Yetis Ya Resulallah sav By: hafizvuslat Date: 15 Haziran 2009, 11:25:59
Ebû Abdullah Merrakûþî hazretleri, Resûlullah efendimizi vesîle ederek Allahü teâlâdan bir þey istemek, Resûlullah efendimizin yardým ve þefâatlerine kavuþmak husûsunda bir eser yazdýðý esnâda baþýndan geçen bir hâdiseyi þöyle nakletti:
"1239 senesinde Sader kalesinden seçkin bir cemâatle berâber çýktýk. Yanýmýzda bize kýlavuzluk eden biri vardý. Bir müddet gittikten sonra suyumuz tükendi. Durup su aramaya çýktýk. Ben de bu arada ihtiyâcýmý görmek için gittim. Bu sýrada müthiþ bir þekilde uykum geldi. Nasýl olsa giderken beni uyandýrýrlar deyip, baþýmý yere koydum. Uyandýðýmda kendimi çölün ortasýnda yapayalnýz buldum. Arkadaþlarým beni unutup gitmiþlerdi. Yalnýzlýktan büyük bir korkuya kapýldým. Çölde saða sola yürümeye baþladým. Nerede bulunduðumu, nereye gideceðimi bilemiyordum. Her taraf dümdüz kumdu. Az sonra hava karardý. Yolculuk yaptýðýmýz kâfileden hiçbir iz yoktu. Ben, gece karanlýðýnda yapayalnýzdým. Korkum daha da þiddetlendi. Telâþla daha süratli yürümeye baþladým. Bir müddet gittikten sonra, çok susamýþ ve yorulmuþ bir hâlde yere düþtüm. Artýk hayâtýmdan ümîdimi kesmiþ, ölümümün yaklaþtýðýný hissetmeye baþlamýþtým. Susuzluk ve yorgunluktan, ýzdýrap ve elemim son haddine varmýþtý. Birden aklýma geldi. Gece karanlýðýnda:
"Yâ Resûlallah! Yetiþ! Senden Allahü teâlânýn izniyle yardým etmeni istiyorum!" diye inledim.
Sözümü bitirir bitirmez, birinin bana seslendiðini duydum. Sesin geldiði tarafa baktýðýmda; gece karanlýðýnda, etrâfýna ýþýklar saçan, bembeyaz elbiseler giyinmiþ, o zamâna kadar hiç görmediðim bir kimsenin beni çaðýrdýðýný gördüm. Bana yaklaþýp, elimi tuttu. O ânda bütün yorgunluðum ve susuzluðum kayboldu. Yeniden doðmuþ gibi oldum. Ona caným birden ýsýnýverdi. Elele bir müddet yürüdük. Hayâtýmýn en tatlý anlarýndan birini yaþadýðýmý hissettim. Bir kum tepeciðini aþýnca, berâber yolculuk yaptýðým kâfilenin ýþýklarýný görüp, arkadaþlarýmýn seslerini duydum. Onlarýn yanlarýna doðru yaklaþtýk. Benim bindiðim hayvan en arkada onlarý tâkib ediyordu. Birden gelip önümde durdu. Bineðimi önümde görünce, sevinç çýðlýklarý attým. Ben baðýrýnca, benimle gelen zât elini elimden çekti. Daha sonra elimden tutup bineðime bindirdi.
Sonra da;
"Bizden bir þey isteyeni ve yardým talebinde bulunaný boþ çevirmeyiz." diyerek geri dönüp gitti. O zaman onun Resûlullah efendimiz olduðunu anladým. O, geri dönüp giderken, çevresine yaydýðý nûrlarýn gece karanlýðýnda göðe doðru yükseldiði görülüyordu. O, gözümden kaybolunca, birden aklým baþýma geldi;
"Nasýl olup da ben, Resûlullah efendimizin elini ayaðýný öpmedim." diye çýrpýndým. Ama iþ iþten geçmiþ, fýrsat elden kaçmýþtý...
Ynt: Yetis Ya Resulallah sav By: Hadice Date: 09 Nisan 2012, 23:18:28
Ya Rasulullah sen bizleri hiç bir zaman yalnýz býramdýn nolur mahþerdede býrakma sana layýk ümmet olabilmeyi nasip bizlere....bizler sende ümidimiszi kesmedik
radyobeyan