YEDÝNCÝ KELÝME
Yani, mevti veren Odur. Yani, hayat vazifesinden terhis eder, fâni dünyadan yerini tebdil eder, külfet-i hizmetten âzâd eder. Yani, hayat-ý fâniyeden, seni hayat-ý bâkiyeye alýr. Ýþte þu kelime, þöylece fâni cin ve inse baðýrýr, der ki:Sizlere müjde! Mevt idam deðil, hiçlik deðil, fenâ deðil, inkýraz deðil, sönmek deðil, firak-ý ebedî deðil, adem deðil, tesadüf deðil, fâilsiz bir in'idam deðil. Belki, bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafýndan bir terhistir, bir tebdil-i mekândýr. Saadet-i ebediye tarafýna, vatan-ý aslîlerine bir sevkiyattýr. Yüzde doksan dokuz ahbabýn mecmaý olan âlem-i berzaha bir visal kapýsýdýr.