Herkesi Sevmek By: sumeyye Date: 20 Temmuz 2010, 14:36:35
Herkesi Sevmek...
Sevmek, herkesi
Bir gün batýmýnda, göðün renklerine, ýþýða, bulutlara hayrân bakýnýyorum
Bu kýpkýrmýzý haliyle güneþin son ýþýklarýný toplayýp uzaklaþmasýný seyrediyorum
“Gücün her þeye yeter Allah’ýmÞu koca güneþi, muazzam bir yörüngeye yerleþtiren Onu dilediði gibi hareket ettiren sensin Senin gücün neye yetmez ki Allah’ým !” diyorum
Günün büyük bir bölümünde huzurla izlediðim gökyüzünün ardý geliyor aklýma
Ýnsaný korkuya düþürecek simsiyah, karanlýk uzay boþluðunu, yeryüzünün en güzel renkleriyle bizlere “gökyüzü” diye sunan Sensin
Öyle ki, bulutlar her mevsimde, günün her saatinde farklý hallere bürünür
Günbatýmý, ikindi güneþi, kýpkýzýl bir þâheserdir
Bakmaya doyulmaz
Sevginin ve merhametinin yüceliðindir göðün bu renkleri
Bu renkler, senin sevgindir Allah’ým
Senin sevgini perdeleyen, güneþi göremeyen ise bizleriz
*
Bir kitapta, “Siz, kendi güneþinizi perdeleyen bulutsunuz” sözünü okumuþ, bir sohbette “Örümcek, maðarada deðil, Allah’ý görmeyen gözlerdedir” sözlerini iþitmiþtim
SahiVar sevgiSevgilerin en güzeli !
Ancak kapalý göz ve gönüller bunu görmez, hissedemez ki
Kalbimizde mahfuz tohumlar vardýr ve hangisi büyümüþ, köklenmiþ ise o kaplar görüþ alanýný da, hissetme sýnýrlarýný da
Ýçimize, her tür hasletin tohumunun yerleþtirildiðini düþünüyorum
Her birimizde, sevgiye, nefrete, öfkeye, dinginliðe, endiþeye, sükunete, bencilliðe, fedakarlýða ve daha bunlar gibi nicelerine ait tohumlar var, ve biz bunlardan hangisini sular hangisini besler büyütürsek, kalbimizde onun hakimiyetini görüyoruz
Kimi insanlarýn kalbi, hýrs tohumunu büyütüp besledikçe, hýrstan ve bencillikten baþka bir þeye yer kalmayacak kadar sýkýþmýþ olabiliyor
Bir yandan, yüreðini ümide ve sevgiye açmýþ kimselerin de, özenle koruduklarý hoþgörü aðaçlarýna kolay kolay kimse zarar veremiyor, ve güzel aðaçlar kökleniyor yürek bahçelerinde
Kimi tohumlar çürüyor, kimileri topraðýn derinlerinde sessiz sedasýz bekliyor belki de
Karamsarlýk aðacýnýn kökleri etrafý öyle bir sarýyor ki bazen, iyimserlik aðacýnýn güneþten nasibini kesiyor
Velhasýl, kimilerinin kimilerinde görüp imrendiði hasletler kendilerinde bulunmuyor diye yeise kapýlanlar, kendi yüreklerindeki potansiyelden bihaber, nedensiz yere üzülüyor nedensiz yere gayretten uzak duruyorlar
Bir gün yüreðine ateþ düþenler, o ateþle yanýp kavruluyorken bazen dikili baþka aðaçlarýný da yaktýklarýnýn farkýna varmayabiliyorlar
Pire için yorgan yakanlar, bir inat uðruna nice canlarý incitebiliyorlarBunda sabýr tohumuna karþý bir ilgisizliðin mi yoksa sevgi tohumuna karþý bir yabancýðýn mý payý vardýr bilmem
Ýþte, kalplerindeki bu tohumlarýn hepsini düþünerek, insanlara sevgi beslemeye çalýþýyorum
Kötü insan olmadýðýný, zâlim sýfatlara bürünmüþ olanlarýn bile son nefeslerini vermeden, Rahmân’ýn onlara sunduðu fýrsat sona ermeden, bütünüyle yargýlamayacaðýna inanýyorum
Tevvâb, Gafûr, Afüv, Gaffâr olan Allah’ýn son nefesten kýsa bir süre önce bile olsa edilen tevbeleri karþýlýksýz býrakmayacaðýný, merhametinin gökler kadar günaha karþý gökler kadar, yeryüzü kadar hataya yeryüzü kadar geniþ tecelli ettiðini öðreniyorum HzPeygamber’den
Bunun için de hiçbir insaný “sevmeme” cür’eti, merhamet beslememe cesareti taþýmamamýz gerektiðine inanýyorum
Aklýma mâsum mu mâsum, sevimli mi sevimli çocuklar geliyorOnlara karþý duyduðumuz ilgi ve sempatiyi yetiþkinlere ve yaþlýlara karþý da beslemek zor deðil
Baþka bir pencere açýp karþýmýzdakilere öyle bakýnca, iþte þöyle tasvirler yapýyorum:
Örneðin, etrafa ateþ saçan, sinir küpü, kaba-saba bir insan olsun düþündüðümüz kiþi
Onun bebekliðini tahayyül edip yaþadýklarýný üzerine ekleyip, þu haline kadar yetiþtirip, sonra hasta ve yaþlý olacaðýný ve hatta öleceðini düþününce o insana baþka türlü bakýyorum
Öfke tohumunu beslemiþ, insanlarýn hakkýna girmeyi alýþkanlýk haline getirmiþ bile olsa, nihâyetinde karþýmdaki bir insanHer insan gibi hatâ ve kusurlarý olmasý beklenmedik bir þey deðil
Ama ben insan olduðumu unutursam, hep kusursuz insanlar görmeyi arzulayabilirim karþýmda Ama, ben insaným ve kusursuz deðilim…
Karþýmda gördüðüm insan âþikar biçimde günahlar iþleyen biri de olabilir
Benim yapacaðým ona buðz etmek deðil, onu hayra sevk etmek ve hayýr duada bulunmak olabilir
Hem büyük günahlar, samimi bir tevbeyle, insanlarý Allah’a yakýnlaþtýrýp, mertebelerini yükselten vesileler olabilir
Böyle düþünerek insanlara karþý daha duyarlý, sevecen ve onlarý daha çok umursayan insanlar haline gelebiliriz
Onlar için ettiðimiz dualarý çoðaltabiliriz
Rabbimizin bulutlarla, masmavi bir gökyüzüyle perdelediði uzay boþluðu gibi, biz de Rabbimizin Settâr isminden ilhamla insanlarýn kusurlarýný örtmede, sonra da yok etmede yardýmcý olabilirizO’nun gibi merhametli olmaya çalýþýrýz
Kendi güneþimizi perdeleyen bulutlarsak eðer, ýþýða yönelmeyi ister, rahmet yükleriyle göklerde uçabiliriz
Bu rahmetle büyür kalbimizdeki tohumlarýmýz ve filizlerimiz
Bu güçle, her þeye gücü yeten, Kâdir olan Rabbimize yöneliriz
Ýçten ve samimi olur “tevbe”lerimiz… Bu güçle, istiðfar ederiz
ALINTI
Ynt: Herkesi Sevmek By: kalanz Date: 20 Temmuz 2010, 15:17:24
çok güzel bir paylaþým. teþekkür ederim.
Ynt: Herkesi Sevmek By: Salihalp Date: 20 Temmuz 2010, 17:37:50
"Örümcek, maðarada deðil, ALLAHý görmeyen gözlerdedir" hakikaten öyle bütün iþ gerçekleri ,hakikati görebilen bir göze sahip olmakta!güzel baka bilmekte!..bakalým ozaman kalpteki o tohumlar nasýlda çoþuyor(: