Mescidler By: sumeyye Date: 02 Þubat 2011, 19:10:59
MESCÝDLER
Mescidler Allah’ýn Niþanelerindendir:
Mescid inþasýnýn büyük sevap olmasý, mescidlere devamýn ve orada namazý beklemenin büyük ecir getirmesi, onlarýn Ýslâm’ýn niþanelerinden olmasýndandýr. Bu meyanda Rasûlullah (s.a.) þöyle buyurmuþtur:
“Bir mescid gördüðünüzde, ya da bir müezzin iþittiðinizde sakýn hiçbir kimseyi öldürmeyin!” [1119]
Hem mescidler, namaz mahallidir, âbidlerin itikafa çekildiði, ilâhî rahmetin indiði yerdir. Mescidler bir açýdan Ka’be’ye benzerler. Bu anlamda Rasûlullah (s.a.) þöyle buyurmuþtur:
“Kim abdestli olarak farz bir namaza gitmek üzere evinden çýkarsa, onun ecri, ihram, içerisindeki hacýnýn ecri gibidir; kim de kuþluk namazý için çýkarsa ve bundan baþka bir amacý da olmazsa, onun ecri umre yapanýn ecri gibidir.” [1120]
Rasûlullah (s.a.), “Cennet bahçelerine uðradýðýnýz zaman yararlanýn.” buyurdu. Ona,
“Cennet bahçeleri de nedir?” denildi.
“Mescidlerdir.” buyurdu. [1121]
Mescide Gitme Niyeti Ýnsanýn Derecesini Yükseltir:
Namaz vakilerinde, kiþinin iþinden ve ailesinden ayrýlarak mescide yönelmesi ve bununla da sadece orada namaz kýlmayý kastetmesi, onun dindeki ihlâsýnýn ve Rabbine ta kalbinin derinliklerinden gelen bir itaati olduðunun belirtisidir. Rasûlullah’ýn (s.a.) þu hadisi bu konuyu iþlemektedir:
“Hiçbir kimse yoktur ki tertemiz abdestini alsýn, sonra mescide çýksýn, namazdan baþka hiçbir kasdý bulunmasýn da Allah, onu attýðý her adým karþýlýðýnda bir derece yükseltmesin, her adým karþýlýðý ondan bir günahý silmesin. Namazý kýldýðý zaman, yerinden ayrýlmadýðý sürece melekler ona rahmet okumaya devam ederler; ‘Allah’ým ona maðfiret et, Allah’ým ona merhamet et!’ diye dua ederler. Sizden biri, namazý beklediði sürece namazda sayýlýr.” [1122]
Mescidlerin binasý, Allah’ýn dininin yüceltilmesi içindir. Rasûlullah (s.a.) þöyle buyurmuþtur:
“Her kim mescide gider ya da gelirse, Allah ona her gelip gidiþinde cennetteki konaðýný hazýr eyler.” [1123]
Bence bu hadis, her geliþ ve gidiþin, insanýn benimi gücünün melekî gücüne boyun eðmesini saðladýðýna iþarettir.
[1119] Ebû Dâvûd, Cihâd, 91.
[1120] Ebâ Dâvûd, Salât, 48 (1/153).
[1121] Tirmizî, Deavât, 82; Ahmed, 2/150.
[1122] Buharý, Ezan, 30; Müslim, Mesâcid, 257.
[1123] Buhârî, Ezan, 37.