Kuran ve Melekler Kuran

Kuran ve Melekler Kuran By: müzzemmil Date: 13 Eylül 2011, 14:14:03

Kur'an ve Melekler Kur'an = Vahiy ve İslâm O gün - Kıyamet Günü

Kur'an’ı Kerim'de Kur'an kelimesi 68 yerde geçmektedir. Mesela el-Kur'an lafzı şu ayette olduğu gibi 58 ayette zikredilmiştir:
"Muhakkak biziz, biz ki sana Kur'an'ı (el-Kur'an) parça parça indirdik." [530]
Kur'ânen lafzı ise şu ayette olduğu gibi 10 yerde zikredilmiştir:
"Biz onu Arabça bir Kur'an (Kur'ânen) olarak indirdik ki anlayasınız." [531]
Kur'an’ı Kerim'de bu kadar da Melâike lafzı geçmektedir. Şöyle ki, söz konusu ıstılah şu ayette olduğu gibi 68 yerde kullanılmıştır:
"Melekleri (melâike), kullarından dilediğine, emrinden (kalblere hayat veren) ruh (vahiy) ile indirir." [532]
Yani Kur'an lafzı, melâike lafzı kadar tekrarlanmıştır.
Ancak, Kur'an lafzına sadece şu iki ayette zikredilen Kur'ânehû kelimesini ilave ettiğimizde bu sayı yetmiş olmaktadır.
"Onu (senin kalbinde) toplamak ve (sana) okutmak (Kur'ânehû) bize düşer." [533]
"Sana Kur'an'ı (Kur'ânehû) okuduğumuz zaman onun okunuşunu tâkib et." [534]
Böylece 70 defa zikredilen Kur'an kelimesi ve türevleri vahiy kelimesinin tekrarı kadardır.
Vahiyden türeyen evheynâ kelimesi şu ayette olduğu gibi 24 yerde kullanılmıştır:
"Nuh'a ve ondan sonra gelen peygamberlere vahyettiğimiz gibi, sana da vahyettik (evheynâ)." [535]
Yûhâ lafzı şu ayette olduğu gibi 14 yerde geçmektedir:
"Ben sadece bana vahyolunana (yûhâ) uyarım." [536]
Uhiye lafzı ise şu ayet’i kerimede olduğu gibi 10 yerde tekrarlanmıştır:
"Bu Kur'an bana vahyolundu (ûhiye) ki, onunla sizi ve (onun) ulaştığı herkesi uyarayım.". [537]
Elbette ki bu ıstılah, aynı lafızda Kur'an'da bir kere geçen yalancıların vahyini kapsamına almamaktadır.[538]
Nûhî lafzı ise şu ayette olduğu gibi 4 yerde geçmektedir:
"Senden önce hiçbir peygamber göndermedik ki ona: 'Benden başka tanrı yoktur, bana kulluk edin' diye vahyetmiş (nûhî) olmayalım." [539]
Evhâ lafzı da şu ayette olduğu gibi 4 defa tekrarlanmıştır:
"Bunlar, Rabb'inin sana vahyettiği (evhâ) hikmetlerdendir." [540]
Bu sayı, Kur'an'da 4 yerde geçen Allah'ın bal arısına veya arz'a vahyini ya da peygamberlerin halka vahyini kapsamına almamaktadır.[541]
Yûhî lafzı şu ayet’i kerimede olduğu gibi 3 yerde geçmektedir:
"O aziz ve hakim olan Allah, sana ve senden öncekilere böyle vahyeder (yûhî)." [542]
Elbette bu lafız, (Kur'an'da) bir yerde geçen şeytanla ilgili vahyi kapsamına almamaktadır. [543]
Nûhiye lafzı şu ayette olduğu gibi 2 yerde zikredilmiştir:
"(Ey Muhammed) bunlar sana vahyettiğimiz, (nûhiye) görünmez âlemin haberlerindendir." [544]
el-vahyi lafzı ise şu ayet’i kerimede olduğu gibi 2 yerde belirtilmiştir:
"De ki: 'Ben ancak sizi vahiyle (el-vahyi) uyarıyorum." [545]
Ayrıca vahyinâ lafzı şu ayette olduğu gibi 2 yerde geçmektedir:
“Gözlerimizin önünde ve vahyimiz (vahyinâ) gereğince gemiyi yap..." [546]
Evheytü lafzı şu ayet’i kerimede bir defa zikredilmiştir:
"Havarilere: 'Bana ve elçime inanın' diye vahyetmiştim. (evheytû)." [547]
Nûhîhâ lafzı da şu ayette bir defa geçmektedir:
"(Ey Muhammed), bunlar sana vahyettiğimiz (nûhîhâ) gayb haberlerindendir." [548]
Ayrıca feyûhî lafzı Allah’u tealanın şu sözünde bir defa zikredilmiştir:
"Yahut bir elçi gönderip izniyle dilediğini vahyeder (feyûhî). O, yücedir, hakimdir." [549]
Allah’u tealanın şu sözünde olduğu gibi bir yerde de vahyen geçmektedir:
"Allah bir insanla (karşılıklı) konuşmaz. Ancak vahiyle (vah-yen) yahut perde arkasından konuşur." [550]
Ayrıca vahyuhu bir defa şu ayet’i kerimede kullanılmıştır:
"Sana vahyedilmesi (vahyuhu) henüz tamamlanmadan Kur’an'ı acele okumağa kalkma."[551]
Böylece Allah’u tealanın özellikle kullarına ve peygamberlerine nazil ettiği ilâhî vahiyden bahseden vahiy kelimesi ve türevleri 70 defa geçmektedir. Bu da, Kur'an ıstılahı ve türevlerinin sayısı kadardır.
Bu sayı kadar da İslâm lafzı ve türevleri tekrarlanmıştır, el-İslâm kelimesi Şu ayette olduğu gibi 6 yerde zikredilmiştir:
"Allah Katında din, İslâm'dır (el-İslâm)." [552]
Müslim'in lafzı şu ayette olduğu gibi 21 yerde geçmektedir:
"Rabb'imiz, üzerimize sabır dök ve bizi müslümanlar (müslimin) olarak öldür." [553]
Allah’u tealanın şu sözünde olduğu gibi 15 yerde de müslimûne olarak gelmiştir:
"Onlar arasında bir ayırım yapmayız, biz Alla'a teslim olanlarız (müslimûne)." [554]
Esleme kelimesi şu ayette olduğu gibi 5 yerde geçmektedir:
"Hangi insan, din yönünden, iyilik edici olarak yüzünü Allah'a teslim edip (esleme) dosdoğru İbrahim dinine tâbi olandan daha güzel olabilir?" [555]
Eslemû lafzı ise şu ayeti kerimede olduğu gibi 3 yerde zikredilmiştir:
"Ben de kendimi Allah'a teslim ettim (eslemû), bana uyanlar da." [556]
Eslemtü lafzı da şu ayette olduğu gibi 3 yerde geçmektedir:
"Süleyman'la beraber âlemlerin Rabbî Allah'a teslim oldum (eslemtü) dedi."[557]
Müslimen lafzı şu ayet’i kerimede olduğu gibi 2 yerde tekrarlanmıştır:
"İbrahim ne yahudi, ne de hristiyandı; dosdoğru bir müslümandı (müslimen)." [558]
Müslimat lafzı ise şu ayette olduğu gibi 2 yerde geçmektedir:
"Müslüman erkekler ve müslüman kadınlar (müslimat), mümin erkekler ve mü'min kadınlar." [559]
Allah’u tealanın şu sözünde olduğu gibi eslemû lafzı da 2 yerde tekrarlanmıştır:
"Size azab gelip çatmadan Rabb'inize dönün, O'na teslim olun (eslemû)." [560]
Eslemnâ lafzı ise bir defa geçmektedir:
"Köylüler (bedeviler) 'İnandık' dediler. De ki: 'Siz inanmadınız, fakat 'İslâm olduk' (eslemnâ) deyin." [561]
Üslime lafzı da şu ayette bir defa zikredilmiştir:
"Âlemlerin Rabbine teslim olmakla (üslime) emrolundum."[562]
Tüslimûne lafzı ise şu ayette bir defa kullanılmıştır:
"Allah nimetini böyle tamamlıyor ki, siz müslüman olup (tüslimûne) esenliğe eresiniz." [563]
Nüslime lafzı da şu ayet’i kerimede bir defa geçmektedir:
"Deki: Yol gösterme, ancak Allah'ın yol göstermesidir. Bize, âlemlerin Rabb'ine teslim olmamız (nüslime) emredildi." [564]
Allah’u tealanın şu sözünde de bir defa yüslim geçmektedir:
"Kim güzel davranarak özünü Allah'a teslim ederse (yüslim) o, en sağlam kulpa yapışmıştır."[565]
Yüslimûne lafzı da şu ayette bir defa zikredilmiştir:
"Onlarla (ya) dövüşürsünüz, yahut (onlar) müslüman olurlar (yüslimûne)." [566]
Şu ayet’i kerimede de eslim lafzı bir defa geçmektedir:
"Rabb'i ona 'İslam ol' (eslim) demişti." [567]
Allah’u tealanın şu sözünde de bir defa İslâmekum zikredilmiştir:
"Müslüman oldular diye sana minnet ediyorlar. De ki: 'Müslüman olmanızı (İslâmekum) benim başıma kakmayın'." [568]
İslamihim lafzı da bir defa şu ayette geçmektedir:
"İslam olduktan (İslâmihim) sonra inkâr ettiler, başaramadıkları bir şeye yeltendiler." [569]
MüsIimeyni lafzı ise şu ayette bir defa belirtilmiştir:
"Rabb'imiz, bizi sana teslim olanlar (müslimeyni) yap..." [570]
Allah’u tealanm şu sözünde bir defa da müslimeten geçmektedir:
"Neslimizden de sana teslim olan (müslimeten) bir ümmet çıkar" [571]
(Elbette bu sayılar içine, Kur'an'da bir defa soru şeklinde geçen eslemtüm (teslim oldunuz mu?) lafzı İslam'ın tahakkukunu ifade etmediği için girmemektedir.) Böylelikle İslâm lafzı ve türevleri Kur'an’ı Kerim'de 70 defa tekrarlanmıştır.
Yeniden diriliş gününe, Kıyamet gününe işaret eden yevme izin (o gün) lafzı da Kur'an’ı Kerim'de aynı sayıda tekrarlanmıştır; şu ayette olduğu gibi:
"Yüzler de var ki o gün (yevme izin) nimet içinde mutlu." [572]
Ve yine aynı sayıda Kur'an'da yevm-ül kıyameti (Kıyamet Günü) geçmektedi; şu ayet’i kerimede olduğu gibi:
"Halbuki kıyamet günü (yevm-ül kıyameh) yer, tamamen O: nun (Allah'ın) avucu içindedir, gökler de sağ elinde durulmuştur." [573]
Böylece Kur'an lafzı ve türevleri 70 defa tekrarlanmış, aynı sayıda da vahiy ıstılahı zikredilmiştir. Yine aynı sayıda İslâm türevleri, yevme izin lafzı ve yevm-et kıyamehden bahsedilmiştir.[574]

[530] İnsan: 76/23.
[531] Yusuf: 12/2.
[532] Nahl: 16/2
[533] Kıyamet: 75/17.
[534] Kıyamet: 75/18.
[535] Nisa: 4/163.
[536] Yunus: 10/15.
[537] En'am: 6/19
[538] Yazar şu ayet-i kerimeye işaret etmektedir: "Allah'a karşı yalan uydurandan, ya da kendisine bir şey vahyedilmemişken "bana da vahyolundu" (ûhiye) diyenden ve "Ben de Allah'ın indirdiği gibi indireceğim" diyenden daha zâlim kim olabilir?" (En'am: 6/93. Burada, kendisine vahiy gelmediği halde vahiy geldiğini iddia eden yalancıdan bahsedilmektedir. (Tabatabaî).
[539] Enbiya: 21/25.
[540] İsrâ: 17/39.
[541] Bu dört kısım şunlardan ibarettir: "Rabb'in bal arısına vahyetti (evhâ)." (Nahl: 16/68), "İşte o gün (yer), haberlerini söyler; çünkü Rabb'in ona (yer'e) vahyetmiştir (evhâ), (Zelzele: 5). "Böylece onları, iki günde yedi gök yaptı ve her göğe emrini vahyetti (evhâ), (Fussilet: 41/12), "(Zekeriyya), mabedden kavminin karşısına çıkıp onlara: 'Sabah akşam (Rabbinizi) teşbih edin’ diye vahyetti (evhâ).” (Meryem: 19/11).
[542] Şûra: 42/3.
[543] Şu ayet-i kerimeye işaret edilmektedir: “Böylece biz, her peygambere insan ve cin şeytanlarını düşman yaptık. (Bunlar), aldatmak için birbirlerine yaldızlı sözler vahyederler (yuhi). (En’am: 6/112).
[544] Al-i İmran: 3/44.
[545] Enbiya: 21/45.
[546] Hûd: 11/37.
[547] Maide: 5/111.
[548] Hûd: 11/49.
[549] Şûra: 42/51.
[550] Şûra: 42/51.
[551] Tâhâ: 20/114.
[552] Al-i İmran: 3/19.
[553] A’raf: 7/126.
[554] Bakara: 2/136.
[555] Nisa: 4/125.
[556] Al-i İmran: 3/20.
[557] Neml: 27/44.
[558] Al-i İmran: 3/67.
[559] Ahzab: 33/35.
[560] Zümer: 39/54.
[561] Hucurat: 149/4.
[562] Mü'min: 40/66.
[563] Nahl: 16/81.
[564] En'am: 6/71
[565] Lokman: 31/22
[566] Fetih: 48/16.
[567] Bakara: 2/31.
[568] Hucurat: 49/17.
[569] Tevbe: 9/74.
[570] Bakara: 2/128.
[571] Bakara: 2/128.
[572] Gaşiye: 88/8.
[573] Zümer: 39/67.
[574] Abdurrezzak Nevfel, Kur’an’da Ölçü ve Ahenk, İnkilap Yayınları, İstanbul, 1988: 71-77.