Sýra No: 50
YÝRMÝ YEDÝNCÝ MEKTUBUN LÂHÝKASININ ZEYLÝ
YÝRMÝ YEDÝNCÝ MEKTUBUN LÂHÝKASININ ZEYLÝ
Aziz, sýddýk kardeþlerim,
Bu defa þehid merhum Hafýz Ali'nin ehemmiyetli bir vârisi ve Denizli talebelerinin yüksek bir mümessili ve Denizli þehrinin Risale-i Nur'a karþý fevkalâde teveccühünün bir tercümaný kardeþimiz Hasan Feyzi'nin edîbâne, Risale-i Nur hakkýnda fevkalâde senakârane pek uzun bir mektubunu aldým.
Risale-i Nur'un bana teslim olmasý münasebetiyle, kardeþimiz Hafýz Mustafa'nýn çalýþmasý hakkýnda yazdýðým mektubun içinde Risale-i Nur'un çok ehemmiyetli kýymetini muhtasar bir surette beyanatýma ve hiss-i kablelvuku mektuplarýmdaki ehemmiyetli dâvâlarýma bu uzun mektup tam bir izah ve Denizli þehrinin Risale-i Nur lehinde bir kuvvetli þehadeti ve bir þahidi olmak cihetiyle, hem bu zat mektep fenlerinde çok zaman alâkadar olup kýdemli bir muallim ve âlim olmasý haysiyetiyle, Risale-i Nur hakkýndaki bu parlak þehadeti çok ehemmiyetli gördüm. Yalnýz, bana bakan kýsýmlarý, ya tayy veya tâdil etmeyi münasip gördüm. Bir, iki, üç yerde de, herkese göstermek münasip görmediðimden, çizgi altýna aldým ve sizlere de Yirmi yedinci Mektubun veya lâhikasýnýn bir zeyli olarak gönderdim. Bu parça mektubumu, onun mektubunun baþýnda yazabilirsiniz. Hasan Feyzi kardeþimiz, onun bazý cümlelerini tayyetmemden gücenmesin. Çünkü umum talebelere o tayyolunan kýsým lâzým deðil, hususî bazýlarda kalabilir.
Bu zat, doðrudan doðruya hakaik-i imaniye ve Kur'âniyeyi bir þahs-ý mânevî mahiyetinde, Risale-i Nur þahs-ý mânevîsinin cesedine girmiþ ve eczalarýnýn libasýný giymiþ bir tarzda, fevkalâde bir senâ ile ona hitap ediyor. Ben, baktýkça, birden itirazkârane hüsn-ü zanný pek ziyadedir tahattur ettiðim dakikada, hakikat-ý Kur'âniye mânen dedi: "Cesede, libasa bakma; bana bak: O, benim hakkýmda konuþuyor. Doðru söylemiþ." Ben daha iliþmedim. Yalnýz, Risale-i Nur tercümaný hakkýnda sarihan veya iþareten veya kinayeten onun haddinden pek fazla senâkârane tâbiratý tâdil etmeye lüzumu var. Baþkalar, hususan ehl-i tenkit insanlar nazarýnda biçare þahsýma bu nevi hüsn-ü zannýný kabul etmemek mesleðimize lâzým geliyor; tâdilime gücenmesin.