Mektup no 112 By: hafiza aise Date: 10 Mart 2011, 14:06:32
Sýra No: 112
Hüsrev'i tashihte ve tevzide ve tedbirde ve muhaberede ve Nurlarýn neþir ve yetiþtirmesinde tebrik ve muvaffakiyetine dua ederiz. Bu ehemmiyetli vazifelerle beraber, yine o þirin ve parlak kaleminin yazýlarýný çok nüshalarda görüyoruz. Hem müstakil nüshalarý da yazýyor, mektubundan anlýyorum.
Þimdi birden medrese-i Nuriyenin (Sava) Hacý Hafýz Mehmed, merhum Hafýz Mehmed ve kardeþleri ve Mehmed'leri ve Ahmed'leri ve mâsum Nurcularý ve mübarek ihtiyar ve sâir kahramanlarý, þakirtlerini düþündüm. Hayatým müddetince ona yakýn olmak bütün canýmla istedim ve vefattan sonra onlarýn mezaristanýnda defnolmamý arzuladým.
Birden ihtar edildi ki:
"Gerçi Medresetü'z-Zehranýn merkezi olan Isparta Vilâyetinde maddeten bulunmak çok cihetle faydalý, saadetlidir; fakat Nurun mesleði ve Nurcularýn meþrebi cihetiyle daima berabersiniz. Zaman ve mekân, perde olamazlar. Þarkta, garpta, þimalde, cenupta, dünyada, berzahta bulunsanýz, mânen bir mecliste, beraber sayýlýrsýnýz. Onlarýn mânevî yardýmlarý daima birbirine oluyor ve sana da gelir" diye beni teskin etti.
Ben dedim: Madem þimdi her tarafta Nurlara kuvvetli ve kesretli eller sahip çýkýyorlar ve tam muhafaza ve neþrine çalýþýyorlar, elbette ben bir parça istirahat etsem tembellik olmaz.