Misvak By: hafiza aise Date: 09 Haziran 2011, 17:46:03
41— Sivâk Misvak:
Sahihayn 'da Peygamber Efendimiz þöyle buyururlar: "Eðer ümmetime zahmet vermemiþ olsaydým, her namaz sýrasýnda misvak kullanmalarýný emrederdim. "[109]
Yine Sahihayn'da., Hz. Peygamber'in (s.a.) gece kalktýðýnda aðzýný misvakla temizlediði rivayet edilir[110]
Buharî'nin ta*lîk yolu ile aldýðý bir hadiste Efendimiz þöyle buyurmuþlardýr: "Misvak aðzý temizleyici, Rabbi razý edicidir."[111]
Sahih-i Müslim'de, eve girdiðinde Efendimizin ilk iþ olarak aðzým mis-vakladýðý belirtilir.[112]
Misvak konusunda hadisler çoktur. Sahih bir hadiste Efendimizin ölümü sýrasýnda Abdurrahman b. Ebî Bekr'in misvaký ile aðzýný temizlediði bildirilmiþtir.[113] Yine Efendimizin: "Misvak hakkýnda size çok (öðüt) verdim. "[114] buyurduðu sahih olarak sabittir.
Misvak olarak kullanýlmaya en uygun bitki, "erak" {saivadora persica) ve benzeri aðaçlardýr. Rastgele aðaçlardan misvak edinilmemelidir; çünkü zehirli olabilir. Kullanýmýnda orta yol tutulmalýdýr. Aþýn kullanýmý durumunda diþlerin mine tabakasýna, cilasýna zarar verebilir ve mideden yükselen buharlarýn, kirlerin oralara yuvalanmasýna imkân verilmiþ olabilir. Ýtidalli kullanýldýðý takdirde diþleri cilalar, parlatýr, diþ köklerini pekiþtirir, dili açar, diþlerdeki kireçlenme ve sararmayý önler, aðýz kokusunu güzelleþtirir, dimaðý arýndýrýr, iþtahý açar.
En iyi kullanma yolu gül suyu ile ýslatýlarak kullanmaktýr, da ceviz aðacýnýn köklerinden elde edilenidir. et-Teysýr sahibi: her beþ günde bir onunla diþlerini misvaklayan k.msemn, kafasýn, armd.rd B, duyulaný» tasfiye ettiði, zihnini keskinleþtirdigi kanaaünded.rler. de .
Misvakýn pek çok faydalarý vardýr: Aðzý temizler, diþ etlerini pekiþtiril, balgamý keser, görmeyi güçlendirir, diþ sararmasýný giderir, mideyi düzene sokar, sesi arýndýrýr, hazmý kolaylaþtýrýr, konuþmayý kolaylaþtýrýr, okumak, zikretmek, namaz kýlmak için zindelik verir, uykuyu düzene sokar. Rabbi razý kýlar, melekleri hoþnut eder, sevap hanesini çoðaltýr.
Her vakitte kullanmak müstehaptýr. Namaz ve abdest sýrasýnda, uykudan uyanýnca, aðýz kokusu deðiþtiðinde kullanmak müekked sünnettir. Hakkýndaki hadisler umumî olduðu için hem oruçlu hem oruçsuz herkes için ve her vakitte kullanýlmasý müstahaptýr. Hem oruçlunun da ona ihtiyacý vardýr. Çünkü o Allah'ý razý kýlar. Allah'ýn rýzasýný oruçlu iken talep, oruçsuz durumdan daha fazla olur. Yine o, aðýz için bir temizliktir, oruçlunun temizliði ise en faziletli amellerindendir.
Sünen'de Âmir b. Rebîa (r.a.): "Ben Rasûlullah'ý (s.a.) oruçlu iken sayýsýz defa diþlerini misvaklarken gördüm." demiþtir.[115] Buharý, îbn Ömer'in: "Hz. Peygamber (s.a.) hem günün evvelinde hem de sonunda misvak kullanýrdý." dediðini nakleder.
Bütün âlimler, gerek vacip gerekse müstehap oruç tutan kimsenin gargara (mazmaza) yapabileceðinde icma halindedirler. Gargara, misvak kullanmaktan daha ileri bir iþtir. Yüce Allah kendisine kötü koku ile yaklaþýlmasý diye bir garazý yoktur. Kötü koku, kendisi ile kulluk yapýlmasý istenilen meþru bir yol da deðildir. Oruçlunun aðýz kokusunun kýyamet gününde Allah katýnda hoþ olacaðýnýn ifadesi sadece oruca teþvik için söylenmiþtir, yoksa o kokunun býrakýlmasý için zikredilmiþ deðildir. Kaldý ki, oruçlu misvaka oruç tutmayandan daha çok muhtaçdýr.
Hem, oruçlunun aðýz kokusunu güzelleþtireceðinden, hasýl olacak Allah'ýn rýzasý daha büyüktür.
Allah'ýn misvaka karþý olan muhabbeti, oruçlunun aðýz kokusuna olan sevgisinden daha büyüktür.
Yine misvak, oruçludan izale ettiði aðýz kokusunun kýyamet gününde Allah katýnda hoþ olmasýný engellemez. Aksine oruçlu yarýn kýyamet gününde, orucuna bir alamet olmak üzere —misvak kullanmýþ olsa bile— aðzý miskten de daha güzel kokarak çýkar gelir. Nitekim Allah yolunda yaralanan kimse, yarýn kýyamet gününde, yarasýndan akan kan renginde, kokusu ise misk kokusunda olmak üzere haþrolunacaktýr. Halbuki o dünyada iken bu kanlan izale etmekle memurdur.
Hem sonra oruçlunun aðýz kokusu {halûf) misvakla kaybolmaz. Çünkü bu kokunun sebebi olan midenin yiyeceklerden boþ olmasý keyfiyeti devam etmektedir. Kaybolan sadece diþ ve diþ etlerinde tezahür eden belirtisidir.
Hz. Peygamber (s.a.), ümmetine oruçta nelerin müstahap, nelerin mekruh olacaðým hep öðretmiþ ve misvaký mekruh olan þeyler arasýnda saymamýþtýr. Halbuki o ashabýn onu kullandýklarýný biliyordu. Onlarý misvak kullanmaya en kapsamlý ve þümullü ifadelerle mübalaðalý bir biçimde teþvik etmiþti. Onlar bizzat kendisini (s.a.) oruçlu iken defalarca, sayýlmayacak kadar misvak kullanýrken görmüþlerdi. Hz. Peygamber de, onlarýn bu konuda da kendisine tâbi olacaklarýný biliyordu, buna raðmen hiçbir zaman, "Zeval-dan sonra misvak kullanmayýnýz." dememiþti. Beyanýn, ihtiyaç anýndan sonraya ertelenmesi teþri'de mümkün deðildir. En iyi bilen Allah'týr. [116]
[109] Buharý, U/8; Müslim, 252.
[110] Buharî, 11/8, Müslim, 252.
[111] Buharý, 30/27 (muallak olarak); Þafiî, 1/27; Ahmed, 6/47,62,124, 126,238; Nesâî, 1/10; Dârimî, 1/174 (mevsûl olarak) rivayet etmiþlerdir. Ýsnadý sahihtir. Aynca bk. îbn Hib-bân, 143. Hadisin þahidi için bk. Ahmed 1/3, 10; Îbn Mâce, 289.
[112] Müslim, 253.
[113] Buharý, (Fethu'I-Bârî, 8/106)
[114] Buharý, 11/8.
[115] Ebu Davud, 2364; Ahmed, 3/445. Senedinde Âsim b. Ubeydillah vardýr, zayýftýr. Buharf temrîz sigasý ile (Fethu'I-Bârî, 4/136) muallak olarak zikretmiþtir.
[116] Ýbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, Ýklim Yayýnlarý: 5/48-50.
radyobeyan