SEKÝZÝNCÝ KELÝME
Yani, bütün kâinatýn mevcudatýnda görünen ve vesile-i muhabbet olan kemal ve hüsün ve ihsanýn hadsiz bir derece fevkinde bir cemal ve kemal ve ihsanýn sahibi ve bütün mahbuplara bedel, birtek cilve-i cemâli kâfi gelen bir Mâbud-u Lemyezel, bir Mahbub-u Lâyezâlin ezelî ve ebedî bir hayat-ý daimesi var ki, þaibe-i zeval ve fenâdan münezzeh ve avârýz-ý naks ve kusurdan müberrâdýr. Ýþte þu kelime, cin ve inse ve bütün zîþuura ve ehl-i muhabbet ve aþka ilân eder ki:Sizlere müjde! Mahbuplarýnýzdan nihayetsiz firaklarýn yaralarýný tedavi edip merhem süren bir Mahbub-u Bâkîniz var. Madem O var ve bâkidir; baþkalarý ne olursa olsun, merak çekmeyiniz. Belki o mahbuplarda sebeb-i muhabbetiniz olan hüsün ve ihsan, fazl ve kemal, o Mahbub-u Bâkînin cilve-i cemâl-i bâkisinden çok perdelerden geçip, gayet zayýf bir gölgenin gölgesidir. Onlarýn zevalleri sizleri incitmesin. Çünkü onlar bir nevi aynalardýr. Aynalarýn deðiþmesi, þâþaa-i cemâlin cilvesini tazeleþtirir, güzelleþtirir. Madem O var, herþey var.