DÖRDÜNCÜ KELÝME
Yani, mülk umumen Onundur. Sen, hem Onun mülküsün, hem memlûküsün, hem mülkünde çalýþýyorsun. Þu kelime, þöyle þifalý bir müjde veriyor ve diyor:Ey insan! Sen kendini, kendine mâlik sayma. Çünkü sen kendini idare edemezsin. O yük aðýrdýr; kendi baþýna muhafaza edemezsin, belâlardan sakýnýp levazýmatýný yerine getiremezsin. Öyleyse, beyhude ýztýraba düþüp azap çekme. Mülk baþkasýnýndýr. O Mâlik hem Kadîrdir, hem Rahîmdir. Kudretine istinad et; rahmetini itham etme. Kederi býrak, keyfini çek. Zahmeti at, safâyý bul.
Hem der ki: Mânen sevdiðin ve alâkadar olduðun ve periþaniyetinden müteessir olduðun ve ýslah edemediðin þu kâinat, bir Kadîr-i Rahîmin mülküdür. Mülkü sahibine teslim et. Ona býrak; cefâsýný deðil, safâsýný çek. O hem Hakîmdir, hem Rahîmdir. Mülkünde istediði gibi tasarruf eder, çevirir. Dehþet aldýðýn zaman, Ýbrahim Hakký gibi "Mevlâ görelim neyler / Neylerse güzel eyler" de, pencerelerden seyret, içlerine girme.