Muta nikahı

3. Muta Nikahı:

Süreli evliliktir. Belirli bir süre -bir, iki veya daha fazla gün-, belirli bir mal veya para karşılığı evli kalmaktır. Bu nikah Rasuîullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) zamanında helal idi. Daha sonra Allah Teâlâ, Rasulünün lisanıyla kıyamete kadar kesin olarak bu nikahı haram kılmış, neshetmiştir.[409]

Sebra (radiyallâhu anh) anlatıyor; 'Fetih yılında Mekke'ye girdiğimiz zaman, Rasuîullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) muta yapmamıza izin verdi. Daha sonra henüz Mekke'den çıkmadan mutayı bize yasakladı.[410]

Muta nikahıyla evlenen ne yapmalıdır?

Yukarıda da belirtildiği gibi, bu nikah fasit/geçersizdir. Bu nikahla bir araya gelenlerin hemen ayrılması gerekir. Çünkü Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem), Sebra'nın rivayet ettiği hadiste de belirtildiği gibi- bir kadınla muta nikahı yapanın, o kadından ayrılmasını emretmiştir.[411]

Bir süre sonra ayrılmak niyetiyle, bir kadınla evlenen kişinin hükmü nedir?

Farklı bölgelere seyahat edenlerin birçoğu, ülkelerine dönerken boşamak niyetiyle evlenmektedirler. Alimlerin çoğunluğu, hiçbir şart koşmadan yapılan evliliklerin caiz olduğu görüşündedir. Evlendikten bir süre sonra boşamayı niyetinden geçirmesi buna engel değildir. Çünkü insan bir şeye niyet ettikten sonra da yapmayabilir veya niyet etmediği bir şeyi de yapabilir. Dolayısıyla fiil gerçekleşir, niyet gerçekleşmez.[412]

İmam Evzâî, bu görüşe muhalefet etmiş ve bunun muta nikâhı olduğu söylemiştir. İmam Evzâî'nin görüşü birçok açıdan daha isabetlidir. Bu görüş, daha önce zikredilen İbn Ömer (radi-yailâhu anh)'m şu sözüyle de teyit edilmektedir; «Biz, Rasuîullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) zamanında bunları zina/nikâh dışı beraberlik sayardık.[413] Ayrıca bu türden farklı niyetlerle yapılan evlilikler, bir tür aldatma ve hiledir. Düşmanlığa ve nefrete yol açar. Müslümanlar arasındaki güvenin kaybına neden olur. Şahsiyetsizliği ve şehvete düşkünlüğü getirir, birçok fesat ve kötülükleri ortaya çıkartır.

[409] İbn Hazm, el-Muhallâ, 9/519.

[410] Müslim, 1406.

[411] Müslim, 1406; Beyhakî, 7/202.

[412] El-Muğnî, 6/644; el-Ümm, 5/80.

[413] El-HâMm, 2/199; Beyhakî, 7/208; Sahih rivayettir.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın