Zadul Mead

Pages: 1

Peygamberimizin Meymune ile evlenmesi By: hafiza aise Date: 05 Temmuz 2011, 16:01:46
2— Hz. Peygamber'in (s.a.) Meymune ile Evlenmesi

 

Müşrik erkeklerden bir grup kin ve öfkelerinden dolayı, Allah Rasûlü'­nü (s.a.) seyretmeyi hoş görmeyerek uzaklaştılar. Allah Rasûlü (s.a.) Mek­ke'de üç gün kaldı. Dördüncü günün sabahında, Allah Rasûlü (s.a.) Ensâr'ın meclisinde Sa'd b. Ubâde ile konuşurken, Süheyl b. Amr ve Huveytıb b. Ab-düluzzâ, kendisine gelerek Huveytıb bağıra bağıra: "Allah aşkına! Toprağı­mızdan çıkıp gideceksin diye anlaşma yapmadık mı? Bak işte, üç gün geçmiştir!" dedi. Sa'd b. Ubâde kızarak: "Ey anası ölesice! Yalan söyledin! Burası ne senin, ne de babalarının toprağıdır. Vallahi çıkmayız!" dedi. Al­lah Rasûlü (s.a.) Huveytıb veya Süheyl'den birisini çağırıp: "Sizden bir kadini nikahladım. Onunla zifafa girene kadar burada kalmam size ne zarar verebilir? Bizler sofra kuracağız. Sizler de bizimle beraber yersiniz." dedi. Müşrikler ısrarla: "Allah aşkına! Seninle yaptığımız anlaşma sadece bizden ayrılıp gitmendi." dediler. Allah Rasûlü (s.a.) Ebu Râfi'e göç için halkı ça­ğırmasını emretti. Allah Rasûlü (s.a.) devesine binerek Şerif vadisinde ko­naklayıp orada kaldı. Ebu Râfi'i, akşamleyin Meymûne'yi getirmesi için geride bıraktı. Meymune ve beraberindekiler gelene kadar kendisi Şerifte kaldı. Ebu Râfi ve beraberindekiler yolda, müşriklerin ayak takımı ve çocuklanndan eziyet ve zahmet gördüler. Allah Rasûlü (s.a.), Meymune ile Şerifte zifafa girdi. [824] Sonra Şeriften ayrılarak Medine'ye geldi. Allah Teâlâ, daha sonra Mey-mûne'nin kabrinin, Allah Rasûlü'nün kendisiyle zifafa girdiği Şerifte olma­sını takdir etmiştir.

İbn Abbas'ın: "Allah Rasûlü (s.a.) Meymune ile ihramlı iken nikâh ya--pıp, ihramdan çıktıktan sonra zifafa girmiştir." [825] sözü, düzeltilen sözlerin­den olup onun bir yanılgısı sayılmıştır. Saîd b. Müseyyeb şöyle demiştir: "Meymune her ne kadar teyzesi de olsa, İbn Abbas yanılmıştır. Çünkü Al­lah Rasûlü (s.a.) Meymune ile, ihramdan çıktıktan sonra evlenmiştir." Bunu Buharı rivayet etmiştir. [826]

Yezîd b. el-Asamm, Meymûne'den şöyle rivayet etmiştir: "Allah Rasû­lü (s.a.) benimle Şerifte, ikimiz de ihramlı değilken evlendi." Hadisi Müs-' lim rivayet etmiştir.[827]

Ebu Râfi' de şöyle der: "Allah Rasûlü (s.a.) Meymune ile, ihramlı de­ğilken nikâh yaptı ve zifafa girdi. Ben de aralarında elçi idim." Bu, Ebu Râ-fi'den sahih olarak gelmiştir. [828]

Saîd b. Müseyyeb şöyle demiştir: "Şu, Abdullah b. Abbas, Allah Rasû­lü'nün (s.a.), Meymûne'yi ihramda iken nikahladığını iddia ediyor. Halbuki Allah Rasûlü (s.a.) Mekke'ye gelmiş, ihramdan çıkma ile nikâh işi birlikte olmuştur. Bu durum İbn Abbas'ın karıştırmasına sebep olmuştur."

"Allah Rasûlü (s.a.), Meymûne ile ihrama girmeden önce evlenmiştir" de denilmiştir. Fakat bu söz götürür. Ancak Allah Rasûlü'nün (s.a.), Mey­mûne ile evlenme hususunda ihrama girmeden önce, (Ebu Râfi'i) vekil tayin ettiğinde şüphe yoktur. Sanırım, Şafiî bunu bir görüş olarak zikretmiştir.

Şu halde bu hususta üç görüş vardır:

1— Allah Rasûlü (s.a.) Meymûne ile, Umre ihramından çıktıktan son­ra, ihramsız halde iken evlenmiştir. Bu görüş bizzat Meymûne'nin kendisi­nin, Meymûne ile Allah Rasûlü (s.a.) arasında elçilik görevi yapan Ebu Râfi'in, Saîd b. Müseyyeb ve nakil ehlinin cumhurunun görüşüdür.[829]

2— Allah Rasûlü (s.a.) Meymûne ile ihramda iken evlenmiştir. Bu, İbn Abbas'ınt8\ Kûfelilerin ve bir cemaatın görüşüdür.

3— Allah Rasûlü (s.a.) Meymûne ile ihrama girmeden önce evlenmiştir.

İbn Abbas'ın, "Allah Rasûlü, Meymûne ile ihramlı iken evlendi" sözü, ihramlı halde değil, haram ayda evlendi şeklinde yorumlanmıştır. Demişler­dir ki: Birisi ihram bağladığı zaman: "Ahrame'r-racülü = Adam ihrama girdi" denilir. Kişinin kendisi ihramsız da olsa haram aya girdiğinde yine "Ahrame" fiili kullanılır. Nitekim şâirin şu beyti buna delildir:

"Halife İbn Affân'ı haram aya girmiş ve kötülüklerden sakınır bir hal­de iken öldürdüler.

Onun gibi öldürülen bir kimseyi daha görmedim!"

Şüphesiz, İbn Affân'ı (Hz. Osman) Medine'de, haram ayda ve ihramlı değilken öldürmüşlerdir. [830]

Müslim, Sûr/»/;'inde Hz. Osman'ın (r.a.) şöyle dediğini rivayet eder: "Al­lah Rasûlü'nün (s.a.) şöyle dediğim işittim: İhramda olan bir kimse ne nikâh yapabilir, ne nikâhlanabilir, ne de dünür olabilir." [831] Eğer burada söz ve fiilin çelişmesi düşünülecek olursa, şüphesiz sözün takdim edilmesi gerekir. Çünkü fiil, beraat-i asliyyeye uygundur. Söz ise, beraat-i asliyyeyi olduğu hal­den başka hale çevirendir. Dolayısıyla söz, beraat-i asliyyenin hükmünü kal­dırır. Hükümlerin konmasındaki kaideye uygun olan da budur. Şayet fiil, söze ercih edilecek olursa, söz beraat-i asliyyenin gerektirdiği şeyi kaldırdığı hal-jde, bu sefer fiil, sözün gerektirdiği hükmü kaldırır. O zaman da hükmün iki i sefer değişmesi gerekir ki, bu, hükümlerin konmasında gözetilen kaideye ay-jkındır. Allah en iyi bilendir! [832]

[824] İbn Hişâm, 2/372; İbn Sa'd, 2/120, 123; Şerhu'I-Mevâhib-i Ledüniyye, 2/253, 263.

[825] Buharı, 64/43, 67/30; Müslim, 1410; Ebu Davud, 1844; Tirmizî, 842; Nesâî, 5/191.

[826] Saîd b. Müseyyeb'in hadisi Buharî'de yoktur. Bu hadis Ebu Davud (1845) ve Beyhakî'-de vardır.

[827] Müslim, 1411; Ebu Davud, 1843; tbn Mâce 1964; Ahmed b. Hanbel, 6/333, 335.

[828] Ahmed b. Hanbel, 6/393; Tirmizî, 841. Hammâd b. Zeyd -Matar el-Varrâk-Rebîa-Süleyman b. Yesâr- Ebu Râfi' kanalıyla rivayet etmiş ve: "Bu hadis hasendir. Hammâd b. Zeyd'den başka, bu hadisi Matar el-Varrâk'a İsnâd ederek rivayet eden bir kimsevi bilmiyoruz. Matar el-Varrâk ise hadisi delil olmayan birisidir." demiştir. Ebu Ömer ibn Abdilber'in Süleyman b. Yesâr'la Ebu Râfi' arasında kopukluk bulunduğunu *m ieme-sine rağmen İmam Mâlik, Süleyman b. Yesâr'dan hadisi mürsel olarak rivayet etmiştir ki, Mâlik, Matar el-Varrâk'dan daha iyi hafızaya sahip biridir.           

[829] Fethu'l-Bârî, 9/143. Bu hususta, İbn Abbas hadisinin bir benzeri, Hz. Âişe ve Ebu Hu-reyre kanalıyla sahih olarak gelmiştir.

[830] İbn Hibbân da bu te'vîte meyletmiş ve bunu Sahih'inde kesin kabul etmiştir.

[831] Müslim, 1409; Tirmizî, 840; Ebu Davud, 1841; Nesâî, 5/292; İbn Mâce, 1966.

[832] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 3/418-421.

---

radyobeyan