Kendimi onun yerine koydum By: ehlidunya Date: 13 Haziran 2011, 12:17:34
Kendimi onun yerine koydum
Kýzým büyümüþtü. Onbeþ sene önce kucaðýma aldýðým, o küçük bebek, artýk bir genç kýzdý.
Ýnsanýn geliþim süreci bir merdivenin basamaklarýný andýrýyordu ve kiþi her basamakta bazý zorluklar yaþýyor fakat bir þekilde yeni duruma uyum saðlýyordu. Bu da insanýn ne kadar büyük yeteneklere sahip olduðunu gösteriyordu.
Zehra çocukluðun oyunlarla kurulu engin dünyasýndan eriþkinlerin realist dünyasýna geçiyordu ve bu deðiþim sürecine uyum saðlayabilmesi için belli bir sürenin geçmesi gerekiyordu . Doðrusu bu uyum süreci Zehra kadar benim için de zor olacaktý. Çocuklar eriþkinlerin dünyasýna uyum saðlamaya çalýþýrken iniþli çýkýþlý bir süreçten geçiyordu. Bu durum bütün aile bireylerini etkiliyordu. Duygularým karmakarýþýktý, yaþadýðým zorluklarý belli etmesem de kendimle baþ baþa kaldýðýmda içime derin bir hüzün çöküyor ve her gece buruk bir ruh haliyle uyuyordum.
Biz anneler, çocuklarýmýzýn gençlik dönemiyle ilgili sýkýntýlarýný ve bu duruma baðlý olarak yaþadýðýmýz sorunlarý ortaya koyarken, sadece çocuðumuzdan bahsederiz. Sanki her þey çocuðun dünyasýnda olup bitiyormuþ gibi ifade ederiz. Oysa bizim iç dünyamýzda da, yeni durumun getirdiði zorluklarla ilgili sýkýntýlar ve duygusal kaoslarýmýz vardýr. Çocuðumuzun büyüyüp eriþkinliðe adým attýðýný ve bu sürecin çocukluk döneminden çok daha farklý olduðunu bir türlü kabul edemeyiz. Bundan dolayý da, çocuðumuzla yaþadýðýmýz sorunlarý büyütür ve onlarý günah keçisi yaparýz. Tek suçlu çocuktur, onlar bizim istediðimiz gibi olmalý ve söylediðimiz her þeyi hiç tereddüt etmeden kabul etmelidirler. Aksi durumda dýþlandýðýmýzý bir ebeveyn olarak hak ettiðimiz saygýyý elde edemediðimizi düþünürüz.
Çocuklarýmýzý baðýmlý yetiþtiriyoruz
Biz ebeveynler nedense çocuklarýmýzýn büyüdüðünü ve artýk bazý kararlarýný verebilecek durumu geldiðini bir türlü kabul edemeyiz. Çocuk on üç yaþýna kadar geçen dönemde bize ne kadar baðýmlýysa, yaþamýný hangi ölçülerde sürdürüyorsa gençlik dönemine geçtiðinde de ayný þekilde bize baðýmlý kalmasýný ve hayatýný bizim bir uzantýmýz olarak sürdürmesini isteriz. Ebeveynlerin çocuðun, geliþimsel özelliklerini yaþamasýna fýrsat vermemeleri ve onlarý baðýmlý hale getirmeleri, büyümemiþ eriþkinlerin sorunlarýný gündeme getiriyor. Bu kimseler fiziksel olarak geliþimlerini tamamlamýþ birer eriþkin olsalar da, yaþam döngülerini yönetemezler ve ebeveynlerine baðýmlýdýrlar. Çevrenizde, yaþlarý kýrkýn üstünde olduðu halde evlenmekten kaçýnan ve her þeyi anne babanýn denetiminde yapabilen insanlar görürsünüz. Bu kimseler aslýnda bedenen büyümüþ olsalar da, duygusal olarak çocukluk döneminden geçememiþlerdir. Bunlar çocuk kalmýþ eriþkinlerdir ve ebeveynlerinden uzak kalamazlar. Çünkü kendi kararlarýný verebilecek ve ayaklarýnýn üzerinde durabilecek yeterlilikte deðillerdir.
Milli Gazete
radyobeyan