ÜÇÜNCÜ KELÝME
Yani, nasýl ki ulûhiyetinde ve saltanatýnda þeriki yoktur; Allah bir olur, müteaddit olamaz. Öyle de, rububiyetinde ve icraatýnda ve icâdâtýnda dahi þeriki yoktur.Bazan olur ki, sultan bir olur, saltanatýnda þeriki olmaz; fakat icraatýnda, onun memurlarý onun þeriki sayýlýrlar ve onun huzuruna herkesin girmesine mâni olurlar, "Bize de müracaat et" derler. Fakat Ezel-Ebed Sultaný olan Cenâb-ý Hak, saltanatýnda þeriki olmadýðý gibi, icraat-ý rububiyetinde dahi muinlere, þeriklere muhtaç deðildir. Emir ve iradesi, havl ve kuvveti olmazsa, hiçbir þey hiçbir þeye müdahale edemez. Doðrudan doðruya herkes Ona müracaat edebilir. Þeriki ve muini olmadýðýndan, o müracaatçý adama "Yasaktýr, Onun huzuruna giremezsin" denilmez.
Ýþte, þu kelime ruh-u beþer için þöyle bir müjde verir ki:
Ýmaný elde eden ruh-u beþer, mânisiz, müdahalesiz, hâilsiz, mümanaatsýz, her halinde, her arzusunda, her anda, her yerde o ezel ve ebed ve hazâin-i rahmet mâliki ve defâin-i saadet sahibi olan Cemîl-i Zülcelâl, Kadîr-i Zülkemâlin huzuruna girip hâcâtýný arz edebilir. Ve rahmetini bulup kudretine istinad ederek kemâl-i ferah ve süruru kazanabilir.