neslinur
Thu 29 April 2010, 03:19 pm GMT +0200
ZAMİR
Tecvid ilminde bahis konusu olan zamir, kelimelere bitişen müfred
müzekker gaib zamiri olan hu ( هُ) zamiridir. Bu zamirin harekesi ötre
olduğu zaman vav ile, esre olduğu zaman da ye ile uzatılır. هِى ) ) ,((هُو
gibi. Şimdi bu durumun nerelerde ve nasıl tahakkuk ettiğini görelim:
l- Zamir iki harekeli harf arasında bulunduğu zaman. Misal:
وَلَمْ يَكُن لَهُ آُفُوًا أَحَدٌ
Bu durumda zamir ötreli ise vav ile esreli ise ye ile bir elif miktarı
uzatılır. Ancak daha önce izah edildiği gibi zamirden sonra gelen harf
hemze ise, o zaman medd-i munfasıl olur. ( بِهِ إِيماَناً ) gibi. Bak sh: 29
Ancak bu kaidenin şu istisnaları vardır.
a- Araf süresi, قَالُواْ أَرْجِهْ وَأَخَاهُ) : 111 ). Buradaki zamir sükun ile
okunur.
b- Neml süresi, فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ) : 28 ). Buradaki zamir sükun ile okunur.
c- Nur süresi, وَيَتَّقْهِ فَاؤُلَئِكَ) : 51 ). Buradaki zamir medsiz, esreli olarak
okunur.
d- Zümer süresi, يَرْضَهُ لَكُمْ) : 7 ) Buradaki zamir de medsiz ötreli
olarak okunur.
2- Zamir, iki sakin arasında vaki olduğu zaman ittifakla medsiz
okunur. ( آتَاهُ اللهُ)، (وَاِلَيْهِ الْمَصِيرُ ) gibi.
3- Zamir, kendinden önce harekeli, kendisinden sonra sakin iki harf
arasında vaki olunca da ittifakla medsiz okunur. Misal:
لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ) ) gibi.
4- Zamir, sakin bir harften sonra ve harekeli bir harften evvel vaki
olduğu zaman yine medsiz okunur. ( فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ) ,(فِيهِ هُدًى ) gibi. Yalnız
Furkan süresi 69. ayetinde geçen ( فِيهِ مُهَانًا ) kelimesindeki ( هِ) zamiri med
olunur.
Bazı kelimelerin sonlarında bulunan ve kelimenin aslî harfi olup,
zamir olmayan ( هُ) leri; zamir olan ( ه) ler ile karıştırmamak lazımdır.
وَلَمْ يَنْتَهِ) , (مَا نَفْقَهُ) ) kelimelerinde olduğu gibi.
Hükmü : Vacibtir.
Tecvid ilminde bahis konusu olan zamir, kelimelere bitişen müfred
müzekker gaib zamiri olan hu ( هُ) zamiridir. Bu zamirin harekesi ötre
olduğu zaman vav ile, esre olduğu zaman da ye ile uzatılır. هِى ) ) ,((هُو
gibi. Şimdi bu durumun nerelerde ve nasıl tahakkuk ettiğini görelim:
l- Zamir iki harekeli harf arasında bulunduğu zaman. Misal:
وَلَمْ يَكُن لَهُ آُفُوًا أَحَدٌ
Bu durumda zamir ötreli ise vav ile esreli ise ye ile bir elif miktarı
uzatılır. Ancak daha önce izah edildiği gibi zamirden sonra gelen harf
hemze ise, o zaman medd-i munfasıl olur. ( بِهِ إِيماَناً ) gibi. Bak sh: 29
Ancak bu kaidenin şu istisnaları vardır.
a- Araf süresi, قَالُواْ أَرْجِهْ وَأَخَاهُ) : 111 ). Buradaki zamir sükun ile
okunur.
b- Neml süresi, فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ) : 28 ). Buradaki zamir sükun ile okunur.
c- Nur süresi, وَيَتَّقْهِ فَاؤُلَئِكَ) : 51 ). Buradaki zamir medsiz, esreli olarak
okunur.
d- Zümer süresi, يَرْضَهُ لَكُمْ) : 7 ) Buradaki zamir de medsiz ötreli
olarak okunur.
2- Zamir, iki sakin arasında vaki olduğu zaman ittifakla medsiz
okunur. ( آتَاهُ اللهُ)، (وَاِلَيْهِ الْمَصِيرُ ) gibi.
3- Zamir, kendinden önce harekeli, kendisinden sonra sakin iki harf
arasında vaki olunca da ittifakla medsiz okunur. Misal:
لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ) ) gibi.
4- Zamir, sakin bir harften sonra ve harekeli bir harften evvel vaki
olduğu zaman yine medsiz okunur. ( فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ) ,(فِيهِ هُدًى ) gibi. Yalnız
Furkan süresi 69. ayetinde geçen ( فِيهِ مُهَانًا ) kelimesindeki ( هِ) zamiri med
olunur.
Bazı kelimelerin sonlarında bulunan ve kelimenin aslî harfi olup,
zamir olmayan ( هُ) leri; zamir olan ( ه) ler ile karıştırmamak lazımdır.
وَلَمْ يَنْتَهِ) , (مَا نَفْقَهُ) ) kelimelerinde olduğu gibi.
Hükmü : Vacibtir.