Kavim By: meryem Date: 28 Mart 2011, 22:27:13
KAVÝM
Kavim sözcüðü, Kur'an'ýn en çok kullanýlan kelimeleri arasýnda yer alýr. Kur'an'da üçyüzden fazla yerde geçer.
Kavim sözcüðü, Kur'an'da üç anlamda kullanýlýr; Soybirliði, topluluk, kimseler.[732]
1. Soybirliði:
Kavim kelimesi, Kur'an'ýn bazý âyetlerinde soybirliði ve millet anlamýnda kullanýlýr.[733] Bu anlamýyla, bazan kavmin adý açýkça verilir: Âd kavmi[734], Semûd kavmi[735] gibi. Bazan da yönetimin baþýndaki kiþi veya peygamber adýyla verilir: Firavun kavmi[736], Musa kavmi.[737]
Kur'an'da geçen kavim sözcüðü, bu kavimlerin medeniyetlerinden ve davranýþlarýndan da söz eder. Gerek bu anlamýyla, gerekse aþaðýda belirtilecek anlamlarýyla, geçmiþte yaþayan kavim, topluluk ve kiþilerin davranýþlarýndan, kurduklarý medeniyet ve davranýþ güzelliklerinden veya çöküþlerinden ibret alýnmasý amacýyla sözedilir.[738]
2. Topluluk/Grup/Halk:
Kavim sözcüðü, çeþitli özelliklere sahip topluluk, grup, küme ve halký anlatmak için kullanýlýr.[739]
Bu anlamdaki kullanýmda, özellikle bir topluluða gönderilen peygamberin adýyla belirtilir: Nuh kavmi[740], Hûd kavmi[741], Salih kavmi[742], Lût kavmi[743], Ýbrahim kavmi[744], Yunus kavmi[745] gibi.[746]
3. Kiþiler/Kimseler:
Kur'an'da kullanýlan kavim sözcüklerinin büyük bölümü, olumlu veya olumsuz özellikteki kiþileri anlatmak üzere söz konusu edilir: Kavm yûkýnûn (inananlar)[747] kavm yü'minun (inananlar)[748] kâvm yakýlûn/ yetefekke-rûn/yezzekkerûn (düþünenler)[749], kavm ya'lemûn (bilenler)[750], kavm kâfirun (inkarcýlar)[751], kavm zâlimün (zulmedenler)[752], kavm cebbarýn (zorbalar)[753], kavm müfsidûn (bozguncular)[754] kavm sâlihûn (iyiler).[755]
Kur'an'da kavim sözcüðünün geçtiði âyetler, örnek bir medeniyetin kurulmasý yolunda temel ilkeler sunmaktadýr. Bu âyetlere göre, þu özelliklere sahip toplumlarýn, topluluklarýn veya kiþilerin medeni olabileceði söylenebilir:[756] Ýnançlý, bilgili, ince anlayýþlý, her durumda aklýný kullanan, olaylarýn gerçek sebeplerine ve arka planýna nüfuz edip yüzeysellikten kendini kurtaran, olaylardan gerekli dersi almasýný bilen, tefekkür eden, kendisinin yararýný bilip gözeten, elindeki nimet ve imkânlarýn deðerini bilip, ona göre kullanan, þýmarýklýk ve azgýnlýða düþmeyip, þükretmesini bilen toplumlar, topluluklar ve kiþiler.[757]
Medeni düzeye ulaþamayan toplumlarýn/topluluklarýn ve kiþilerin özelliklerini de þöylece sýralayabiliriz: Ýnançsýz, bilgisiz, bilinçsiz, anlayýþsýz, aklýný kullanmayan, olaylarýn derinliðine nüfuz edemeyip, yüzeysellikte kalan, gerçekleri göremeyen, bozguncu, haksýzlýðý ilke edinen, içinde bulunduðu kötü durumun farkýnda olmayan ve kurtuluþ için çare aramayan toplum, topluluk ve kiþiler.[758] [732] Vecdi Akyüz, Kur’an’da Siyasi Kavramlar, Kitabevi Yayýnlarý: 166.
[733] Kehf, 18/90,93.
[734] Bkz. Tevbe, 9/70; Ýbrahim, 14/9.
[735] Bkz. Tevbe, 9/70; Ýbrahim, 14/9.
[736] Bkz. Þuara, 26/11.
[737] Bkz. Bakara, 2/54,60,67; Maide, 5/20; Yunus, 10/87.
[738] Ýbrahim, 14/9. Vecdi Akyüz, Kur’an’da Siyasi Kavramlar, Kitabevi Yayýnlarý: 166-167.
[739] Bkz. Ra'd, 13/11; Mü'minun, 23/46; Hucurât, 49/11; Mücadele, 58/22; Tegâbün; 60/13.
[740] Bkz. Araf, 7/69; Tevbe, 9/70; Hûd, 11/89; Furkan, 25/37; Þuara, 26/105.
[741] Bkz. Hûd, 11/89; Ra'd, 13/7.
[742] Bkz. Hûd, 11/89.
[743] Bkz, Hûd, ll/70;74 Þuara, 26/11,160.
[744] Bkz. Tevbe, 9/70; Hacc 22/43.
[745] Bkz. Yunus, 10/98.
[746] Vecdi Akyüz, Kur’an’da Siyasi Kavramlar, Kitabevi Yayýnlarý: 167.
[747] Bakara, 2/118; Maide, 5/50.
[748] Bkz. Nahl, 16/79; Ankebut, 29/51; Zuhruf, 43/88.
[749] Bkz. Ankebut, 29/35; Nahl, 16/69; Bakara, 2/164; Maide, 5/58; En'am, 6/126; Ra'd, 13/3,4
[750] Bkz. Bakara, 2/230; En'am, 6/97.
[751] Bkz. Bakara, 2/259, 264, 286; Ali Ýmran, 3/147; Neml, 27/43.
[752] Bkz. Bakara, 2/258; Maide, 5/51; Mü'minun, 23/28; Þuara, 26/10; Kasas, 28/25.
[753] Bkz. Maide, 5/22.
[754] Bkz. Ankebut, 29/30.
[755] Bkz. Maide, 5/84.
[756] Bkz. Erdoðan Pazarbaþý, Kur’an ve Medeniyet,42.
[757] Bkz. Bakara, 2/118,164; Maide, 5/50; En’am, 6/98; A'raf, 7/32.
[758] Bkz. Âli Ýmran, 3/85; Maide, 5/22; A'raf, 7/64; Yunus. 10/75; Saffât, 37/30. Vecdi Akyüz, Kur’an’da Siyasi Kavramlar, Kitabevi Yayýnlarý: 167-168.