Mektup no 120 By: hafiza aise Date: 02 Mart 2011, 01:20:31
120
بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ
Aziz kardeþlerim,
Bu defa motorlu kayýk içinde Eðirdir’den Barla’ya giderken denizin dehþetli, emsalsiz fýrtýnasý leyle-i Kadirdeki dehþetli hastalýk gibi, zahmet noktasýný kaldýrýp büyük bir rahmete vesile olduðunu sizlere müjde veriyorum. Altý arkadaþla beraber þehid olmak, yedi ihtimalden altý ihtimalle deniz bize geniþ bir kabir olmak için zemin hazýrlandý. Fakat o hal altýnda, mükerrer tecrübelerle yaðmurun Risale-i Nur’la alâkadarlýðý ve þimdi çok zamandýr yaðmura þiddetli ihtiyaç olduðu bu zamanda Risale-i Nur’un gizli düþmanlarýnýn tehlikesinden ve geniþ plânýndan kurtulmasýna bir iþaret olarak o dehþetli hâletimiz bir sadaka-i makbule hükmüne geçtiði remziyle, o rahmet-i Ýlâhîden gelen emr-i Rahmânîyi imtisalindeki iþtiyakla yaðmurun bir annesi olan bu deniz, o rahmete dair emr-i Ýlâhîyi gayet heyecanla ve iþtiyakla, acelelikle getirmek için, bir þefkat tokadý nevinden Nur talebeleri olan bizim baþýmýzý tokatla yüzümüzü ve gözümüzü yaðmurla okþadý.
Biz bu hâleti zahiren hiddet, mânen þefkatkârâne okþamak nev’inde gördük. Ben daha fýrtýna ve yaðmur baþlamadan evvel hiss-i kablelvuku ile, hazine-i rahmete bir anahtar olacak dehþetli ve heyecanlý bir musibet hissettiðimden, mütemadiyen Cevþen’i ve Þâh-ý Nakþibend’in virdini okuyordum. Denizin o dehþeti içinde kemâl-i þevkle o mübarek denizi kabir olarak kabul ediyordum. Böyle kaza ile vefat eden þehid hükmünde olduðu gibi, þehid de velî hükmünde olmasýndan, altý arkadaþýma acýmadým. Yalnýz içinde bulunan çocuða bir parça acýdým. O kayýðýn makinesi bozulduðu ve yelkeni de, rüzgâr onun aksiyle geldiði için fâide vermediðini ve denizin mevcleri de pek büyük, evvelâ kayýða ve zahiren bize hücum etmesiyle beraber kayýðýn içine girmediði için, kemâl-i sabýr ve þükürle karþýladýk ve sâlimen sahile çýktýk. “Elhamdü lillâhi alâ külli hal” dedik.
Said Nursî