Ahde vefa By: hafiza aise Date: 10 Mayýs 2011, 17:36:05
Ahde Vefa
O (sallallahu aleyhi ve sellern), Cibril-i Emýn'le de tanýþmadan önce öyle bir hayat yaþamýþtý ki, zamanýn belli bir anýný O'nunla birlikte yaþama imkaný bulanlar, insanlýk adýna her türlü fazileti ilk defa O'nda tanýyacak ve bunlarý, unutulmaz birer hatýra olarak zihinlerine nakþedeceklerdi.
Efendimiz, Abdullah Ýbn Ebi Hamsô. adýndaki bir genç ile alýþveriþ yapmýþ ve bu zat, Efendimiz' e borçlanmýþtý. Borcun ne zaman ve nerede ödeneceði konusunda da anlaþmýþ ve birbirlerinden aynlmýþlardý. Gün gelip de sözleþtikleri zaman gelince Allah Resülü (sallallahu aleyhi ve sellern), buluþacaklan mekana gelip beklerneye baþladý. O gün, akþama kadar orada
111 Bkz. Ýbn Sa'd, Tabakat. 1/146; Taberi, Tarih, 2/201; Süheyli, Ravdu'l-Ünf, 1/129; Belazuri, Ensab, 1/99
bekleyecekti, ama Abdullah verdiði sözü unutmuþ ve zikredilen yere gelmemiþti. Ýkinci gün yeniden beklerneye baþladý. Ancak, genç Abdullah, o gün de gelmeyecekti. Derken, üçüncü gün Abdullah'ýn aklýna, Muhammedü'l-Emin'le olan anlaþma gelecek ve gecikmiþ olmanýn heyecanýyla sözleþme mahalline koþacaktý. Üzerinde, O'nun gibi bir insana karþý sözünde duramamýþ olmanýn mahcubiyeti vardý.
Anlaþma mahalline geldiðinde ise, tahmin ettiði gibi Ýnsanlýðýn Emini orada bekliyordu. Gözünü, genç Abdullah'ýn geleceði mekana çevirmiþ ve "Belki biraz sonra gelir." diye üç gündür orada beklerneye durmuþtu.
Genç Abdullah'ýn telaþla kendisine doðru geliþini görünce O da sevinecekti. Ancak, tarihe not düþme adýna þunlan da söylemekten kendini alamayacaktý:
- Ey genç! Beni zor durumda býrakýp epeyce meþakkat verdin; üç gündür Ben, burada seni bekliyorum.