Hayata Teslim Olanlar Hayati Teslim Alanlar .. By: zehraveyn Date: 26 Kasým 2009, 03:13:20
Þu hayatta nelerle karþýlaþmýyoruz ki?
Sevinçler var, kederler, baþarýlar, yýkýmlar, hayal kýrýklýklarý, ümitler
Hayat bir siyah-beyaz film Kare kare yaþýyoruz Bazýlarýnda kara fazla, bazýlarýnda beyaz
Herkesin hayatý böyle geçiyor
Hangi ülkede, hangi evde yaþarsa yaþasýn, hangi dili konuþursa konuþsun durum ayný
Filmlere, resimlere, kitaplara bakýp da zengin ülkelerdeki insanlarýn sürekli mutlu olduklarýný sanmayalým
Burada evine ekmek götüremeyen insan mutsuzdur
Orada ekmeðini paylaþacak kimsesi olmayan
Burada iþini kaybeden adam üzgündür
Orada iþinden servet kazanmasýna raðmen, gönlü fakir kalanlar
Burada inancý yüzünden hakir görülen milyonlar mutsuzdur
Orada köpek, içki ve arabalardan baþka eþi-dostu olmayan milyonlar
Herkesin karþýlaþtýðý sýkýntý ve sevinçler aslýnda ayný
Hangi inanca sahip olursa olsun
Yýkým ayný yýkým, saadet ayný saadet
Ama o üzüntüyü, o sýkýntýyý, o mutluluðu neye yoracaðýný bilmek kadar deðerli bir þey de yok
Ekmeðin tadý, harman yerinden sofraya nasýl geldiðini bilen için baþka
Kazandýðý rýzkýn vericisini bilen, o rýzka caný gibi sahip çýkar
Asýl Vereni bilen, vermeyi de bilir Paylaþýr, daðýtýr, fedakârlýk eder
Biz inananlar, bahþedilen nimetler için teþekkür ederiz
Ama bizim dinimiz sadece varlýða þükür dini deðildir
Bizim dinimiz varlýðýn kýymetini, yokluðun da anlamýný bilmektir
Bütün iþleri Yaradana hasretmektir
Amentüyü bilen dünyayý da bilir, ahireti de
Kazayý da kaderi de Hayrý da þerri de
Ve hepsinin ayný Kaynaktan geldiðini de
Bizler için üzüntü ve sýkýntýlar da, sevinçler ve baþarýlar kadar iman göstergesi
Var olanýn da imtihaný var, yok olanýn da
Elinde olduðunda Verene þükreden, elindeki yittiðinde Alana tevekkül eder
Ne o vermede aracý olan kul eline eðilir, ne de nankörlük eder
Ne de almada aracý olan kul elini düþman beller, ne de onu yüceltir
Ýnanan böyle bir dengededir: yeryüzündeki y'sini Arþa yansýtmaz
Baþý bir göðe deðer, bir yere
Hem ayaktadýr, hem de secdede
Her vartaya düþebilir, ama ayaða kalkmasýný da bilir
Sevincini de yeryüzüne gömmez
Yüzü hem Doðuya bakar, hem de Batýya
Güneþ yüzüne doðar, yüzüne batar
O yüzden ýþýklýdýr yüzü
Bakan aydýnlanýr, nurlanýr
Bizim inancýmýz sadece gülen yüzler için deðil, aðlayanlar için de
Bunu bilmedikçe, bu hayatýn aslýný anlayamayýz
Bu hayatýn aslýný anlamadýkça da ebediyyete eremeyiz
Bizim dinimiz kalabalýk dini de deðildir
Tek Olana itikat eden, tek baþýna mümindir
Bütün dünya kara dese, ak diyendir inanan
Bütün dünya onu kara demeye zorlasa, ak diye diye canýndan geçebilendir inanan
Ama kalabalýða yabancý da deðildir
Kalabalýða çelebidir
Herkesle halleþir, ama gönlünün Sahibi tek kalýr
Her insana hürmet eder, ama hesabý Rabbine verir
Evet, hayat zor Evet, bildiðimiz pek çok þey taarruz altýnda
Etrafýmýz karanlýklarla kuþatýlmýþ
Sokakta taciz ediliyor gözlerimiz, gönüllerimiz
Emeðimiz tahrip ediliyor, çocuklarýmýz birilerinin köle pazarýnda
Yusuf alýp, Yusuf satýyor zihin tüccarlarý
Bazen kudretliler sopa gösteriyorlar aba üstünden
Ona deðil, buna inanacaksýn diyerek
Baþka türlü inanýyorsan, gelme hayat sarayýnýn kapýsýna, diyorlar
Saraya girmek için satýyoruz bütün eski ama þerefli libaslarýmýzý
Ama o sarayda nur barýnmýyor
Bahçedeki göz alýcý gülleri sulayan bizim kanlarýmýz
Sarayýn duvarlarý bizim vurdumduymazlýðýmýzdan örülmüþ
Biz ayakta tutuyoruz o sarayý
Bahçývanlýðýný yapýyoruz gözümüzden kýymetli bilip
Ama o bahçede öten bülbüller bizim naðmelerimizi bilmez
Yine de kulaðýmýzý verip, beðendiðimizi göstermeye çalýþýyoruz
Hayat sarayýnýn bahçesinde çeþmeler var Azgýnlýk çeþmeleri Menfaat çeþmeleri Döneklik, sünepelik, hainlik, mürailik, münafýklýk çeþmeleri
Susadým diyerek, susuzluðumuzu gidermek için koþuyoruz
Çünkü kendi fakirhanemizin bahçesinde kuyu kazmak zor geliyor
Madem hazýr çeþme var, madem kendimizi vestiyere býrakýp da giriyoruz o þer saray bahçesine
Çeþmeden kan akýyor, içenin gönlü kanýyor
Ýçip de onan yok
Bu çeþmeden içen kendinden geçiyor
Kendi olmuyor, kendi kalmýyor
Baþýný eð diyor hayat, biz baþýmýzý kendi ellerimizle kesiyoruz
Tapma diyor, tapmýyoruz
Kýble Kâbe deðil, burasý diyor, oraya yüzümüzü çeviriyoruz
O Ýsimden bahsetme diyor, baþka bütün isimlerin vaizi oluyoruz
Hayat bu Geçinmek için, övülmek için, dýþlanmamak için kendimizi katlediyoruz
Hayatýn sonlu olduðunu bile bile
Hayat sarayýnýn bir depremle yerle yeksan olacaðýný bile bile
Ailemizi atýyoruz kenara
Çocuklarýmýzý ellerimizle teslim ediyoruz karanlýk girdaplara
Namazýmýzý seyreltiyoruz
Duamýzý seyreltiyoruz
Sakalýmýzý seyreltiyoruz
Kýyafetimizi seyreltiyoruz
Kelâmýmýzý seyreltiyoruz: Allah demeden konuþmasýný öðreniyoruz
Ama oyun deðil bu: Ýmanýmýzý da seyreltiyoruz
Bütün bunlarý þu kýsa hayatý baþkalarý için yaþamak için yapýyoruz
Kendi hayatýmýz yokmuþ gibi
Ýnsanlar bizden kendimiz deðil, baþkasý olmamýzý istiyorlar
Eyvallah diyoruz, hemen deðiþtirelim rengimizi
Verelim canýmýzý
Canýmýzý baþka canlara katmak güzel
Ama canýmýzý baþka canlara esir etmek deðil
Eðer hürriyet içinse hayat, esaretin kutlanacak nesi var?
Eðer inanç, herkes ne yaparsa onu yapmaksa, inanmanýn ne manasý var?
Eðer Bire esir olmayacaksa can, çoða esir olmuþ, artýk can olur mu?
Bire boyun eðmeyip, çoða boyun eðerse, nerede iman?
Biri deðil çoðu razý edecekse, nerede kulluk?
Bire deðil, çoða kulluk edecekse, nerede din?
Eðer herkesin libasýný giyeceksek, niye örtünelim ki?
Eðer bu gönül haraç-mezat her celebe satýlacaksa, sahibimiz var demeye ne hacet
Uyanalým; bu uyku gaflet uykusu
Gönlümüze sahip çýkalým
Kulluðumuza sahip çýkalým
Kendimize sahip çýkalým
Korkuyoruz Bize parmak sallayacaklar, bizi mimleyecekler, bizi kurban edecekler diye
O kuru kalabalýktan biri olmaktan daha dehþetli ne var ki? Biz Tek ile tek olalým
Kalabalýðýn renginden daha soluk hangi renk var ki? Biz imanýn rengini þerefle taþýyalým O renge baþkalarýný boyayalým
Baþkalarýna kurban olmaktan daha acý ne var ki? Biz Kadir Olana kurban olalým
Hayatýmýzý kudretleriyle kuþatanlarýn kýnamasýna bakmayalým Býrakýn onlar alay etsin, gülsün, eðlensin Biz Nuh gibi gemi inþa edelim
Hayat sarayýnýn bahçesine muhafýz dikenlere bakmayalým Biz Musa gibi Tur daðlarýna varalým
Bize taþ atanlara bakmayalým Biz Ahmed gibi merhamet edelim
Çirkefin, zulmetin, aþaðýlýðýn tepelerinde bir sancak gibi gönül gösterelim
Merhametsizlik kalelerine dualarýmýzla akýn edelim
Menfaat burçlarýna tebessümlerle delik açalým
Çocuklarýmýzý, bizleri, herkesi yakan bîgânelik ateþine, tavýr suyu serpelim
Ýnandýksa bileceðiz
Bildikse ayakta duracaðýz
Ayakta durduksa gerçeðin sancaðý olacaðýz
Deniz feneri olacaðýz, iþaret taþý olacaðýz
Hayata teslim olmayalým, hayatý teslim alalým
Bu mübarek rasullerin iþidir
Dosta dost olanlarýn
Bu, kalabalýkta yek olanlarýn, yek kalanlarýn sünnetidir
Niyaz edelim: O, bizi biz kýlsýn ki, biz de biz olalým
Dostlarima...
Ynt: Hayata Teslim Olanlar Hayati Teslim Alanlar .. By: hafizvuslat Date: 26 Kasým 2009, 21:07:29
:'( :'( :'(
Rabbim bizleri hakiki Iman eden kullarindan eylesin,O´nun riza icin yasayan,O´nun rizasi icin seven,O´nun rizasi icin hizmet edenlerden eylesin...
Cok guzel manalar iceren mukemmel bir yazi.
Paylasim icin Rabbim dunya ve ahirette razi olsun,hizmetinizi kabul etsin
canim ahiret kardesim...
+rep
Sevgi ve Dua ile...
radyobeyan