YÝRMÝNCÝ MEKTUP
Yirminci Mektup - s.448
5
6
6
SABAH ve akþam namazýndan sonra tekrarý pek çok fazileti bulunan ve bir rivayet-i sahihada Ýsm-i Âzam mertebesini taþýyan þu cümle-i tevhidiyenin on bir kelimesi var. Herbir kelimesinde, hem birer müjde ve beþaret, hem birer mertebe-i tevhid-i rububiyet, hem bir Ýsm-i Âzam noktasýnda bir kibriya-i vahdet ve bir kemâl-i vahdâniyet vardýr. Bu büyük ve ulvî hakikatlerin izahýný sair Sözlere havale edip, bir vaade binaen, þimdilik mücmel bir hülâsa suretinde iki makam, bir mukaddime ile ona bir fihriste yapacaðýz.
Mukaddime
Kat'iyen bil ki, hilkatin en yüksek gayesi ve fýtratýn en yüce neticesi, iman-ý billâhtýr. Ve insaniyetin en âli mertebesi ve beþeriyetin en büyük makamý, iman-ý billâh içindeki marifetullahtýr. Cin ve insin en parlak saadeti ve en tatlý nimeti, o marifetullah içindeki muhabbetullahtýr. Ve ruh-u beþer için en hâlis sürur ve kalb-i insan için en sâfi sevinç, o muhabbetullah içindeki lezzet-i ruhaniyedir.
Evet, bütün hakikî saadet ve hâlis sürur ve þirin nimet ve sâfi lezzet, elbette marifetullah ve muhabbetullahtadýr. Onlar, onsuz olamaz. Cenâb-ý Hakký tanýyan ve seven, nihayetsiz saadete, nimete, envâra, esrara, ya bilkuvve veya bilfiil mazhardýr. Onu hakikî tanýmayan, sevmeyen, nihayetsiz þekavete, âlâma ve evhama mânen ve maddeten müptelâ olur.
Evet, þu periþan dünyada, âvâre nev-i beþer içinde, semeresiz bir hayatta, sahipsiz, hâmisiz bir surette, âciz, miskin bir insan, bütün dünyanýn sultaný da olsa kaç para eder? Ýþte bu âvâre nev-i beþer içinde, bu periþan, fâni dünyada, insan sahibini tanýmazsa, mâlikini bulmazsa, ne kadar biçare sergerdan olduðunu herkes anlar. Eðer sahibini bulsa, mâlikini tanýsa, o vakit rahmetine iltica eder, kudretine istinad eder. O vahþetgâh dünya, bir tenezzühgâha döner ve bir ticaretgâh olur.
Yirminci Mektup - s.449
Birinci Makam
Þu kelâm-ý tevhidînin on bir kelimesinin herbirinde birer müjde var. Ve o müjdede birer þifa ve o þifada birer lezzet-i mâneviye bulunur.
BÝRÝNCÝ KELÝME
da þöyle bir müjde var ki:Hadsiz hâcâta müptelâ, nihayetsiz a'dânýn hücumuna hedef olan ruh-u insanî þu kelimede öyle bir nokta-i istimdad bulur ki, bütün hâcâtýný temin edecek bir hazine-i rahmet kapýsýný ona açar. Ve öyle bir nokta-i istinad bulur ki, bütün a'dâsýnýn þerrinden emin edecek bir kudret-i mutlakanýn sahibi olan kendi Mâbudunu ve Hâlýkýný bildirir ve tanýttýrýr, sahibini gösterir, mâliki kim olduðunu irâe eder. Ve o irâe ile, kalbi vahþet-i mutlakadan ve ruhu hüzn-ü elîmden kurtarýp, ebedî bir ferahý, daimî bir süruru temin eder.
5 Onun adýyla. O her kusurdan münezzehtir. Hiçbir þey yoktur ki Onu hamd ile tesbih etmesin.
6 Rahman ve Rahîm olan Allah'ýn adýyla "Allah'tan baþka ibadete lâyýk hiçbir ilâh yoktur. O birdir; Onun hiçbir þeriki yoktur. Mülk Ona ait, hamd Ona mahsustur. Hayatý veren de Odur, ölümü veren de Odur. O, kendisine asla ölüm ârýz olmayan Hayy-ý Ezelîdir. Bütün hayýr Onun elindedir. O herþeye hakkýyla kadirdir. Herþeyin ve herkesin dönüþü de Onadýr." Buharî, Ezân: 155; Teheccüd: 21; Umre: 12; Cihad: 133; Bed'ü'l-Halk: 11; Maðâzî: 29; Daavât: 18, 52; Rikâk: 11; I'tisâm: 3; Müslim, Zikir: 28, 30, 74, 75, 76; Vitir: 24; Cihad: 158; Edeb: 101; Tirmizî, Mevâkýt: 108; Hac: 104; Daavât: 35, 36; Nesâî, Sehiv: 83-86; Menâsik: 163, 170; Îmân: 12; Ýbni Mâce, Ticârât: 40; Menâsik: 84; Edeb: 58; Dua: 10, 14, 16; Ebû Dâvud, Menâsik: 56; Dârîmî, Salât: 88, 90; Menâsik: 34; Ýsti'zân: 53, 57; Muvatta', Hac: 127, 243; Kur'an: 20, 22; Müsned, 1:47; 2:5; 3:320; 4:4; 5:191; el-Hâkim, el-Müstedrek, 1:538.