Haz Peygamberin hasta ziyaretleri By: hafiza aise Date: 05 Aðustos 2011, 13:05:00
O) HZ. PEYGAMBERÝN (S.A.) HASTA ZÝYARETLERÝ
1— Hz. Peygamber'in (s.a.) Hasta ile Ýlgili Tavýrlarý: Hz. Peygamber (s.a.) hastalanan sahabîlerini ziyaret ederdi. Kendisine hizmet eden Kitap Ehli bir çocuðu[1215] ve müþrik amcasý Ebu Tâlib'i hastalýklarýnda ziyaret etmiþi [1216]ve onlara Ýslâm'ý sunmuþtu. Yahudi çocuk müs-lüman olmuþ, amcasý ise olmamýþtý.
Hastaya yaklaþýr, onun baþucuna oturur ve: "Kendini nasýl buluyorsun?" diye halini sorardý.
Rivayete göre hastaya: "Arzu ettiðin bir þey var mý?" diye ne arzu ettiðini sorar; þayet hasta, bir þey arzu eder ve Hz. Peygamber (s.a.) de o þeyin hastaya zarar vermeyeceðini bilirse, isteðinin verilmesini emrederdi.
Sað elini hastaya sürer ve þöyle dua ederdi:
"Ýnsanlarýn Rabbi Allah'ým! Sýkýntýyý gider, hastaya þifa ver. Þifa veren yalnýz Sensin. Senden baþkasý þifa veremez. Senin verdiðin þifa hiçbir hastalýðý býrakmaz."[1217]
Þu duayý da okurdu:
"Ýnsanlarýn Rabbi! Sýkýntýyý gider. Þifa yalnýz senin elindedir. Senden baþka hastalýðý giderecek yoktur."
Sa'd için yaptýðý: "Allah'ým! Sa'd'a þifa ver. Allah'ým! Sa'd'a þifa ver. Allah'ýn! Sa'd'a þifa ver." þeklindeki duasýnda olduðu gibi hastaya üç kere dua ederdi[1218]
Hastanýn baþýna vardýðýnda ona: "Zararý yok, geçer. înþâallah (günahlarýný) temizleyicidir." ve bazan da: "Günahlarýna keffâret ve onlarý temizleyicidir." derdi.[1219][1215] Buharý, 23/80; Ebu Davud, 3095: Hz. Peygamber'e (s.a.) hizmette bulunan bir yahu-dî çocuk vardý, hastalandý. Hz. Peygamber (s.a.) ziyaretine gitti, baþucuna oturdu. Çocuða: "Müslüman ol." dedi. Çocuk, yanýnda oturan babasýna baktý. Babasý: "Ebu'l-Kâsým'a (s.a.) itaat et, oðlum" deyince, çocuk müslüman oldu- Hz. Peygamber (s.a.): "Bunu ateþten kurtaran Allah'a hamdolsun" diyerek yanýndan ayrýldý.
[1216] Buharý, 23/81; Müslim, 24: Ebu Tâlib'Ýn vefat zamaný yaklaþýnca Allah Rasûlü (s.a.) yanýna geldi. Orada Ebu Cehl b. Hiþâm ve Abdullah b. Ebî Umeyye b. Mugîre ile karþýlaþtý. Allah Rasûlü (s.a.): "Amca, Lâilâhe illallah kelimesini söyie Allah'ýn huzurunda senin için þahitlik edeyim" dedi. Bunun üzerine Ebu Cehl ve Abdullah b. Ebî Ümeyye: "Ya Ebu Tâlib, baban Abdülmuttalib'in dininden yüz mü çevireceksin?!" diye söze karýþtýlar. Allah Rasûlü (s.a.) isteðinde ýsrar etti, onlar da bu sözü tekrarladýlar. Nihayet Ebu Tâlib en son olarak onlara kendisinin, babasý Abdülmuttalib'in dini üzere olduðunu söyleyerek Lâilâhe illallah demekten çekindi. Allah Rasûlü (s.a.): "Haberin olsun, Vallahi bana yasak konulmadýkça senin için þüphen olmasýn af dileyeceðim." dedi. Bunun üzerine Allah (c.c): "Cehennemlik olduklarý anlaþýldýktan sonra, akraba bile olsalar müþrikler için af dilemek Peygamber'e ve mü'minlere yaraþmaz." (Tevbe, 9/113) âyetini indirdi. Allah Teâlâ, Ebu Tâlib hakkýnda ise: "Sen, sevdiðini doðru yola eriþtiremezsin. Ama Allah, dilediðini doðru yola eriþtirir. Doðru yolu seçecekleri en iyi O bilir. " (Kasas, 28/56) âyetini indirdi.
[1217] Buhari, 786/38; Müslim, 2191. Hemen peþindeki rivayet de Buharî'dedir.
[1218] Buharý, 75/13; Müslim, 3/1253 (8). ,., .
[1219] Buharî, 75/10. Peþindeki rivayet, Ibnu's-Sünnf dedir.
Ýbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, Ýklim Yayýnlarý: 1/469-470.