Kole By: hafizvuslat Date: 25 Haziran 2009, 20:23:55
Vaktiyle herkesin sevip hürmet ettiði bir adam, hali ve tavýrlarý garip bir köleyi satýn almýþtý. Köleyi alýp konaðýna götürdü. Ona yapacaðý iþleri öðretti ve:
- Benden bir isteðin varmý? diye sordu.
Kölesi ‘Efendim! Her emrinizi gücümün yettiði kadar yerine getirmeye çalýþacaðým. Yalnýz sizden þu üç þartýmý kabul etmenizi istiyorum: Birincisi, namaz vakti girdiði zaman bana müsaade etmenizi.
Ýkincisi, beni gündüz çalýþtýrýp gece meþgul etmemenizi. Üçüncüsü, bana bir oda tahsis edip, oraya baþkasýný sokmamanýzý, sizden rica ediyorum.’ dedi. Bunun üzerine adam:
Peki, istediklerini kabul ediyorum. Evimin odalarýna bak. Hangisini istersen o odada otur.’ dedi
Köle odalarý dolaþtý, sonunda eski ve harap bir odayý seçti. Efendisi buna þaþýrdý ve kölesine:
‘Niçin bu odayý seçtin?’ diye sorunca o garip köle: ‘Ey Efendim! Bilmez misin ki, Allah ile Beraber olduktan sonra, harap olan yer saray olur’ diye cevap verdi. Odasýna Yerleþti.
Aradan günler geçtikçe o zengin kiþi, kölesine karþý gittikçe artan bir hürmet duymaya baþlamýþtý. Dürüst ve çalýþkan olan, az konuþan kölesine, yediðinden yediriyor, giydiðinden giydiriyor ve
ona bir arkadaþ gibi davranýyordu. Fakat onun halini ve hareketlerinide merak ediyordu.
Bir gece kölesinin odasýna gidip bakmaya karar verdi. Yavaþ yavaþ, sessizce o harap odanýn kapýsýna geldi. Ýçeriye baktýðýnda gözleri kamaþtý, hayret içerisinde kalmýþtý. Odanýn tavanýnda göðe
açýlmýþ bir yarýk ve oradan uzanmýþ nurdan bir kandilin ýþýðýyla odayý tatlý bir aydýnlýk kaplamýþtý. O garip kölr ise secdeye kapanmýþ, Allah’a Niyazda bulunarak þöyle diyordu:
“Ya Rabbi! Beni, gündüzleri efendime hizmet etmekle vezifelendirdin. Eðer efendime olan hizmetim olmasaydý, gece ve gündüz sana ibadet etmekten baþka hiçbir iþle meþgul olmazdým. Kusurumu affet,
Allah’ým.”
Efendisi sabaha kadar lökenin bu halini seyretti. Köle ise ondan habersiz, niyazýna devam ediyordu. Sabah olunca Nur kandili göðe Doðru çekildi, Tvandaki yarýkda kaybolmuþtu.
Kölenin efendisi birçok geceler onun halini ayný þekilde gizlice seyretti. Bir sabah kölesini yanýna çaðýrdý ve ona: “Allah için seni azad ediyorum. Seni meþgul eden kimseye hizmet etmekten kurtulup,
Allah’a gece gündüz ibadet ve taatte bulunasýn” dedi. Bunlarý duyunca kölenin gözleri yaþla doldu. Cevap vermedi. Bir zaman sessiz öylece kaldý. Sonra ellrini kaldýrýp Allahü Teala’ya þöyle niyazda bulundu:
“Ey Rabbim! Senden, benim sýrrýmý gizlemeni talep etmiþtim. Þimdi sýrrýmý açýða vurup, halimi insanlara bildirmeyi diledin. Ey kudret sahibi Allah’ým! beni kendine al” diye dua etti. Allahü Teala onun
bu niyazýný kabul buyurdu. Çok geçmeden Köle yere düþtü. Kelime-i Þehadet getirerek Beka alemine göçtü.
radyobeyan