Mektup no 143 By: hafiza aise Date: 09 Mart 2011, 21:18:26
Sýra No: 143
Aziz, sýddýk kardeþlerim,
Evvelâ: Bu þiddetli maddî ve mânevî kýþýn, sýkýntýlý maddî ve mânevî hastalýðý vaktinde dünyadan mufarakat ve pek çok alâkadar olduðum Nurcu kardeþlerimden iftirak ihtimalinden gelen elemler beni sýkarken, birden Sýddýk Süleyman, Nur Santralý Sabri, umum o havalideki kardeþlerim namýna ve nesebî akrabalarýmýn da hesabýna, Abdülmecid ve Abdurrahman mânâsýnda buraya geldiler. Cenab-ý Hakka þükrediyorum, onlarýn gelmesi, bir panzehir hükmünde bana ilâç oldu. Ben de buradaki âdetime muhalif olarak ne olursa olsun yanýma dâvet ettim, geldiler. Ýki üç saat kadar tam bütün meraklarýmý, hususan Barla'daki dostlarýmýn hallerini anlamakla, Barla'daki eski zamanýma mesrurane bir seyahat-ý mâneviye-i hayâlî yaptýk. Ondan bir ferah, bir inþirahla elîm sýkýntýlarým zâil oldu. Onlarý bir iki gün burada býrakmak isterdim. Fakat bu fena zaman ve buranýn evhamlý vaziyeti müsaade etmedi. Bu iki kardeþimizi, umumunuzun hesabýna kabul ettim. Ve kendime bedel, umumunuza iki canlý mektup olarak gönderdim.
Saniyen: Ýkinci gün, çok ziyade merak ve alâka peyda ettiðim darü'l-fünun gençlerinin,
üniversite talebelerinin namýna, þimdiden, dokuz tane hakikî Nurcu ve küçük Salâhaddin'ler ve Abdurrahman'lar nevinde darü'l-fünunun tenvirine ciddî çalýþtýklarýný bildiren bir mektup aldým. O küçük Abdurrahman'lar ise, Mustafa Oruç, Konyalý Ziya ve Sabri'nin mahdumu Feyzi ve Bahaeddin, Abdurrahim ve Kastamonulu Ömer ve Aziz ve Þükrü ve Sabri gibi ciddî genç Nurcular Nurlara sahip olmalarý, merhum biraderzadem Abdurrahman ve Fuad yeniden on tane olarak dünyaya gelip vazife-i Nuriyeye baþlamasý gibi beni hem sevindirdi, hem hastalýðýmý da hafifleþtirdi.
Salisen: Zülfikar'ýn makineyle hitama yaklaþmasý, Nurcular, belki bütün memleket için bir saadettir. Bu saadeti elden kaçýrmamak için, ne kadar ihtiyatlý tedbirler varsa yaparsýnýz. Eðer, farz-ý muhal olarak-inþaallah olmaz-Âyetü'l-Kübrâ'ya yapýlan tecavüz gibi bir arama olsa, bütün nüshalar tecavüze mâruz kalmasýn. Gerçi þimdi tecavüz etmezler ve edemezler; belki müsalâhaya çalýþýyorlar. Fakat gizli zýndýklar, kendilerini istikbalin lânetinden kurtarmak için elbette bahaneler arýyorlar ve hüküm ellerinde bulunanlarý aldatýyorlar. Onun için, hýfz ve inayet-i Ýlâhiyeye tam itimad ederek ihtiyat edilmeli. Ýnþaallah Zülfikar kendini tecavüzden muhafaza edecek ve mütecavizlerin baþýný daðýtacak veya imana getirecek.