Hepsi birbirine karýþýyordu Uðrunda ahidler bozulan ahde vefasýzlýk ediyordu Allah'ým dedi
Ne olur yanýlma olmasaydý Ne büyüktü vaad ve toprak ne kadar küçükmüþ Gördü Görmek an meselesi deðil amaZaman meselesi þimdi
Gördüðünün aslýnda kendi görme kabiliyetinden daha fazlasý olmadýðýný okyanusun kýyýsýnda gelgitler arasýnda neden sonra fark etti Yani bu Be ne kadar olsa da Elif'in gördüðü kadardý
Bir Elif'i çekemeyen Be Öyle aðýrdý ki üzerine yýkýlan mana artýk hallerini bilindik kelimelerle ifade edemedi Elif
Bir acý ki artýk hallerini bilindik kelimelerle ifade edemedi Elif
Bir acý ki kelamda bu halin karþýlýðý yok acýdan baþka
Bundan sonra derin denizlerin yalnýzlýðý olsundu
Hesaplarý bu dünyaya sýðmadý çözümünü bir baþka dünyaya býraktý Üzüntüsünün artýk Be'ye dair bile olmadýðýný fark etti Kederi yön deðiþtirdi Gel zamaný çýktý neredeyse denizin ortasýnda kalmýþ kumsal evinden Ayak bilekleri ýslandýKaranlýk kentin kapýsýna dayandý geçtiði uzun ve meþakkatli bir yoldu Gecenin otobüsleri güçlü yolcularýyla uzaklaþýrken tehlikeli mesafelere onun kara, kapkara giysileri býraktýðý yerde duruyordu
Önce portakal çiçeklerinden yapýlma tacýný çýkardý baþýndan son bir kaç deniz kabuðunun üzerine çözdü saçlarýnýn örgülerini
Sonra beyaz giysilerini sýyýrdý döküverdi ayaklarýnýn dibine Sol ayak bileðinden yasemen bileziðini çözdü
Cübbesini usulca geçirdi sýrtýna sonra baþlýðýný çekti taa gözlerinin üzerine indirdi Demir kapýdan geçip içeri girdiKimse yadýrgamadý varlýðýný
Sanki herkes onun bir gün döneceðini biliyordu
Sanki hiç gitmemiþti Kente doðru ilk adýmýný atarken hiç olmazsa karanlýk samimi diye mýrýldandý hiç olmazsa tek rengi vardý onun
Nazan Bekiroðlu