Mektup no 130 By: hafiza aise Date: 01 Mart 2011, 21:28:12
130
Medar-ý ibret ve hayret ve þükrandýr ki:
Yirmi dokuz senedir, elli seneden beri benimle muarýz gizli düþman komiteler bütün desiseleriyle aleyhimde adliyeyi, hükûmeti sevk etmeye çalýþýrken ve her desiseye baþ vururken, yüz otuz kitabýmý, binler mektuplarýmý tetkik ve taharrî için adliyenin nazarýný celb etmiþ. O adliyeler, beþi kat’î beraat ve umum kitaplarý suç yok diye iadeye karar vermeleri ve geçen Malatya hâdisesi münasebetiyle yine gizli düþmanlarýmýz hükûmetin ve adliyenin nazar-ý dikkatini bizlere çevirmeye çalýþtýklarý halde, yirmi üç mahkeme demiþler ki: “Suç bulamýyoruz.” Acaba benim gibi dünya ehli ile münasebeti pek az ve Risale-i Nur gibi hakikati hiçbir þeye feda etmeyen yüz otuz kitabýnda bu kadar aleyhimizde bahane arayanlar varken hiçbir suç bulunmamasý ve yalnýz Eskiþehir’in birtek mesele olan tesettürden baþka, o da cevap verildikten sonra kanaat-i vicdaniyeye çevrilmesi, halbuki Nur talebeleri gibi takvaya taraftar olanlardan bir tek adamýn on mektubunda on günde onu mesul edecek bazý maddeler bulunur. Bu kadar hadsiz bir derecede kesretli birþeyde medar-ý mes’uliyet adliyeler gösterememesi iki þeyden hâli deðil:
Ya kat’iyen bir inayet ve hýfz-ý Ýlâhiyedir ki, bu cihette merhametini, rahimiyetini Nur talebeleri, Kur’ân hizmetkârlarý hakkýnda gösteriyor ki, bize temas eden bütün adliyeleri böyle harika bir adalete ve hiçbir cihette haksýzlýk yapmamaya ve böyle aleyhimizde binler esbap varken o hakikat-i kudsiye-i Kur’âniyenin bir hizmetine yardým etmiþler. Biz de bütün ruh u canýmýzla onlara teþekkür ederiz.
Eski zaman adliyelerinin önünde padiþahlar, fukaralarla diz çöküp muhakeme olmasý ve Hazret-i Ömer (r.a.) adaleti zamanýnda âdi bir Hýristiyanla, Hazret-i Ali (r.a.) âdi bir Yahudi ile muhakeme olmasý ile gösterilen, adliyedeki haktan baþka hiçbirþeye âlet olmadýðýný gösteren adliyelik adaletinin bu sýrr-ý azîmine bizimle alâkadar olan bu adliyeler—bize temas eden cihette—mazhar olmuþlar. Onun içindir ki, sekiz senedir bu kadar iþkenceler, hapisler, tazyikatlar gördüðüm halde, hiçbir adliye adamlarýna, bu sýrr-ý azîme binaen, deðil küsmek ve beddua, bilâkis kalben bir minnettarlýk, bir nevi teþekkür, bir tebrik var.
Said Nursî