Venai By: armi Date: 29 Mayýs 2009, 22:04:51
Âlim ve velîlerden. Ýsmi Ali bin Abdülber bin Ali, künyesi Ebü'l-Hasan el-Hüseynî el-Venâî’dir. 1756 (H.1170) senesinde, Mýsýr’ýn Saîd limaný köylerinden Venâ’da doðdu. 1797 (H.1212) senesinde Medîne-i münevverede vefât etti.
Ali Venâî, Kâhire’de büyüdü. Zamânýnýn ileri gelen âlimlerinden ilim ve edeb öðrendi. Muhammed bin Ali eþ-Þirvânî’den icâzet, diploma aldý. Henüz on sekiz yaþýnda çeþitli ilimlerde kitaplar yazmaya baþladý. Bir taraftan da büyük hadîs âlimi Seyyid Murtaza'nýn derslerine devâm edip hadîs ilmi mütehassýslarý arasýna girdi. Mânevî ilimler adý verilen tasavvuftan da nasîblendi. Halvetî yolunun büyüklerinden Ahmed ed-Derdî’nin sohbetlerinde kemâle gelip olgunlaþtý.
Ali el-Venâî çok ibâdet eder, nefsinin terbiyesi ile uðraþýrdý. Bu gayretleri neticesinde kendisinden kerâmet, hârikulâde hâlleri görüldü. Sýk sýk rüyâsýnda Peygamber efendimizi görür ve mânevî iltifatlarýna kavuþurdu. Yine rüyâda, Peygamber efendimiz mübârek parmaðýný Ali el-Venâî’nin aðzýna koyup hareket ettirdi ve; “Gece sana “Lâ ilâhe illallah Vallahü ekber Allahü ekber” demen kâfidir” buyurdu. Ali el-Venâî iki defa da Resûlullah efendimizi uyanýk gördü. Ýlkinde Tâhâ sûresini okurken görmüþtü.
Ali el-Venâî’ye rüyâsýnda Ýsm-i A’zâm duâsý öðretildi. Geceleri çok namaz kýlardý. Bir ara Mekke-i mükerremeye gitti, orada üç sene kadar ilim öðretti ve ibâdetle meþgûl oldu. Peygamber efendimizin mübârek kabr-i þerîflerini ziyâretten sonra Mýsýr’a döndü. Herkes kendisini sevgi ve hürmetle karþýladý. Çok geçmeden mânevî bir iþâretle Medîne-i münevvereye gitmesi emredildi. Zîrâ bu, vefâtýnýn Medîne’de olacaðýna dâir bir müjde idi. Derhâl yola çýkýp önce Mekke’ye oradan da Medîne-i münevvereye vardý. Çok geçmeden müjdelendiði gibi hakîkaten Medîne’de vefât etti.
Ali el-Venâî’nin yazdýðý eserlerden bâzýlarý þunlardýr: 1) Tuhfet-ül-Efkâr, 2) Delîl-üs Sâlik ilâ Melik-il Memâlik, 3) Risâlet-üt-Tevhîd, 4) Necât-ür-Rûh, 5) Risâlet-ün fil-Akâid, 6) Þerhu Salevât ed-Derdîr, 7) Umdet-ül-Ebrâr fî Ahkâm-il-Hac vel Ý’timâr.
1) Câmi-u Kerâmât-il-Evliyâ; c.2, s.200
2) Brockelman; sup 2, s.424
3) El-A’lâm; c.4, s.298
4) Mu’cem-ül-Matbûât; s.160
5) Esmâ-ül Müellifîn; c.1, s.770
radyobeyan