Büyük Osmanlý Tarihi
Pages: 1
Ordunun durumu By: sidretül münteha Date: 04 Nisan 2011, 16:11:09
Ordu'nun Durumu



1286/1870'de silah altýnda bulunan asker miktarý 160 bin kiþi civarýndaydý. Bunlar hassa askerleri ile beraber 6 orduya taksim edilmiþti. Bu altý ordu, 36 tane piyade nizamiye alayý­ný teþkil etmiþti. Bu hesaba göre piyade asker yekünü 120 bin civarýnda olmaktaydý. Her ordunun 6 alay piyadesi vardý. 4 alay süvarisi, 1 alayda topçusu, 5 batarya topu mevcud olup, iki fýrkadan meydana geliyordu. Bu 6 ordudan baþka

baska daha vardý ki, biri 10 bin kiþiden mürekkep olduðu Ýde Girid'de, 5 bin kiþilik baþka bir fýrka Trablusgarb'da,

_      5 bin kiþilik firkaysa da Tunus'da bulunmaktaydý. Bunlardan baþka Beyoðlu kýþlasýyla Çanakkalede, Tuna sahilin-

Venedik körfeziyle Bozcaada, Midilli ve anadolunun bazý kalelerinde 5 bin asker daha vardý.

Kura ile asker almak icab ettiðinde asker veren eyaletler þunlardý: Arnavutluk, 10 bin-Bosna, 30 bin-Sýrbiye, 20 bin-Memleketeyn (Romanya), 7 bin-Mýsýr, 20 bin-Tunus ve Trab­lus 10 bin-genel yekûn ise 97 bin kiþiyi buluyordu. Bunlardan baþka gerektiðinde baþýbozuk adý verilen gönüllü asker toplanmaktaydý. 1870 sonlarýnda Asir taraflarýnda asayiþte mini için, 7. ordu adýyla bir ordu düzenlenmesine giriþildi.

Asir emiri Mehmed bin Ayd, Tihameye kadar yürümüþ, hatta Hadide'yi basmýþ. Bu sebeble Yemen olsun, Mekke taraflarý olsun birtakým sýkýntýlara düþmüþtü. Ferik Redif paþa komutasýnda Yemene 18 tabur ve Mýsýrdan 20 bin asker sevk olunmuþtu. Bunun sonucunda Asir meselesinin kapan­dýðý görüldü. Yeniden bir Yemen vilayeti kurulmasýna giriþildi. Girid ihtilali sýrasýnda ordu Ýle donanmanýn noksanlarý ortaya çýktý. Tarih-i Lütfide; donanmanýn 4 kýta zýrhlý kapak ile bir kapaktan baþka 8 firkateyn, 9 korvet, 13 aviz Ö, 4 duba, 28 nakliye vapurundan meydana gelmekteydi, yani 66 parçadan ibaretti ve 1700 topu ve bunlardan baþka biri kapak, biri firkateyn 15 adet korvet olarak 63 tane yelkenli gemi vardý dedikten sonra biraz aþaðida, 94 parça harp gemisi mevcud olup, bunlarýn yekünü 5 bin bu kadar beygir kuvve­tinde idi. Bunlardan baþka, biri taþ tezgahýnda hemen yapý-"P ve diðeri Tiriyeste'den hazýrlanýp gönderilen 5yüzer bey­gir kuvvetinde iki zýrhlý daha mevcud olup, sefine yani gemi bulunduðu, devamlý 12500 tüfeklininhazýr olduðu o zama­nýn evraklarýnda görülmüþtür. Diyor.

Fethi Bülend'de bu sene gelmiþtir. Hüseyin Avni paþanýn yaptýðý tensikat yani, orduda mevcudu azaltma hareketinden sonra, askeri kuvvet 4 sene nizamiye, 1 sene ihtiyat ile redif sýnýfý Öncesi, redif sýnýfý sonrasý ve baþýbozuklarla yerli asker­lerden ibaret olup, tahminen yekünü 792 bin nefere varýr. Ýþ­te bu teþkilat üzerine rumeli þebeke-i hudududiyesinin kurul­masý meydan buldu. Rumeli kumpanyasý dediðimiz Baron Hirþ kumpanyasý (þirketi) bu sýrada imtiyazlar elde etmek suretiyle bir taraftan Ýstanbul üzerinden, diðer tarafdan Dede-aðaç cihetinden ve Selanik yönünden inþaata baþladý.   '

Ziraat ilerleyememiþ, köylüler için çok aðýr olan yol bedeli parasý valilerin menfaatine yaramaktan baþka bir þey deðildi. Maden ve maden ocaklarý kanunu karýþýk bir tarzda tanzim edilmesi gerçekleþtirilmiþ, içdeki gümrükler iç ticaret ve sanayii sektelere uðratmýþ, maliye de intizam ve düzen yeter­sizliðinden mahvolmuþtu. Aþar meselesi ahalinin baþýna bir bela kesilmiþ, vergi alým ve hesaplamalarý iyice bozulmuþtu.

Fransa ile Almanya arasýndaki savaþýn sonucu ve onun getirdiði siyaset havasý Osmanlý hükümetini de, alakadar ha­le koyup Prusya-Rusya-Avusturya arasýnda yakýnlaþma baþ­lamasý, Fransýzlarýn maðlubiyeti, babýâiiyi düþüncelere salmýþtý. Bizde, vekiller heyetinde sýký bir merkeziyetçilik politi­kasý seçilme yolu tatbike itina gösterilmeye baþlandý. Zaten bunun neticesindendirkÝ, Alî paþa Mýsýr Hidivi'nin serbest bir tarzda yaptýðýiþlemleri tahdid ile durdurmuþ ve elindeki zýrh­lýlarý ve diðer malzemeleri Ýstanbul'a getirtmiþ, Mýsýr üzerinde tatbike konulan bu muamele, Tunus ile Trablusgarb bölge­sinde bir ders-i ibret, niyetine oralardakilerde hisselendi.

Öte taraftan, Balkan yarýmadasýnda, Atina-Bükreþ-Belgrad arasýnda devamlý bir haberleþme gözlemleniyordu. Avrupalýlarýn vaziyetleride son tahminlere göre þu durumdaydý: Cermanya Almanlar birleþmesi saðlanmýþ, 2. veya daha aâý derecede bulunmakta olan bazý Alman hükümetine fak muhtariyetler verilmiþtir. Ancak meydana gelen yeni hükümet, askerlik bakýmýndan bir atfýnazar yapýlýrsa sulandý­rýlmýþ bir Almanya idi. Gerek askeri görünüþü gerekse siyaset dünyasýna getirdiði tesir ile en birinci imparatorluk oldugunu göstermekteydi. Ýtalya tabii ki, Almanya'ya tutkundu. O da, milli tekamülünü saðlamak üzereydi. Arzu etmiþ oldugu payitaht Roma'yý elde etmiþti. Sadova savaþý akabinde Venedik'i, Fransa savaþý neticesinde Roma'yý aldý. Þunun bu­nun felaketi üzerine kurulmuþ bir hükümet ortaya çýktý. Hatta Fransa'ya düþman kesildi. Donanmasýný çekememeye baþ­ladý. Avusturya'nýn varlýðýna raðmen, Petrevil ve Ýstirya vila­yetlerine göz dikti. Avusturya menfaatini gözetmek için itaat­li bakýþlarýný Berlin'e çevirmiþti. Rusya'ya karþý, dikkatli, do­ðuya bakarken Almanlarýn hususi himayeleri içinde, müte­caviz bir vaziyet sergiliyordu.

Þimdi, üçlü ittifakýn baþlangýcý bu siyasi vaziyettendir. Fransa; büyükçe bir cumhuriyet þekline girdiðinden Alman­ya için, tek hükümet þeklinde bulunan her hükümet için þüp­heli bir komþu sayýsýna katýlmýþ oldu. Rusya ise oda baþlý ba­þýna bir tehlike kesilmiþti. Paris antlaþmasýný kendi eliyle yýrt­tý. Ancak istediðine tamamen sahipotamamýþtý. Prusya'ya savaþ esnasýnda göstermiþ olduðu anlayýþlý tavrýnýn hakketti­ði mükafatý görememiþti.

2. Aleksandr ile 1. Gilyom abasýnda gayet büyük bir gizlilik içinde yürütülmekte olan dostluk görüldü. Böyle olmakla be­raber Çar, doðuya aid tasavvurlarýndaki sebatý saklamýyordu. Ýngiltere 1870 savaþýnda adeta dilini yutmuþ gibi hiç ses etmemiþti. Bunlarýn baþýnda bulunan lord Gladaston, iç iþlerde 'slahata dalmýþ, barýþtan baþka bir þey onu cezbetmiyordu.Ýngilterenin Ruslara muhalefeti her zaman için Fran­sa'nýn yardýmýný hemen yaný baþýnda bulmasýna baðlýydý.

Fransa ise kanadý kýrýk bir hal içinde çabalamaktaydý. Rus­ya'nýn arzu ve niyetlerine doðrudan doðruya Avusturya'da pek karþýlýk veremezdi. Çünkü sýrtýndaki Ýtalya da onun ayrý bir sýkýntýsýydý. Bu vaziyet karþýsýnda Osmanlý devleti için ufuklar pek aydýnlýk deðil, bilakis karanlýktý. Hakikaten 4 se­ne sonra büyük bir fýrtýna çýkmasý neticesinde Berlin antlaþmasý hükümlerine boyun eðmek mecburiyeti doðdu. Rusya hariciye nazýrý Gorçakof'un yazýsý Paris antlaþmasýna bundan evvel indirilmiþ darbelerin tamamlayýcýsýydý.

Bundan evvel, Eflak ve Buðdan'ýn birleþmesi de yazýlý ant­laþmanýn hükmünün kaldýrýlmasýna bir giriþ dense yeridir. Özellikle avrupa 1272/1856 ýslahat fermanýnýn yerine getiril­memiþ olduðuna kani idi. Hatta o zaman adý geçen ferman hakkýnda ve içinde yazýlanlara göre Ýngiltere, Fransa, Rusya hatta devlet-i âliye taraflarýndan yapýlan tetkikler, neticede þöyle bir hükme varmak kabil olmuþtu: "Tanzimat cedve-lînde ihmal edilen vaadler, elde edilen ilerlemelere nazaran tesbit kabul etmez derecede çoktur." Bu hüküm 1868 sene­sinde verilmiþti. Fuad paþanýn hariciye nazýn bulunduðu sýra­da 25 bendden meydana gelmiþ 1868'de Londra, Paris, Vi­yana, Berlin, Petersburg ve Floransa da bulunan, Osmanlý elçilerine gönderilmiþ layihada bu tarafý pek çok örtülü bir þekilde itiraf edilmiþtir, "resmi yazýþma muharrerat-ý resmi­ye sh. 90-102" Gorçakofun yazýsý üzerine Ýngiltere þiddetli bir protesto çekti. "Ýngiliz hariciye nazýn tarafýndan yazýlan cevapda: anlaþmýþ devletlerden hiç birinin rey ve rýzasý alýn­madan fesh etmeye kalkýþmak, Ýngiltere devletinin uygun görmeyeceði hususattandýr. Þeklinde olan bilgiyi veren Ýngili-z elçisine Rus baþvekili Gorçakof, bahsolunan eski maddeyi feshetmeye kesin kararlý olduklarýný söyleyerek eðer, Os­manlý devlet adamlarý buna muhalefet edecek olurlarsa Rus­ya devleti ordularýný bir tek kiþi ilave etmeden himayesi altýnda görünmekte olan doðu hristiyanlanna bir iþaretle dalgalar halindeisyan hareketlerine giriþeceklerini ifade etmiþti. (Mirat-ý hakikat) Versay'da yani Paris'de bulunan prens Bismark ile haberleþmeye giriþti. Rusya'ya karþý harp ilan etmeyi ta­lep etti. Avusturya da söz konusu yazýdan dolayý pek üzüidü. Bismark, Avusturya-nýn Fransa ile birleþmemeleri için Rus­ya'ya eðilim göstermeðe muhtaç olduðundan epeyi sýkýldý. Diðer tarafdan, Fransanýn lehinde olmak ihtimali bulunan Ýn-giltereyi de kýrmak istemiyordu. Paris antlaþmasýna imza koymuþ bulunan büyük devletlerin, yeni bir konferans toplu-yarak, vaziyeti tetkik etme teklifinde bulundular. Bu teklif hem Petersburg'da hem de Londra'da kabul olundu.

Londra konferansýnda, 1856 antlaþmasýnýn söylemekte ol­duðu Tuna nehrindeki gemilerin serbest þekilde dolaþmalarýnýn açýlmasýyla devlet-i âliyenin boðazlarý açýp-kapamak hakkýný yeniden tasdik etmekle beraber, Karadeniz'in taraf­sýzlýðýný temine muvaffak olamadý. Rusya'nýnda istediði buy­du. Osmanlý devletine ait deniz gücü dünyada 2. derecede bir donanma olma vaziyetine ulaþýrken, 20 den fazla zýrhlý gemisi 80-100 kadar da ahþabtan da olsa harb gemisine sa­hipti.




radyobeyan