15. Remiz
Arkadaþ! Katre nâmýndaki eserimde Kur'ân'dan ilhamen takip ettiðim yolla ehl-i nazar ve felsefenin takip ettikleri yol arasýndaki fark þudur:
Kur'ân'dan tavr-ý kalbe ilham edilen asâ-yý Mûsâ gibi, mânevî bir asâ ihsan edilmiþtir. Bu asâyla, kitab-ý kâinatýn herhangi bir zerresine vurulursa, derhal mâ-i hayat çýkar. Çünkü müessir ancak eserde görünebilir.
Mânevî asansör hükmünde olan murakabelerle mâ-i hayatý bulmak pek müþküldür.
Vesaite lüzum gösteren ehl-i nazar ise, etraf-ý âlemi Arþa kadar gezmeleri lâzýmdýr. Ve o uzun mesafede hücum eden vesveselere, vehimlere, þeytanlara maðlûp olup caddeden çýkmamak için, pek çok burhanlar, alâmetler, niþanlar lâzýmdýr ki yolu þaþýrtmasýnlar.
Kur'ân ise, bize asâ-yý Mûsâ gibi bir hakikat vermiþtir ki, nerede olsam, hattâ taþ üzerinde de bulunsam, asâyý vuruyorum, mâ-i hayat fýþkýrýyor. Âlemin haricine giderek uzun seferlere ve su borularýnýn kýrýlmamasý ve parçalanmamasý için muhafazaya muhtaç olmuyorum. Evet,
(1)
beytiyle, bu hakikat hakikatiyle tebarüz eder*
1 "Herbir þeyde, Onun bir olduðuna delâlet eden bir âyet vardýr." Ýbnü'l-Mu'tez'in bir þiirinden alýnmýþtýr. Ýbn-i Kesîr, Tefsîrü'l-Kur'ani'l-Azîm, 1:24.
* Ýhtar: Kur'ân'ýn delâletiyle bulduðum yola gitmek isteyen için ve ona o yolu güzelce tarif etmek için, Risale-i Nur Külliyatý güzel bir tarifçidir.