Hayatimizdaki Onemliler... By: hafizvuslat Date: 26 Haziran 2009, 23:06:27
Adam, telaþlý, öfkeli bir halde hanýmýna baðýrýp, çaðýrýyordu. Babalarýnýn sesini duyan iki çocuk ise yataklarýndan kalkýp salona gelmiþti. Babalarýnýn öfkesini görünce, korkmuþ, sinmiþ halde birer koltukta sessizce oturup kalmýþtý. Adam, çocuklara, hanýmýn üzüntüsüne aldýrmadan söylenip duruyordu;
-Söyledim deðil mi, söyledim. Bu gün toplantý olduðunu, açýk mavi gömleði ütülemeni söyledim. “Kahverengi gömlekle gidiversen nolur!”muþ. Bu gün sunum yapacaðým, karamsar bir görüntü mü vereyim, dinleyenlerin içi kararsýn, bu da projeye verecekleri oyu etkilesin! Bunu mu istiyorsun?
-Tamam bey, bitti iþte. Adam açýk mavi göleði hýþýmla aldý;
-Bitti, tabi bitti ama ben geç kaldýktan sonra bitmiþ neye yarar. Hanýmý çocuklarýn korkmuþ yüzlerine baktýktan sonra, yine eþini sakinleþtirmeye çabaladý;
-Dün bundan da geç çýkmýþtýn, vakit var, yetiþirsin.
-Anlamýyor ki, anlamýyor ki. Bu gün sunumu ben yapacaðým. Herkesten önce gitmeliyim ki, gelecek önemli konuklara ‘Hoþ geldi’ demeliyim. Adam bir sürü söz daha söylenerek, baðýrarak çýktý, arabasýný çalýþtýrýp uzaklaþtý. Hanýmý, direksiyon baþýnda da öfke saçan eþinin halinden endiþelendi, “Bir kaza yapmasa bari…” Eþi uzaklaþýnca, çocuklarýnýn yanýna gidip sarýldý, rahatlatmaya çalýþtý.
-Madem erkenden kalktýnýz, hemen size sultanlara layýk bir kahvaltý hazýrlayýp getireceðim.
Mutfaða geçti, zihnindeki huzursuzluðu daðýtmak için hemen neþeli müzikler çalan bir radyoyu açtý. Ocaða haþlamak için yumurta koydu, cezvede süt ýsýtmaya baþladý. Masaya zeytin, peynir, reçel koymayý da ihmal etmedi. Biraz sonra çocuklarýna seslendi
-Kahvaltýnýz hazýýýr!
Çocuklar kahvaltýya otururken, radyoda müziðin birden kesilmesi dikkatini çekti. Son dakika haberi anonsuyla, radyonun sesini biraz daha açtý. Radyo’da zincirleme bir kaza haberi vardý. Ayrýntýlarla biraz sonra birlikte olacaðýz demiþti spiker ama kazanýn yerini söylediði andan itibaren o sandalyesine yýðýlýp kalmýþtý. Spikerin bahsettiði kaza yeri, kocasýnýn her gün iþe giderken geçtiði dörtlü kavþaktý. Eþinin bu kavþaktaki trafikten þikayetçi olduðunu, her sabah yoðun bir trafik olduðunu söyleyiþi aklýna geldi. “Geç kaldým diye acele edip acaba o da…” Aklýna gelen düþünce içini daha da yaktý, hemen ayaða kalktý.
-Çocuklar, unutmayýn ocaða yaklaþmak yasak. Kahvaltýnýzý yapýp salona geçin, oynayýn. Benim acil bir yere uðramam gerek, kapýyý da kimseye açmayýn tamam mý?
Çocuklarý uslu, söz dinler olduðu halde, çok kýsa süreli de olsa evde yalnýz býrakmak zorunda kalsa tekrar tekrar tembihte bulunurdu. Sokaða çýkmak için üzerine bir þeyler aldý, cebine de bir taksi parasý aldý. Kapýya yöneldiðinde kocasýnýn bu kazada ölmüþ olabileceði endiþesiyle kabaran yüreðine daha fazla dayanamayýp, aðlamaya baþlamýþtý. Göz yaþlarýný çocuklarý görmesin diye, açýk olan mutfak kapýsýna sýrtýný dönmeye özen gösteriyordu. Ýçindeki acýnýn kocasýnýn ölmüþ olma ihtimali kadar, giderken kendisini kýrmasý ve çocuklarýnýn önünde baðýrýp çaðýrmasýndan da kaynaklandýðýný anladý. Oysa her zaman böyle öfkeli deðildi.
-Eðer ölürse, çocuklarým babalarýný, son gördükleri haliyle mi hatýrlayacak? Kalp kýran, öfkeli bir baba olarak mý kalacak akýllarýnda? Kapýdan çýkarken, çocuklarýna bir kez daha seslenecekti ama artýk akan gözyaþlarý saklanamayacak haldeydi. Hemen kapýyý açýp dýþarý çýkmak için hamle yaptý ama karþýsýnda kapýya doðru adým atmakta olan kocasý vardý. Adam, bir an karýsýnýn ýslak yanaklarýna baktý;
“Haberleri mi dinledin?” diye sordu.
Hanýmý, konuþamadan sadece baþýyla onayladý. Adam, önce sarýldý, sonra eþinin yanaklarýný sildi.Hanýmý zorlukla sordu;
-Hani önemli bir toplantýna geç kalmýþtýn, niye döndün?
-Kaza benim hemen yakýnýmda oldu. O anda toplantýdan daha önemli bir þeyi unuttuðumu hatýrladým. Eðer o kazada ölseydim…
O anda çocuklar da yanlarýna gelmiþ, babalarýnýn yine öfkeli olabileceðini düþünerek, annelerinin yanýnda durmuþtu. Adam, bütün içten, samimi gülümsemesiyle çocuklarýný yanýna çaðýrdý, boyunlarýna sarýldý, yanaklarýndan öptü.
-Ben bu gün büyük bir hata yaptým ve evden çýkarken, sizleri ne kadar sevdiðimi söylemeyi unuttum. Böyle önemli bir þey unutulur mu hiç. Ne yapalým, ben de geri döndüm...!
Ynt: Hayatimizdaki Onemliler... By: HALACAHAN Date: 10 Temmuz 2016, 02:07:07
Duygulandým ..Sevdiðimiz insanlarýn kýymetini bilmiyoruz ..Onlarda bizim kiymetinin bilmiyorlar..Bu durumdan hayatimizin belli dönemlerinde hepimiz þikayetçi olmusuzdur..Halbuki efelik nerde yakalayacaðýný bilmiyoruz..Keþke bunun bilincinde olupta anlayisli insanlar olabilsek ..Rabbim yardýmcýmýz olsun ..Her daim hayýrla hatýrlanan insanlardan olmak duasýyla ..
Ynt: Hayatimizdaki Onemliler... By: Mevlüde Date: 10 Temmuz 2016, 09:19:14
Cok guzelmis.insan her an olebilecegini dusunmeli ve kimsenin kalbini kirmamali.ki insallah oyle kotu hatirlanmasin.Allah razi zolsun paylasm icn
Ynt: Hayatimizdaki Onemliler... By: Yaðmur Gmþ Date: 10 Temmuz 2016, 20:27:35
Bismillah...
Hayatýmýzda birçok önemli þeyler vardýr. Bunlardan daha da önemlisi bu önemli olan þeyleri farkýna varmaktýr. Rabbim farkýna varmayý nasip etsin.
Ynt: Hayatimizdaki Onemliler... By: yagmur_7-c Date: 10 Temmuz 2016, 20:49:23
Esselamu aleykum
Sevdiklerinizin kýymetini zamanýnda b.ilmek gerek....Çünkü onlar gittikten sonra hiçbir þeyin anlamý kalmayacak....Rabbim sevdiklerinizin kýymetini bilenlerden etsin inþallah.....
Ynt: Hayatimizdaki Onemliler... By: Bilal2009 Date: 10 Temmuz 2016, 21:25:12
Ve aleykümüsselam ve rahmetüllah. Ýnsan çoðu zaman asýl olan önemli deðerleri yani sevgiyi , saygýyý vb. güzellikleri unutur ve daha önemli gördüðü ve nefsine hoþ gelen þeyleri ilk plana alýr. Ancak çoðusu o ikinci plana attýðý ve unuttuðu asýl güzellikleri kaybedince piþman olur. Rabbim bizlere o güzellikleri kaybeden görmeyi nasip eylesin. Rabbim paylaþým için razý olsun.
radyobeyan