ALTINCI KELÝME
Yani, hayatý veren Odur. Ve hayatý rýzýkla idame eden de Odur. Ve levazýmat-ý hayatý da ihzar eden yine Odur. Ve hayatýn âli gayeleri Ona aittir ve mühim neticeleri Ona bakar; yüzde doksan dokuz meyvesi Onundur. Ýþte þu kelime, þöyle fâni ve âciz beþere nidâ eder, müjde verir ve der:Ey insan! Hayatýn aðýr tekâlifini omuzuna alýp zahmet çekme. Hayatýn fenâsýný düþünüp hüzne düþme. Yalnýz dünyevî, ehemmiyetsiz meyvelerini görüp, dünyaya geliþinden piþmanlýk gösterme. Belki, o sefine-i vücudundaki hayat makinesi, Hayy-ý Kayyûma aittir. Masarýf ve levazýmatýný O tedarik eder. Ve o hayatýn pek kesretli gayeleri ve neticeleri var ve Ona aittir. Sen o gemide bir dümenci neferisin. Vazifeni güzel gör, ücretini al, keyfine bak. O hayat sefinesi ne kadar kýymettar olduðunu ve ne kadar güzel faydalar verdiðini ve o sefine sahibi Zâtýn ne kadar Kerîm ve Rahîm olduðunu düþün, mesrur ol ve þükret. Ve anla ki, vazifeni istikametle yaptýðýn vakit, o sefinenin verdiði bütün netâiç, bir cihetle senin defter-i a'mâline geçer, sana bir hayat-ý bâkiyeyi temin eder, seni ebedî ihyâ eder.