Mesneviye Dair By: saniyenur Date: 13 Temmuz 2011, 21:37:43
MESNEVÝ'YE DAÝR
Ey doðacak çocuðun oynamasý gibi bu manalarý içimde oynatýp duran Tanrý, mademki bunun tamamlanmasýný diliyorsun, kolaylaþtýr, yol göster, muvaffakiyet ver. Yahut da bu isteði, bu iþtiyaký gider, bizi muahaze etme. Madem ki müflise altýn ihtiyacýný ilham ediyorsun, ey gani padiþah, gizlice ona altýn ihsan et.
Sen olmadýkça, senin inayetin lütfetmedikçe gece gündüz nazým ve kafiyenin ne deðeri olabilir,bu çeþit meydana gelen þiire kim bakar ki? Ey bilgi sahibi padiþah, nazým da, cinas da kafiyede korkudan senin emrine kuldur. Sen her þeyi, seni tespih eder bir hale koymuþsun, akýl ve temyiz sahibi olanlar da seni tespih eder, akýl ve temyiz sahibi olmayanlar da.
Her birinin baþka çeþit bir tespihi var. Bunun halinden onun haberi bile yok! Ýnsan, cansýz þeylerin tespih etmesini inkar eder ama cansýz þeyler, ona kullukta üstattýr. Hatta yetmiþ iki milletin her biri öbürlerinin halinden bihaberdir. Hepsi de þüphe içinde kalmýþtýr.
Konuþan, söz söyleyen iki kiþi bile birbirinin halinden haberdar olmazsa duvarla kapý, nasýl birbirini anlar, duyar? Ben söz söyleyen adamýn bile tespihinden gafil olursam gönlüm, sessiz sedasýz bir þeyin tespihini nasýl duyar? Sünni, Cebri’nin tespihinden bihaberdir.
Cebriye de Sünni’nin tespihini eser etmez. Sünni’nin hususi bir tespihi vardýr. Fakat cebrinin de bunun zýddý olan bir tespihi vardýr ki, ona sýðýnýr. Bu “ O, sapýktýr, yol azýtmýþtý” der durur. Halbuki onun halinden de haberi yoktur, “ Kün” emrinden de!
O, da “ Bunun hakikatten ne haberi var ki” demektedir. Tanrý takdir etmiþ de onlarý savaþa düþürmüþtür, bu suretle de her birinin aslýný meydana çýkarýr. Bir cinse mensup olmayandan izhar eder. Herkes kahrý lütuftan ayýrt eder. Anlar. Ýster bilgi sahibi olsun, ister cahil, ister aþaðýlýk.
Fakat kahýr içinde gizli olan lütfü, yahut lütuf içinde gizlenmiþ bulunan kahrý, az kiþi anlar. Meðer ki gönlünde bir can mehengi olan Tanrýya mensup bir er olsun. Bundan baþkalarý kahýrda gizli olan lütufla,lütufta gizli bulunan kahrý anlayamaz, þüpheye düþerler. Onlar, adeta yuvalarýna bir kanatla uçup ulaþmak isteyen kuþlara benzerler