Mektup no 45 By: hafiza aise Date: 04 Mart 2011, 17:00:54
45
[Mahremdir. Þimdilik Medresetü’z-Zehra erkânlarýna mahsustur.]
Ýhtiyar kadýnlara ehemmiyetli bir müjde ve bekâr ve mücerret kalmak isteyen genç kýzlara bir ihtar.
Hadîs-i þerifte عَلَيْكُمْ بِدِينِ الْعَجَاۤئِزِ gösteriyor ki âhir zamanda kuvvetli iman, ihtiyar kadýnlarda bulunur ki, “Dindar ihtiyar kadýnlarýn dinine tâbi olunuz” diye hadis-i þerif ferman etmiþ. Hem Risale-i Nur’un dört esasýndan bir esasý þefkattir. Ve kadýnlar þefkat kahramaný bulunmasýndan, hattâ en korkaðý da kahramancasýna ruhunu yavrusuna feda eder. Ve bu zamanda o kýymettar valideler ve hemþireler, büyük bir hâdise ile karþýlaþýyorlar. Mahremce ve ifþâsý münasip olmayan bir hakikat-i fýtriyesini, Nur þakirtlerinden mücerred kalmak isteyen veya mecbur kalan kýzlar kýsmýna beyan etmek lâzým gelir diye ruhuma ihtar edildi. Ben de derim ki:Kýzlarým, hemþirelerim,
Bu zaman, eski zamana benzemiyor. Terbiye-i Ýslâmiye yerine terbiye-i medeniye, yarým asra yakýn hayat-ý içtimaiyemize yerleþtiði için, bir erkek bir kadýný ebedî bir refika-i hayat ve saadet-i hayat-ý dünyeviyeye medar ve sair günahlardan kendini muhafaza etmek için almak lâzým gelirken; o biçare zaifeyi daim tahakküm altýnda, yalnýz dünyevi, muvakkat gençliðinde sever. Ona verdiði rahatýn bazý on misli onu zahmetlere sokar. Eðer þer’an “küfüv” tâbir edilen birbirine denk olmazsa, hukuk-u þer’iye nazara alýnmadýðýndan, hayatý daima azap içinde geçer. Kýskançlýk da müdahale ederse daha berbat olur.
Ýþte bu izdivaca sevk eden üç sebep var:
Birisi: Tenasülün devamý için, hikmet-i Ýlâhiyece o fýtrî hizmete bir ücret olarak bir fýtrî meyil ve þevk vermiþ. Halbuki o zevk, on dakikada bir lezzet verse de, eðer meþru ise, erkek bir saat meþakkat çekebilir. Fakat kadýn, on dakikalýk o zevk için on ay çocuðu kendi vücudunda zahmetini çekmekle on sene çocuðun hayatýna yardýmla meþakkat çeker. Demek, o on dakikalýk fýtrî meyil, bu uzun meþakkatlere sevk ettiði için, ehemmiyeti kalmaz. His ve nefis, onunla onu izdivaca tahrik etmemeli.
Ýkincisi: Fýtraten kadýn, zaafý için maiþet noktasýnda bir yardýmcýya muhtaçtýr. O ihtiyaç için þimdiki terbiye-i Ýslâmiyeden ders almayan, serseriliðe, tahakküme alýþanlardan o küçük bir iaþesi hatýrý için tahakkümler altýna girip riyakârâne kocasýnýn rýzasýný tahsil etmek yolunda hayat-ý dünyeviye ve uhreviyesinin medarý olan ubudiyetini ve ahlâkýný bozmak bedeline, köy kadýnlarý gibi kendi nafakasýný kendi çalýþmasýyla kazanmak, on defa daha kolaydýr. Rezzak-ý Hakikî çocuklarýn rýzkýný sütle verdiði gibi, onlarýn da rýzkýný o Hâlýk-ý Rahîm veriyor. O rýzýk hatýrý için namazsýz ve ahlâkýný kaybetmiþ bir zevci aramak, riyakârâne çalýþýp tahakkümü altýna girmek, elbette Nur talebesinin kârý deðil.
Üçüncüsü: Kadýnlýðýn fýtratýnda çocuk okþamak ve sevmek meyelâný var. Ve bir evlâdýnýn dünyada ona hizmeti ve âhirette de þefaati ve validesi öldükten sonra ona hasenatýyla yardýmý, o meyl-i fýtrîyi kuvvetlendirip evlendirmeye sevk etmiþ. Halbuki þimdi terbiye-i Ýslâmiye yerine terbiye-i medeniye ile on taneden bir iki hakikî evlât, kendi validesinin þefkatine mukabil fedakârâne hizmet ve dindârâne dualarýyla ve hasenatlarýyla validesinin defter-i a’mâline haseneler yazdýrmak ve âhirette salih ise validesine þefaat etmek ihtimaline mukabil, ondan sekizi o hâleti göstermediðinden, bu fýtrî meyil ve nefsânî þevkle o biçare zaifeler böyle aðýr bir hayata kat’î mecbur olmadan girmemek gerektir. Ýþte bu iþaret ettiðimiz hakikate binaen, bekâr kalmak isteyen Nur þakirtlerinden olan kýzlara derim ki:
Tam muvafýk ve dindar ve ahlâklý bir zevc bulmadan, kendilerini açýk saçýklýkla satmasýnlar. Eðer bulunmadý; Nurun bir kýsým fedakâr þakirtleri gibi mücerret kalýp tâ ona lâyýk ve ebedî bir arkadaþ olacak ve terbiye-i Ýslâmiyeyi almýþ vicdanlý bir müþteri ona çýksýn. Ve saadet-i ebediyesi, muvakkat bir keyf-i dünyevî için bozulmasýn. Ve medeniyetin seyyiatý içinde boðulmasýn.
Said Nursî