Dayanamam mevlamm By: SevD@_GüLü Date: 02 Mart 2011, 22:22:51
Dayanamam Mevlamm.....
Rabbim gerçek manada beni sen
sevdin… Niceleri ise sever gibi göründü… Ama daima, kendilerini sevdiler…
Çünkü âcizdiler, fâniydiler… Kendilerine bile yetemediler ki, bana
yetseler…
Hepsi Sana borçluydu varlýðýný. Hepsinin bir caný vardý…
Ve onlar, kendi canlarý yanmadýkça, anlayamadýlar acýyý… Anlayanlar da zaten,
kendilerince bir mânâ çýkardý…
Sen varsýn hakkýyla bilen beni…
Her þeyimle bilen, her þeyimle seven, bir tek Sen…
Sevdiðini biliyorum, zira
sevmemiþ olsaydýn, o kadar
kendinle meþgul etmezdin beni.
Sevmemiþ olsaydýn, aratmazdýn
böylesi…
Sen sevmemiþ olsaydýn, sevebilir miydim ki
Seni?
Sen canýmýn Cânâný… Sen’in
sevginde vefâyý idrak ettim ben… O eþsiz vefâna, karþýlýk vermekten âciz oldum her
zaman… Seni, Senin beni sevdiðin gibi sevmekten âcizim… Zira Sen yaratansýn, ya ben? Ben, kul olmayý
bile beceremeyen…
Yalnýzca Sendeydi tatmin…
Sadece Sende. Bir Sen yettin bana… Kimselerle yetinemedim…
Acý çekmeyi sever oldum Senin
izninle. Dertlerin içinde gizlenmiþ nice derman buldum…
Sevdirdiðince sevdim Seni… Buldurduðunca buldum… Bir Sen varsýn
Bâkî olan… Geride ne varsa fâni… Bütün varlýklarýn hepsi fâni… Kimi
güzel, kimi çirkin, kimi vasat, ama iþte her biri fâni… Dallardaki
çiçekler, göklerdeki bulutlar, çöller, pýnarlar hep fâni… Seraplar ve
gölgeler fâni…
Çöllerde kalmayý sevdim
Seninle… Yalnýzdým, kalabalýklar içinde… Her þeyde Senin sanatýný görmeyi
sevdim ben… Herkeste Senden bir tecelli bulmayý sevdim… Yýldýzlarda nûrunu,
güneþte nârýný, ateþte hârýný bulmayý sevdim.
Hiçbir þeye muhtaç olmayýþýný sevdim ben. Azîz oluþunu, Kâdir-i mutlak oluþunu sevdim. Settâr oluþunu sevdim. Öylesine güzel bir sýrdaþtýn ki Sen, kimselere bir sýrrýmý
vermedin. Günahýma raðmen yücelttin beni. Þeref ikram ettin. Ekrem-ül ekremînsin…
Kulunu sevmeni sevdim. Ey Rabbim!
Ben unuttum, unutmadýn. Ben, adýný anmadým, yine de býrakmadýn. Yüceler yücesi
aþkýna karþýlýk vermek varken, Seni býrakýp
baþkalarýna yandým…
Yine de vazgeçmedin benden.
Sevdin beni, oysa, ben Sana kul
bile olamadým. Nankörlük ettim. Yine de nimetlerini esirgemedin.
Þikayet eden, sýzlanan,
dert yanan hep ben oldum. Sen, sabrettin. Sen sevdin beni… Bense vefâsýz bir
sevgiliydim. Kýymetini bilemedim.
Þimdi, cemâlinin
hasretiyle yanýyorum. Ve Senin muhabbetin fâni hazlarý benden yok etti. O kadar
ki, güneþin kavurucu sýcaðýnda da, serinleten rüzgarda da,
Senin hasretin içindeyim.
Senin sadece sanatýný seyretmek
yetmiyor artýk! Þahdamarýmdan daha yakýn olmaný sevdim. Ama bu bile yetmedi bana.
Korkuyorum perdeler arkasýnda kalmaktan. Korkuyorum, baþkalarýna görünüp de beni mahrum
koymandan. Cemâlin… Tüm derdim bu ey Rabbim!
Cemâlin tüm derdim bu ey Rabbim.
Dayanamam Mevlâm! Ne olur Sensiz
býrakma beni! Biliyorum ki, ne yaparsam yapayým, cemâlini hak edecek bir
sermaye biriktiremem.
Seni hak edecek gücüm yok benim.
Seni hak edecek amelim yok. Hiçbir þeyim yok ey en Güzel!
Ellerim bomboþ. Üstelik günah kirleriyle
lekeliyim. Bembeyaz gelemiyorum Sana… Yarattýðýn gibi tertemiz deðilim. Dünya kirletti beni, nefsim
aldattý. Þeytana kandým.
Müflisim. Vallahi hiçbir þeyim yok!
Duyduðum iþtiyakýn sebebi, yine Sensin.
Sensin her yanýmda… Sensin varlýðým… Zenginliðim Sensin… Tüm sefilliðime raðmen yine de Seni isteyiþim, sýrlarýndandýr.
Bilmiyorum, bilen Sensin. Ve eðer, murâdýma, maksûduma,
matlûbuma, yani Sana, yani Senin Cemaline kavuþursam bir gün, bu da sadece Senin
merhametin.
Sermayem yok Sevgili! Tüm
sermayem, rahmetin… Lokmanýn bile derman olamayacaðý derdimin, dermanýsýn Sen!
Yârsýn!
Cansýn!
Þifâsýn!
Lokmanda deðil ey Yâr, Sendedir benim devâm!
Sana kavuþmadýkça, huzur da bana haram!
Sermayem rahmetin, ilâcým
Cemâlindir,
vesselâm!
Hiçbir þey yoktu, yalnýz Sen vardýn.
Hiçbir þey yoktu, aþkýn vardý. Aþkýný izhâr ettin, yarattýn bizi.
Muhabbet ettin, yarattýn beni…
Vahdaniyetinin tecellîsiyle bütün
kalplere bir katre aþk iksiri serptin. Ehadiyetinin tecellisiyle bütün kalpler Sana âþýk…
Bildim, seven sendin beni!..
Bütün varlýklarda yansýyan güneþ gibi, sevgisiyle saran Sendin
beni… Annemin merhamet yüklü sesi, yüreðini yüreðimin üstüne koyan dostun merhabasý,
baþýmý okþayan Peygamber eli, hâtýrasýyla
hüznümü alan sevgilinin sohbeti… bildim hep Sendendi.
Sevdin, sonra kopmaz bir zincirle
kendine çektin. Zincirin her bir halkasý, Senden tecellîlerdi.
Aþkýna âþýk olduðum Mecnûn “Sen”din. Aynalarda
seyrettiðim Yûsuf, “Sen”!..
Sonsuz siyah güller, lâcivert akþamlarýn iðde kokusu, hüzün yüklü sonbahar,
yaðmurun topraða dokunuþu, bir gül renginde eriyen akþamlar, Dost’un yüzü, sevdiðim ne varsa, hep “Sen”dendi.
“Tecellî, tecellî edeni
gösterir.” (a.g.e., Hazret-i Mevlânâ)
Sûretlerde nihân olan Sevgili, ey
Sevgili!..
Yetimler Yetîmi’ne «vedduhâ» sýrrýyla
tecellî ederken, O’nu tek olana, “bir olan”a çekiyordun. Baþka bütün kapýlarý kapatýrken, hep
açýk olan kapýna çaðýrýyordun.
Bildim, kalbimdeki her bir
muhabbet tecellisiyle beni de kendine çekiyorsun. Çekiyorsun ve býrakýyorsun. Býrakýyorsun
ki, kanayayým; zayýf yanlarýmý tanýyayým. Seni bulayým.
Sonra yine çekiyorsun. Bu,
hüzünlü bir þehrâyîn. Bu, bitimsiz bir med-cezir. Bu, içimdeki Mûsâ’yla Firavun savaþý; sulhü yok!..
Sevgili, en Sevgili!..
Sûretlerden geçerek, Sana erdir
beni!.. Merhametinle arýndýr, kalbimi!…
Ynt: Dayanamam mevlamm By: sümeyra Date: 02 Mart 2011, 23:09:50
Yetimler Yetîmi’ne «vedduhâ» sýrrýyla
tecellî ederken, O’nu tek olana, “bir olan”a çekiyordun. Baþka bütün kapýlarý kapatýrken, hep
açýk olan kapýna çaðýrýyordun.
Bildim, kalbimdeki her bir
muhabbet tecellisiyle beni de kendine çekiyorsun. Çekiyorsun ve býrakýyorsun. Býrakýyorsun
ki, kanayayým; zayýf yanlarýmý tanýyayým. Seni bulayým.
Sonra yine çekiyorsun. Bu,
hüzünlü bir þehrâyîn. Bu, bitimsiz bir med-cezir. Bu, içimdeki Mûsâ’yla Firavun savaþý; sulhü yok!..
Sevgili, en Sevgili!..
Sûretlerden geçerek, Sana erdir
beni!.. Merhametinle arýndýr, kalbimi!…
Yüreðine saðlýk..Yazanýn ..Bize ulaþtýranýn..Okuyanýn..Yüreðinin içinde sýzýsýný duyanýn..YÜREÐÝNE SAÐLIK::
Ynt: Dayanamam mevlamm By: Hadice Date: 11 Eylül 2011, 17:14:22
Kulunu sevmeni sevdim. Ey Rabbim!
Ben unuttum, unutmadýn. Ben, adýný anmadým, yine de býrakmadýn. Yüceler yücesi
aþkýna karþýlýk vermek varken, Seni býrakýp
baþkalarýna yandým…
Yine de vazgeçmedin benden.
Sevdin beni, oysa, ben Sana kul
bile olamadým. Nankörlük ettim. Yine de nimetlerini esirgemedin.
Þikayet eden, sýzlanan,
dert yanan hep ben oldum. Sen, sabrettin. Sen sevdin beni… Bense vefâsýz bir
sevgiliydim. Kýymetini bilemedim.
Katýlýyorum ablam yazanýn yüreðine saðlýk..
Paylaþým için Rabbim razý olsun kardeþim...
Ynt: Dayanamam mevlamm By: mevlüdekalýnsaz Date: 21 Ocak 2014, 16:08:12
Bildim, seven sendin beni!.. Bütün varlıklarda yansıyan güneş gibi,
sevgisiyle saran Sendin beni… Annemin merhamet yüklü sesi, yüreğini yüreğimin
üstüne koyan dostun merhabası, başımı okşayan Peygamber eli, hâtırasıyla hüznümü
alan sevgilinin sohbeti… bildim hep Sendendi.
Gerçekten çok anlamlı ve güzel bir şiirmiş.Her satırında ayrı bir duygu yüklü...
Okumamıza vesile olduğunuz için teşekkürler.Rabbim razı olsun inşALLAH...
Ynt: Dayanamam mevlamm By: AyþeSungur7-B Date: 29 Nisan 2015, 20:02:11
Esselamu Aleyküm ve Rahmetullah;
Ne kadar güzel bir þiir.Allah bu þiiri bizlerle paylaþandan , okuyandan , okutandan razý olsun inþallah.Allah kabul etsin.
Ynt: Dayanamam mevlamm By: Haktan7/b Date: 29 Nisan 2015, 20:05:39
Ve Aleyküm Selam .
Emeklerinize Saðlýk . Çok Güzel Bir Þiir . Paylaþým Ýçin Allah Razý Olsun .
radyobeyan