Ebu Cafer El-Mansur´un Halifeliği

Ebu Cafer El-Mansur´un Halifeliği

Hicretin Yüzotuzikinci Senesi

İmam İbrahim B. Muhammed´in Öldürülmesi

Ebü´l-Abbas Es-Seffah´ın Halifeliği

Mervan B. Muhammed B. Mervantn Öldürülmesi

El-Himar´ın Biyografisi

Emevi Devletinin Yıkılması Ve Abbasî Devletinin Başlangıcına Dair Varid Olan Nebevi Haberler

Ebu´l-Abbas Es-Seffah´ın Müstakil Olarak Halife Olması, Otoritesini Yerleştirmesi Ve Halka Güzel Bir Yönetim Sergilemesi

Hicretin Yüzotuzikinci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Mervan B. Muhammed B. Mervan B. Hakem..

Ebu Seleme Hafs B. Süleyman

Hicretin Yüzotuzüçüncü Senesi

Hicretin Yüzotuzdördüncü Senesi

Hicretin Yüzotuzbeşinci Senesi

Hicretin Yüzotuzaltıncı Senesi

İlk Abbasi Halifesi Ebü´l-Abbas Es-Seffah´ın Biyografisi

Ebu Cafer El-Mansur´un Halifeliği

Hicretin Yüzotuzyedinci Senesi

Abdullah B. Ali´nin, Kardeşinin Oğlu Ebu Cafer El-Mansura Karşı Ayaklanması

Ebu Müslim El-Horasanî´nin Öldürülmesi

Ebu Müslim El-Horasanî´nîn Biyografisi

Hicretin Yüzotuzsekîzinci Senesi

Hicretin Yüzotuzdokuzuncu Senesi

Hicretin Yüzkırkıncı Senesi

Hicretin Yüzkırkbirînci Senesi

Hicretin Yüzkırkikinci Senesi

Hicretin Yüzkırküçüncü Senesi

Hicretin Yüzkırkdördüncü Senesi

Hicretin Yüzotuzikinci Senesi

Bu senenin muharrem ayında Kahtabe b. Şebib, piyade ve süvari askerleriyle birlikte Fırat nehrini aştı. îbn Hübeyre de Feluce tarafında, Fırat kıyısında ordugah kurmuştu. Çok sayıda askeri vardı. Mervan da ona çok sayıda askeri takviye olarak göndermişti. Ayrıca İbn Dubare´nin hezimete uğramış askerleri de onun birliğine katılmışlardı.

Sonra Kahtabe, Küfe´yi ele geçirmek için yöneldi. İbn Hübeyre, onun peşine takıldı. Muharrem ajanın 8´inde çarşamba gecesi iki taraf şiddetli bir savaşa tutuştular. İki taraftan da çok sayıda asker öldürüldü. Sonra Şamlılar hezimete uğrayarak geri döndüler. Horasanlılar onları kovaladılar. Kahtabe kayıplara karışmıştı. Adamın biri, askerlerine, Kahtabe´nin öldürüldüğünü ve kendisinden sonra oğlu Hasan´ın komutan olmasını vasiyet ettiğini söyledi. Ne var ki Hasan burada değildi. Hasan adına kardeşi Humeyd b. Kahtal _ye bey´at ettiler. Haberci de, gelmesi için Hasan´a gitti.

Bu gecede bir grup komutan öldürüldü. Kahtabe´yi öldüren kişi,

Maa b. Zaide ile Yahya b. Husayn idi. Başka bir rivayette anlatıldığına göre Kahtabe´yi, beraberinde bulunan ve Nasr b. Seyyarın öcünü almak isteyen bir adam öldürmüştür. Doğrusunu Allah bilir.

Kahtabe, ölüler arasında bulundu ve oraya defnedildi. Oğlu Hasan geldi. Askerleri toplayıp Küfe´ye yöneldi. Kûfe´de Muhammed b. Halid b. Abdullah el-Kusarî ayaklanarak halkı Abbasilerden yana olmaya çağırmış, kendisi de siyahlara bürünmüştü. Ayaklanması, bu senenin muharrem ayının 10. gecesinde başlamıştı. İbn Hübeyre tarafından tayin edilen vali Ziyad b. Salih el-Harisî´yi de şehirden kovmuştu. Bundan sonra Muhammed b. Halid, hükümet konağına gitmişti. İbn Hübeyre tarafından gönderilen ve yanında 20.000 asker bulunan Havsere de oraya gelmekteydi. Kûfe´ye yaklaştığında Havse-re´nin adamları Muhammed b. Halid´e gidip Abbasoğulları adına ona bey´at etmeye başladılar. Havsere, bu durumu görünce Kûfe´ye girmeden Vasıt´a gitti.

Başka bir rivayette anlatıldığına göre Kahtabe´nin oğlu Hasan Kûfe´ye girmiştir. Kahtabe, hilafet vezirliğinin Kûfe´de bulunan ve Sebi el-Kûfî el-Hilal´ın azatlısı olan Ebu Seleme Hafs b. Süleyman´a verilmesini vasiyet etmişti. Bunlar, Ebu Seleme´nin yanma vardıklarında Ebu Seleme, Hasan b. Kahtabe´nin bir grup komutanla Vasıt´a gidip İbn Hübeyre ile savaşmasını, Hamid b. Kahtabe´nin de Meda-in´e gitmesini tavsiye etti. Her tarafa müfrezeler göndererek fetihleri genişletti. Bunlar Basra şehrini de fethettiler. Burayı İbn Hübeyre adına Müslim b. Kuteybe fethetmişti. Ancak İbn Hübeyre öldürülünce, Ebu Malik Abdullah b. Üseyd el-Huzaî geldi, Basra´yı Ebu Müslim el-Horasanî için ele geçirdi.

Bu senede rebiyülahir ayının 13´ünde cuma gecesi Ebü´l-Abbas es-Seffah Abdullah b. Muhammed b. Ali b. Abdullah b. Abbas b. Abdühnuttalib adına bey´at alındı. Ebu Ma´şer ve Hişam b. Kelbî böyle demişlerdir. Vakidî ise mezkur bey1 atın bu senenin cemaziyelevvel ayında yapıldığını ifade etmiştir. Doğrusunu Allah bilir. [1]

İmam İbrahim B. Muhammed´in Öldürülmesi

Hicretin 129. senesi olaylarından bahsederken Mervan´ın, İmam İbrahim tarafından Ebu Müslim el-Horasanî´ye gönderilen ve Horasan´da Arapça konuşan herkesin öldürülmesi emrini içeren mektubu ele geçirdiğini anlatmıştık. Mervan, bu mektubu ele geçirince İmam *orahim´in nerede olduğunu sormuş, kendisine Belka´da olduğunu !°ylenıişlerdi. Bunun üzerine o da Dımışk valisine mektup yazarak ^mam İbrahim´i kendisine göndermesini emretmişti. Dımışk valisi de Inanı İbrahim´in eşkalini belirten bir yazıyı bir ulağa verip onu hare-kete geçirmişti. Ulak, geldiğinde İmam İbrahim´in kardeşi Ebü´l-Ab-bas es-Seffah´ı görmüş ve onu İmam İbrahim zannedip yakalamıştı. Kendisine; onun İmam İbrahim olmadığını, İmam İbrahim´in kardeşi olduğunu söylemişler ve onun yerini göstermişlerdi. Ulak gidip İmam İbrahim´i yakalamıştı. İmam İbrahim, yanma çok sevdiği bir cariyesini almış, ayrıca kendisinden sonra kardeşi Ebü´l-Abbas es-Seffah´ın halife seçilmesini yakınlarına tavsiye etmiş ve oradan kalkıp Kûfe´ye göçmelerini emretmişti. Onlar da aynı günde kalkıp Kûfe´ye göçmüşlerdi. Göçenler arasında altı amcası; Abdullah, Davud, İsa, Salih, İsmail, Abdüssamed (bunlar Ali´nin oğullarıydılar), kendisinin kardeşleri Ebü´l-Abbas es-Seffah ve Muhammed ile oğulları Muhammed ve Abdülvehhab da vardı. Ayrıca birkaç kişi daha bu Küfe yolculuğuna katılmıştı.

Kûfe´ye vardıklarında Ebu Seleme el-Hilal bunları Haşimilerin azatlısı Velid b. Sa´d´ın evine yerleştirmişti. Kırk gece müddetle askerlerden ve komutanlardan durumlarını gizlemiş, sonra bunları başka bir yere götürmüştü. Ülke fethedilip sonra da Seffah´a bey´at edilinceye kadar bunları oradan oraya taşıyarak yerlerini değiştirmişti.

İmam İbrahim b. Muhammed´e gelince; onu da bu sırada Harran´da bulunan Halife Mervan b. Muhammed´e götürdüler. Halife, kendisini hapse attı ve bu seneye kadar hapiste kaldı. Safer ayında, kırkse-kiz yaşında iken hapiste vefat etti. Başka bir rivayette anlatıldığına göre ellibir yaşında iken yüzünün üzerine sıcak bir yufka ekmeği koymuş ve boğularak ölmesine sebebiyet vermişti. Cenaze namazını Beh-lül b. Safvan adında bir adam kıldırmıştı. Zayıf bir rivayette anlatıldığına göre, içinde bulunduğu ev üzerine yıkılmış, böylece vefat etmişti. Zehirli süt içirilerek ölümüne sebebiyet verildiği de anlatılır.

Rivayete göre İmam İbrahim, hicretin 131. senesinde hacca gitmiş, orada büyük saygı ve hürmetle karşılanmıştı. Şöhreti her tarafa yayılmış, Mervan da kendisinden haberdar olmuştu. Onunla ilgili olarak Mervan´a: "Ebu Müslim el-Horasanî, insanları buna bey´ata davet ediyor ve buna halife adını veriyorlar." denilmişti. Mervan da hicretin 132. senesinin muharrem ayında peşine adam göndermiş ve onu bu senenin safer ayında öldürtmüştü. Bu rivayet, öncekilerden daha sahihtir. Başka bir rivayette anlatıldığına göre Mervan, onu Hamimetü´l-Belka´da değil de Küfe´de yakalatmıştır. Doğrusunu Allah bilir.

İmam İbrahim; cömert, eli açık, faziletli ve üstün vasıfları olan bir kimse idi. Babasından, dedesinden, Ebu Haşim Abdulah b. Muhammed b. Hanefîyye´den hadis rivayet etmiştir. Kardeşleri Abdullah es-Seffah, Ebu Cafer Abdullah el-Mansur ile Ebu Seleme Abdurrah-man b. Müslim el-Horasanî ve Malik b. Haşim de ondan rivayetlerde Ummuşlardır. Onun güzel vecizelerinden biri şudur: "Mürüvveti ol-n olan kişi; dinini koruyan, akrabalarını ziyaret eden ve kınanma-a neden olacak işlerden uzak duran kimsedir." [2]

Ebü´l-Abbas Es-Seffah´ın Halifeliği

Kûfeliler, İmam İbrahim b. Muhammed´in ölüm haberini duyduklarda Ebu Seleme el-Hallal, hilafeti Hz. Ali´nin ailesine nakletmek ■gtedi. Diğer nakipler ve komutanlar onu alt ettiler, Ebü´l-Abbas es-Seffah´ı getirdiler. Ona hilafet selamını verdiler. Bu hadise Kûfe´de

cereyan etti.

Kendisine hilafet bey´atı yapıldığı zaman Ebü´l-Abbas es-Seffah yirmialtı yaşındaydı. Ona ilk hilafet selamını veren kimse, Ebu Seleme el-Hallal oldu. Bu hadise hicretin 132. senesinin rebiyülahir ayının 13´ünde cuma gecesi vuku buldu.

Cuma namazı vakti olduğunda Seffah, alaca bir beygire binerek namaza gitti. Etrafında silahlı muhafızları vardı. Hükümet konağına girdikten sonra Ulu Cami´ye gitti, cemaata namaz kıldırdı. Sonra minbere çıktı. Halk ona bey´at etti. Minberin üst basamağında bey´atı kabul etti. Amcası Davud b. Ali de ondan üç basamak aşağıdaydı. Seffah bir konuşma yaptı. İlk olarak şöyle dedi:

«İslâmiyet´i kendisi için bir din olarak seçen, İslâm´ı yüceltip şereflendiren ve tazim eden, onu bizler için bir din olarak seçen, onu bizimle teyid eden, bizleri Müslüman kılan, bizleri İslâm´ı barındırıp himaye ve müdafaa ediciler yapan, takva kelimesine bağlı kılan ve takvaya en layık kimseler yapan, bizleri Rasûlullah (s.a.v.)´ın akrabalığı gibi bir rütbe ile özel kılan, bizleri ve Müslümanları yüksek bir mevkiye yerleştiren, böylece İslâm ehline okunan bir kitab indiren Allah´a hamdolsun. Yüce Allah şöyle buyuruyor:

´Ey Peygamberin ev halkı! Şüphesiz Allah sizden kusuru giderip sızı tertemiz yapmak ister." (ei-Ahzâb, 33.)

Ey Muhammed! De ki: "Ben sizden buna karşı yakınlara sevgiden başka bir ücret istemem." (eş-şûrâ, 23...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın