10. Lema yedincisi By: hafiza aise Date: 08 Þubat 2011, 11:47:57
YEDÝNCÝSÝ
Þamlý Hafýz Tevfik’tir. O kendisi diyor:
Evet, itiraf ediyorum ki, ben bilmeyerek ve yanlýþ düþünerek hizmet-i Kur’âniyede fütur verecek harekâtým sebebiyle iki þefkatli tokat yedim. Þüphem de kalmadý ki, bu tokat o cihetten geldi.
BÝRÝNCÝSÝ: Lillâhilhamd, benim hatt-ý Arabiyem Kur’ân’a bir derece uygun bir tarzda ihsan edilmiþti. Üstadým en evvel üç cüz bana yazdýrmakla sair arkadaþlarýma taksim etti. Kur’ân yazmak iþtiyaký, risalelerin tebyiz ve tesvidindeki hizmetime arzumu kýrdý. Hem Arabî hattý bulunmayan sair arkadaþlara tefevvuk edeceðim diye gururkârâne bir tavýrda bulundum. Hattâ Üstadým yazýya ait bir tedbir bana söylediði vakit, “Bu iþ bana aittir,” o vakit dedim. “Ben bunu biliyorum, ders almaya ihtiyacým yoktur” gibi maðrurâne söyledim. Ýþte bu hatama göre, fevkalâde, hiç hatýra gelmeyen bir tokat yedim. En az Arabî hattý olan bir kardeþime (Hüsrev’e) yetiþemedim. Bizler bütün hayret ettik. Þimdi anladýk ki, o bir tokattýr.
ÝKÝNCÝSÝ: Ben itiraf ediyorum ki, hizmet-i Kur’âniyedeki kemâl-i ihlâs ve sýrf livechillâh için hizmeti, iki vaziyetim ihlâl ediyordu. Þiddetli bir tokat yedim. Çünkü ben bu memlekette garip hükmündeyim, garibim. Hem, þekvâ olmasýn, Üstadýmýn en mühim bir düsturu olan iktisada ve kanaate riayet etmediðimden, fakr-ý hale mâruzum. Hodbin, maðrur insanlarla ihtilâta mecbur olduðumdan—Cenâb-ý Hak affetsin—mürüvvetkârâne bir surette riyâya ve tabasbusa da mecbur oluyordum. Üstadým çok defa beni ikaz ve ihtar ve tekdir ediyordu. Maatteessüf kendimi kurtaramýyordum. Halbuki, Kur’ân-ý Hakîmin ruh-u hizmetine zýt olan bu vaziyetimden þeytan-ý cinnî ve insî istifade etmekle beraber, hizmetimize de bir soðukluk, bir fütur veriyordu.
Ýþte ben bu kusuruma karþý þiddetli—fakat inþaallah þefkatli—bir tokat yedim. Þüphemiz kalmadý ki, bu tokat, o kusura binaen gelmiþ. O tokad da þudur:
Sekiz senedir ben Üstadýmýn hem muhatabý, hem müsevvidi, hem mübeyyizi olduðum halde, sekiz ay kadar Nurlardan istifade edemedim. Bu hale hayret ettik. Ben de ve Üstadým da, “Bu neden böyle oluyor?” diye esbab arýyorduk. Þimdi kat’î kanaatimiz geldi ki, o hakaik-i Kur’âniye nurdur, ziyadýr. Tasannu, temelluk, tezellül zulmetleriyle birleþemiyor. Onun için, bu nurlarýn hakikatlerinin meâli benden uzaklaþýyor tarzýnda bulunarak bana yabanî görünüyor, yabanî kalýyordu. Cenâb-ý Haktan niyaz ediyorum ki, bundan sonra Cenâb-ý Hak bana o hizmete lâyýk ihlâs ihsan etsin, ehl-i dünyaya tasannu ve riyâdan kurtarsýn. Baþta Üstadým olarak kardeþlerimden dua rica ediyorum.
Pür kusur Þamlý Hafýz Tevfik