Mektup no 46 By: hafiza aise Date: 14 Mart 2011, 13:11:33
Sýra No: 46
Salâhaddin'in pek uzun ve on mektup kadar beni memnun eden ve sadakatine ve sebatýna bu fýrtýnalar hiç tesir etmediðini ve daima bir Abdurrahman hükmünde bulunduðunu ve o havalideki kardeþlerimiz fütursuz çalýþtýklarýný bildiren mektubunu aldým, mâþaallah dedim. Baba ve oðlu Isparta kahramanlarý gibi sarsýlmýyorlar. Fakat þimdi Risale-i Nur'un tab' suretiyle intiþarý, hakikî bir ihlâs ve kuvvetli bir tesanüd ve birbirinin kusuruna bakmamak lâzým geldiðinden, Kastamonu vilâyetindeki kardeþlerimiz, Ispartalýlara ihlâs ve tesanüdde benzemeye mecburdurlar. Ýnþâallah, onlar dahi, þahsî hissiyatlarýný bu kudsî hizmetin zararýna istimal etmeyecekler.
Hem gerçi Risale-i Nur, parlak ve kuvvetli hakikatleriyle serbestiyetini kazanmýþ ve düþmanlarýný bir cihette maðlûp etmiþ, fakat, eskiden ziyade ihtiyata ihtiyacýmýz var. Çünkü münafýk düþmanlar durmuyorlar, bahaneler arýyorlar, hükûmeti iðfale çalýþýyorlar.
Salâhaddin, hususî, kendine ait bir meseleyi soruyor. Dünya, hayat-ý içtimaiyeye baðlanmak istiyor. Madem o haslar içindedir, kat'iyen Risale-i Nur'un hizmetine zararý varsa, girmeyecek. Eðer bilse ki, o refika-i hayatýný bazý has kardeþlerimiz gibi Risale-i Nur'un hizmetinde yardýmcý olarak çalýþtýrsa, o hayata girebilir. Çünkü haslarýn hayatý, Risale-i Nur'a aittir ve þahs-ý mânevîsini temsil eden þakirtlerinin tensibiyle kayýt altýna girebilir. Peder ve validesinin reyleri de varsa, inþaallah zararý olmaz.