Sizden Gelenler (Peygamber Efendimiz )
Pages: 123
Sen gel diye Ey Sevgili By: ezelinur Date: 01 Þubat 2011, 16:23:31
Sen gel diye Ey Sevgili



Yaradan Rabbimin adýyla okudum.
Ey Muhammed seni okudum.
Okudum, çoðaldý harflerim, ýrmaklarým, yýldýzlarým...
Tüm kitaplara senin isminle yazýldým.

Doðdum, Muhammed'e doðdum.
Aþýksam, Muhammed'e aþýðým.
Ölürsem, Muhammed'e ölürüm.
Gelirsem, Muhammed'e gelirim.

Yusuf oldum kuyularda hep seni bekledim,
Hüseyin oldum kerbelada, kuruyan dudaklarýmla sayýkladým ismini,
Gelsin de ýrmaklar taþýyan ellerinden,
Ab-ý hayat akýtsýn içime diye bekledim.
Bekledim, kapandý yollarým, uzattým parmaklarýmý,
Hallaç gibi doðrandý ellerim.
Hiç seni söyleyemedim. Daðlandý dudaklarým.
Yazdým gözyaþlarýmla Mekke'nin daðlarýna:
Ey sevgili, gel diye...

Aðlama duvarýný bir çýban gibi sýrtýnda taþýrken,
Yorulan kollarýyla taþ atan Kudüs'üm ben.
Kaldýrýmlarýmda ateþler yükselirken,
Geldin öptün beni alnýmdan,
Serinleyip sarýldým taþlara yeniden.
Ey Muhammed...
Ey Sevgili.
Ey Bad-ý Saba.
Ey üzerimize doðan ay.
Ey güzelliklerin þahikasý.
Ey þefaat pýnarý.

Her düþmem gül ayaklarýna kapanmamdýr,
Böðrümden yediðim her kurþunla tutarým ellerinden.
Her þarkýmda seni söylerim.
Her tebessümüm senindir.
Hep seni beklerim:
Sen bir gelsen diye ey Sevgili...
Sevgili...

Ben Veysel'im,
Kenan illerinde hasretini soluyan,
Hýrkana bürünürüm karanlýkta kaybolduðumda,
Dört taraftan vururlar bana,
Vururlar da söyletemezler sensizliði,
Sümeyye gibi develer ayýrýr bedenimi...
Hamza'yým Ey Sevgili,
Uhud'dayým tam önündeyim,
Vahþi'nin mýzraðý deler geçer yüreðimi,
Gel de okþa ne olur oyulmuþ kalbimi,
Hind deðil hasretin acýtýr onu...

Ben Grozniyim, Keþmirim, Kandaharým, Saraybosnayým, Hamayým, Buharayým, Baðdatým, Morayým, Taþkentim, Doðu Timur'um, Türkistan'ým, Ahýska'yým, Halepçe'yim, Kýrým'ým, Ýstanbul'um..,
Ben kurþunlara evlat vermiþ anneyim.
Kurþunlardan sakýnan bedeniyle seni özleyen, taþ atan bir Filistinliyim.
Okul önlerinde bekleþen ve aðlayan, karanfil daðýtan kýzým.
Gel öp bizi alnýmýzdan,
Gel sev bizi kanayan yaralarýmýzdan.
Ey sevgili...
Ey Muhammed...

Gittin ya gül yüzlü sevgili.
Kýrýldým gittiðinden beri.
Kýrýldýkça yandý caným.
Çarmýhta çivilenen benim ellerim,
Benim ayaklarým.
Harami sofralarda sergilenen benim baþým.
Beni bir aðaçta kýstýrdýlar,
Kör bir testereyle biçildim.
Aðladým, kurudu göz pýnarlarým,
Aðladým, hasretine türkü yaktým.
Aðladým, gel diye ey sevgili...
Sevgili...

Ömer'im, Ali'yim, Osman'ým,
Vuruldum bir niyaz vaktinde,
Kaným daðýldý kitabýn sayfalarýna.
Seni yazdým bir damla kanla,
Ýsminin dolaþtýðý semaya,
Bir baþtan bir baþa.
Sen gel diye Ey sevgili...

Ey sevgili...
Kýrýldý mý diþin?
Dikenler acýttý mý ayaklarýný?
Deve iþkembeleri kirletti mi elbiselerini?
Medine yollarýnda yoruldun mu?
Taifte taþlar kanattý mý gül yanaðýný?
Kýrýldý mý kalbin bize?
Kýrgýn mýsýn sevgili?

Ne çare Bekirler yok þimdi, Aliler, Osmanlar, Ömerler yok.

Halidler gitti, Musablar gitti. Hatice yok, Zeynep yok, Fatýma yok.
Müminlerin annesi sofra açmaz evlerimizde.
Kedilerin babasý dolaþmaz sokaklanmýzda.
Biz ne çok yetim oluk da,
Senin gibi okþayanýmýz yok artýk.
Gel bir okþa ne olur.
Yaralarýmýzda ki irinler azdý.
Canýmýz acýdý.
Bir merhamet et, bir gülümse efendim.
Bir görün puslu þehirlerin üstünde.
Bir ses ver puslu yüreklerimize.
Bekler dururuz her seherde,
Sen gel diye ey Sevgili...
Ey Sevgili...

Buralara bir hal oldu:
Ne Yakup inliyor þimdi,
Ne Mýsýrda rüya görülüyor,
Züleyhalar yalancý,
Yedi adam ne yapsýn,
Maðaralarýn kapýlarý da kapalý.
Musa vurunca asasýný,
Oynamýyor yer yerinden.
Yol vermiyor kýzýldeniz.
Sakýnmýyor Ýbrahimi ateþler,
Su taþýmýyor karýnca,
Ethemin balýklarý getirmiyor iðneleri denizden.
Buralara bir hal oldu; Sen yoksun, buralar duman oldu efendim.
Bir mektubun gelmedi buralara...
Bir Necaþi sormaz halimizi.
Bir yalnýzlýktýr düþtü ocaðýmýza.
Bir karanlýk çöktü baþýmýza.
Ay aydýnlatmýyor, Gül kokmuyor.
Yokluðun karabasanlar gibi çökünce sinemize,
Daðýldý hanemiz,
Daðýldý yüreðimiz,
Daðýldý birliðimiz...
Sevgili affet bizi:
Bir deve olamadýk,
Hasretinden çatlayýp ölecek.
Bir kuru aðaç olamadýk,
Yokluðuna kanlý gözyaþlar dökecek.
Bir Bilal olamadýk,
Sensiz ses vermeyecek.
Bir Ebu zer olamadýk,
Alýp baþýný gidecek.

Ey sevgili, Ey þefaat sahibi,

Affet bizi. Affet...

Þimdi bir þarký düþer dilimize,
Bir aþk iner yüreðimize.
Bir el tutar elimizden.
Bir af fermaný gelir ötelerden.
Bir sen gelirsin.
Bir sen gelirsin.
Biz bin seviniriz:
Sevgilim Muhammed diye...
Sevgilim Muhammed diye...
Meleklerle yarýþ ederiz...

Gel sevgili,

Gel öp, kokla ve yeþert bizi, kalbimizi...


Adem Özbay

Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: Gulinur Date: 09 Þubat 2011, 20:58:36
Yokluðun karabasanlar gibi çökünce sinemize,
Daðýldý hanemiz,
Daðýldý yüreðimiz,
Daðýldý birliðimiz...
Sevgili affet bizi:
Bir deve olamadýk,
Hasretinden çatlayýp ölecek.
Bir kuru aðaç olamadýk,
Yokluðuna kanlý gözyaþlar dökecek.
Bir Bilal olamadýk,
Sensiz ses vermeyecek.
Bir Ebu zer olamadýk,
Alýp baþýný gidecek.


    Var mý sevgiye dair bir iddiamýz..Seviyor muyuz? Anam babam Sana feda olsun diyecek yüreklerin sahibi miyiz?Ne hazýrladýk yalnýz O'na sunulacak..O'na ait..Sýzlýyor mu burnumuzun direði anarken adýný..Taifin dikenleri batýyor mu yüreðimize..Baþýna saçýlan iþkembelerin kokusunu duyuyor muyuz ciðerimizde?

     ''ÜMMETÝ''  dediðinde birgün..Sesi ulaþýr mý bize..Tutar mý elimizden Sýrattan geçerken..Hatýrlar mý bizi Mahþer yerinde..NE DERSÝNÝZ???

Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: Gizem-7J Date: 26 Mart 2011, 20:34:26
Rahmetini umarak
Günahkar bir dille;
Allah azze ve celle

Ya rasulallah,
Âlemlere rahmet hayatýn geçiyor kalbimizden,
Kalbimizden seyrediyoruz seni.

Ýþte
Bir yaþýndasýn,
Beni sa'd yurdundasýn
Sana süt anne olmadý kadýnlar
Bu yüzden dargýn bulutlar
Bir damla yaðmur indirmiyor
Kýtlýk hüküm sürüyor beni sa'd yurdunda
Minicik bir bulut var gökyüzünde
Sana aþýk...
Ayrýlmýyor baþucundan
Ve insanlar yaðmur duasýnda...
Hz.halime kucaðýna alýyor seni
Yeryüzünde bir gölgelik...seni güneþten korumak için
Oysa minicik bulut gökyüzünde
Sana meftun, sana kilitli...
Ve dua eden rahibin kucaðýndasýn
Dünyalar güzeli gözlerine bakýyor rahip
Kýtlýðý da unutuyor, yaðmuru da, duayý da
Ama sen unutmuyorsun
Uðruna canlarýmýz feda o gözlerinle gökyüzüne bakýyorsun
O minicik bulut iliþiyor bakýþlarýna
Büyüyor, büyüyor...
Sonra nazlý, nazlý yaðmur damlalarý iniyor buluttan
Fakat çoðusu bilmiyor yaðmurun geliþ sebebini
Çoðusu bilmiyor seni...

Altý yaþýndasýn
Medine-i münevvere yolundasýn
Yanýnda aziz annen ve ümmü eymen
Yetimliðini hissediyorsun baba kabristanýnda
Sonra yolda, ebva'da öksüzlük karþýlýyor seni
Mekke'ye annesiz giriyorsun
Abdulmuttalip bir baþka seviyor seni
Ebu talip bir baþka seviyor

Ya rasulallah
Mekke çocuklarý annelerine seslenirler miydi senin yanýnda
Onlar anne deyince sen yere mi bakardýn
Mekke rüzgarlarý kaç gece gözyaþlarýný taþýdý ebva'ya
Kaç gece anne diye hýçkýrdýn
Efendim!
Senin yerine de anne dedik annemize
Senin yerine de baba dedik

Yirmi beþ yaþýndasýn
Ve bambaþkasýn
Kimse sana denk deðil
Þefkat yayýyor kokun
Güven veriyor sesin
Sen muhammed-ül emin' sin

Otuz üç yaþýndasýn
Dalga dalga rahmet var

Otuz beþ yaþýndasýn
Hadi gel bekletme yar
Ýniltiler çalýyor kapýsýný göklerin
Hadi gel bekletme yar
Sinesi çatlayacak rasul bekleyenlerin...
Hadi gel ey yâr!
Nurdaðýna davet var

Ýþte
Kýrk yaþýndasýn
Hira nur daðýndasýn
Cibril iniyor göklerden
Ve nokta nokta her yerden salat, selam yükseliyor
Sen kâinatýn yüreðinden hasretle kopan " ah! " sýn
Karanlýk gecelerimize sabahsýn
Sen nebiyullahsýn
Sen habibullahsýn
Sen rasulullahsýn

Niye incittilerki seni sultaným
Niye iþkence yaptýlarki sana
Ebu talip öldü diye mi bu pervasýzca saldýrýlar
Himayesiz kaldýn diye mi
Kabe'deki aðlayýþýn geliyor gözümüzün önüne
" amca yokluðunu ne çabuk hissettirdin " diyiþin
Haremde namaz kýlýþýn geliyor aklýmýza
Baþýna pislikler saçýlýyor
Baþlar feda o mübarek baþýna
Nasipsizler sana bakýp nasýl da gülüyorlar
Biri koþuyor mekke sokaklarýndan sana doðru
Biri koþuyor ama sanki yere inmiþ arþ-ý Âla
" bu koþan kimdir " diye bir soru dolaþýyor boþlukta
Bu koþan kim?
Ve cevap veriyor biri:
Muhammed' in kýzý fatýmatüz-zehra
Velilerin anasý...
Yüzünü gözünü siliyor biricik kýzýn
Sana yeryüzünde en çok benzeyen
Gülmesi sen, aðlamasý sen
" aðlama kýzým " diyiþin geliyor aklýmýza
Niye çýkardýlar ki yurdundan seni
Himayesiz kaldýn diye mi
Onlar bilmiyorlar mýydý seni himaye edeni
Seni yetim bulup barýndýraný
Seni alemlere rahmet kýlaný
Onlar deli diyorlardý sana, sen susuyordun
Mecnun diyorlardý, þair diyorlardý, sen susuyordun
"seni bizim elimizden kim kurtaracak" diyorlardý
Sen,
Sen " allah! " diyordun
Allah azze ve celle
Semayý haþyet kaplýyordu
Sen " allah! " diyordun
Arþ-ý Âla titriyordu
Bedir' de " allah! " diyordun
Üç bin melek iniyordu alaca atlarda
Yüz yirmi beþ bin sahabi :
" anam babam sana feda olsun " diyordu

Ya rasulallah
Medine-i münevvere sokaklarýnda yürüyordun
Neccar oðullarý'nýn küçük kýzlarý seni görünce
Sevinçten ne yapacaklarýný bilememiþlerdi
" beni seviyor musunuz " diye sormuþtun onlara
" seni çok seviyoruz ya habiballah " demiþlerdi
Sen de:
" allah biliyor ki ben de sizi çok seviyorum" demiþtin
Bu gün yaþayan gençler var
Neccar oðullarý'nýn kýzlarý diðil belki
Ama seni onlar da çok seviyor
Gözyaþlarýndan belli ki seni canlarýndan çok seviyorlar
Senden baþka kimseleri yok
Allah biliyor ki sen onlarý da çok seviyorsun

Altmýþ üç yaþýndasýn
Refik-i Âla duasýndasýn
Senin için siyah yünden çizgili bir cüppe dokunmuþtu
Kenarlarý beyazdý
Onu giyerek ashabýnýn yanýna çýkmýþtýn
Ve mübarek ellerini dizine vurarak :
" görüyor musunuz ne kadar güzel " demiþtin
Meclisinde bulunan biri sana seslenmiþti :
" anam babam sana feda olsun ya rasulallah, onu bana ver "
Niye istemiþti ki senden sevdiðini bile bile
Ýstendiðinde katiyyen " hayýr " demediðini bile bile
" peki " dedin o zata
Ve sen yine yamalý, eski cübbeni giydin
Dostuna kavuþmana bir hafta kalmýþtý
Ayný cübbeden yine yine diktiler
Ama giyinmek nasip olmadý
Haberler uçurmuþtun ebu hureyre' nin diliyle :
" benden sonra öyle kimseler gelecek ki, keþke peygamberi görseydik de ne malýmýz ne evladýmýz olsaydý diyecekler "
Ve hz. enes ile paylaþmýþtýn özlemini
" beni görmedikleri halde bana iman eden kardeþlerimi görmeyi çok isterdim"

Sultaným!
Ey medine minberinde " ümmeti, ümmeti " diye hüznü giyen sevgili
Ey mekke mihrabýnda alemler hesabýna " allah! " diyen sevgili
Bize lütfu ilahi bahþedilen kapýna diz çöktük, bey' at ettik
Rabbinden bize ne getirdi isen amenna
Duyduk, itaat ettik

Ya rasulallah
Sen hâlâ kýrk yaþýndasýn
Ve hâlâ ümmetinin baþýndasýn...
Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: saniyenur Date: 17 Aðustos 2011, 00:24:00
Bir karanlýk çöktü baþýmýza.
Ay aydýnlatmýyor, Gül kokmuyor.
Yokluðun karabasanlar gibi çökünce sinemize,
Daðýldý hanemiz,
Daðýldý yüreðimiz,
Daðýldý birliðimiz...


Kim Efendimiz gibi fedakar olabilir. Ümmetim ümmetim diye nida ederken bizler Onu ne kadar anlýyor, ne kadar anýyor ve ne kadar seviyoruz. Ýnþ bizim de yüreklerimize Rabbimizin aþký Efendimizin aþký düþer bir gün.

Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: yagmur_7-c Date: 06 Ocak 2014, 18:34:32
Sen gel diye Ey Sevgili



Yaradan Rabbimin adýyla okudum.
Ey Muhammed seni okudum.
Okudum, çoðaldý harflerim, ýrmaklarým, yýldýzlarým...
Tüm kitaplara senin isminle yazýldým.

Doðdum, Muhammed'e doðdum.
Aþýksam, Muhammed'e aþýðým.
Ölürsem, Muhammed'e ölürüm.
Gelirsem, Muhammed'e gelirim.

Yusuf oldum kuyularda hep seni bekledim,
Hüseyin oldum kerbelada, kuruyan dudaklarýmla sayýkladým ismini,
Gelsin de ýrmaklar taþýyan ellerinden,
Ab-ý hayat akýtsýn içime diye bekledim.
Bekledim, kapandý yollarým, uzattým parmaklarýmý,
Hallaç gibi doðrandý ellerim.
Hiç seni söyleyemedim. Daðlandý dudaklarým.
Yazdým gözyaþlarýmla Mekke'nin daðlarýna:
Ey sevgili, gel diye...

Aðlama duvarýný bir çýban gibi sýrtýnda taþýrken,
Yorulan kollarýyla taþ atan Kudüs'üm ben.
Kaldýrýmlarýmda ateþler yükselirken,
Geldin öptün beni alnýmdan,
Serinleyip sarýldým taþlara yeniden.
Ey Muhammed...
Ey Sevgili.
Ey Bad-ý Saba.
Ey üzerimize doðan ay.
Ey güzelliklerin þahikasý.
Ey þefaat pýnarý.

Her düþmem gül ayaklarýna kapanmamdýr,
Böðrümden yediðim her kurþunla tutarým ellerinden.
Her þarkýmda seni söylerim.
Her tebessümüm senindir.
Hep seni beklerim:
Sen bir gelsen diye ey Sevgili...
Sevgili...

Ben Veysel'im,
Kenan illerinde hasretini soluyan,
Hýrkana bürünürüm karanlýkta kaybolduðumda,
Dört taraftan vururlar bana,
Vururlar da söyletemezler sensizliði,
Sümeyye gibi develer ayýrýr bedenimi...
Hamza'yým Ey Sevgili,
Uhud'dayým tam önündeyim,
Vahþi'nin mýzraðý deler geçer yüreðimi,
Gel de okþa ne olur oyulmuþ kalbimi,
Hind deðil hasretin acýtýr onu...

Ben Grozniyim, Keþmirim, Kandaharým, Saraybosnayým, Hamayým, Buharayým, Baðdatým, Morayým, Taþkentim, Doðu Timur'um, Türkistan'ým, Ahýska'yým, Halepçe'yim, Kýrým'ým, Ýstanbul'um..,
Ben kurþunlara evlat vermiþ anneyim.
Kurþunlardan sakýnan bedeniyle seni özleyen, taþ atan bir Filistinliyim.
Okul önlerinde bekleþen ve aðlayan, karanfil daðýtan kýzým.
Gel öp bizi alnýmýzdan,
Gel sev bizi kanayan yaralarýmýzdan.
Ey sevgili...
Ey Muhammed...

Gittin ya gül yüzlü sevgili.
Kýrýldým gittiðinden beri.
Kýrýldýkça yandý caným.
Çarmýhta çivilenen benim ellerim,
Benim ayaklarým.
Harami sofralarda sergilenen benim baþým.
Beni bir aðaçta kýstýrdýlar,
Kör bir testereyle biçildim.
Aðladým, kurudu göz pýnarlarým,
Aðladým, hasretine türkü yaktým.
Aðladým, gel diye ey sevgili...
Sevgili...

Ömer'im, Ali'yim, Osman'ým,
Vuruldum bir niyaz vaktinde,
Kaným daðýldý kitabýn sayfalarýna.
Seni yazdým bir damla kanla,
Ýsminin dolaþtýðý semaya,
Bir baþtan bir baþa.
Sen gel diye Ey sevgili...

Ey sevgili...
Kýrýldý mý diþin?
Dikenler acýttý mý ayaklarýný?
Deve iþkembeleri kirletti mi elbiselerini?
Medine yollarýnda yoruldun mu?
Taifte taþlar kanattý mý gül yanaðýný?
Kýrýldý mý kalbin bize?
Kýrgýn mýsýn sevgili?

Ne çare Bekirler yok þimdi, Aliler, Osmanlar, Ömerler yok.

Halidler gitti, Musablar gitti. Hatice yok, Zeynep yok, Fatýma yok.
Müminlerin annesi sofra açmaz evlerimizde.
Kedilerin babasý dolaþmaz sokaklanmýzda.
Biz ne çok yetim oluk da,
Senin gibi okþayanýmýz yok artýk.
Gel bir okþa ne olur.
Yaralarýmýzda ki irinler azdý.
Canýmýz acýdý.
Bir merhamet et, bir gülümse efendim.
Bir görün puslu þehirlerin üstünde.
Bir ses ver puslu yüreklerimize.
Bekler dururuz her seherde,
Sen gel diye ey Sevgili...
Ey Sevgili...

Buralara bir hal oldu:
Ne Yakup inliyor þimdi,
Ne Mýsýrda rüya görülüyor,
Züleyhalar yalancý,
Yedi adam ne yapsýn,
Maðaralarýn kapýlarý da kapalý.
Musa vurunca asasýný,
Oynamýyor yer yerinden.
Yol vermiyor kýzýldeniz.
Sakýnmýyor Ýbrahimi ateþler,
Su taþýmýyor karýnca,
Ethemin balýklarý getirmiyor iðneleri denizden.
Buralara bir hal oldu; Sen yoksun, buralar duman oldu efendim.
Bir mektubun gelmedi buralara...
Bir Necaþi sormaz halimizi.
Bir yalnýzlýktýr düþtü ocaðýmýza.
Bir karanlýk çöktü baþýmýza.
Ay aydýnlatmýyor, Gül kokmuyor.
Yokluðun karabasanlar gibi çökünce sinemize,
Daðýldý hanemiz,
Daðýldý yüreðimiz,
Daðýldý birliðimiz...
Sevgili affet bizi:
Bir deve olamadýk,
Hasretinden çatlayýp ölecek.
Bir kuru aðaç olamadýk,
Yokluðuna kanlý gözyaþlar dökecek.
Bir Bilal olamadýk,
Sensiz ses vermeyecek.
Bir Ebu zer olamadýk,
Alýp baþýný gidecek.

Ey sevgili, Ey þefaat sahibi,

Affet bizi. Affet...

Þimdi bir þarký düþer dilimize,
Bir aþk iner yüreðimize.
Bir el tutar elimizden.
Bir af fermaný gelir ötelerden.
Bir sen gelirsin.
Bir sen gelirsin.
Biz bin seviniriz:
Sevgilim Muhammed diye...
Sevgilim Muhammed diye...
Meleklerle yarýþ ederiz...

Gel sevgili,

Gel öp, kokla ve yeþert bizi, kalbimizi...
çok güzel bir þiir ya...
Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: 8-D fatma zehra Date: 11 Mayýs 2014, 21:05:07
çok güzel peygamber efendimiz (s.a.v.) adýna güzel bir þiir yazmýþsýnýz allah bütün müslüman kardeþlerimizden razý olsun
Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: MEHMET/8/A/ENES Date: 11 Mayýs 2014, 22:48:59
Efendim

Rahmeti bol ve bütün noksanlýklardan münezzeh olan Allah
Dayanaðýmýz Ente Rasûlullah

Yýllardan bir yýl,
Aylardan bir ay,
Ve, günlerden bir gün
Düþmanlýk var yeryüzünde
Kin var insanlarýn çoðu sözünde
Nefs, kuþatmýþ dört bir yaný
Aciz gibi görünüyor insanlarýn fakir olaný
Kul gerçekten kulum diyorsa yalancý
Gelmedi mi her kavme bir Peygamber bir uyarýcý?
Allah için gelmedi mi Hz. Ýbrahim?
Allah için gelmedi mi Hz. Yunus ve Nuh Peygamber?
Ve Allah için gelmedi mi güzelliðiyle anýlan ve dillere destan olan Yusuf Peygamber?
Ýþte bunlarý bilmek yalnýz inanmayanlara düþer.
Ve yalnýz inananlar kâr eder.
Fakat bu olanlara karþýn Allah ' ýn son Rahmeti geliyor.
Mekke sokaklarýnda bir sessizlik
Ýsa Peygamber'in müjdelediði Ahmed geliyor.
Kâinatýn gözü son Nebi'de
O geliyor, yetimleri seven , öksüzleri sayan geliyor,
Kâinat Efendi'sinin adýný bekliyor
Ve o ad yankýlanýyor, "MUHAMMED!"
Melekler salat selam ediyor,Muhammed!
Gökyüzünde bir bereket var, Muhammed!
Ýþte alemlere rahmet geldi,O geldi, Hz. Muhammed!


Sen bir yaþýndayken Efendim
Allah'ýn emri bulutlaraydý
Senin gözünde bulutlardaydý
Çünki açlýk vardý Mekke'de
Ve tabiki bir yerlerde Senin adýn vardý
Sonraki gelecek ümmetinin kalbinde bir yerlerde

Yirmi beþ yaþýndayken sen
Kalplerdeydi yerin
Gül kokan teninle,
Güven veriyordu sesin
Çünkü sen Muhammed ül Emin'din

Ýþte tam zamanýydý Efendim
Sen kýrk yaþýndayken
Hira maðrasýndaydýn
Cebrail yere inerken
Alemlerin gözü sendeydi
Cebrail yere inerken
Rasûlullah diyordu ay ve yýldýzlar
Oku diyordu Cibril-i Emin
Oku diyordu.

Kur'an âyetleri inerken yeryüzüne
Aiþe annemizin  dilinden
Sen Kur'an ahlaklý, Kur'an ahlaklý

Sen ashabýnlayken Efendim
Biz olamadýk Seninle
Fakat Kalbimiz Seninleydi yerde ve gökte
Bedir'deyken sen üç bin Melek vardý
Uhud ve Hendek'deyken aslanlarýn vardý
Sen Mirac'dayken
Adýn vardý kainatta
Sen yürürken her adýmda
Edep vardý

Fakat biz yoktuk hiçbirinde
Nasib böyleymiþ derken
Yine Sen varsýn kalbimizde
Biz biliyoruz ki Seninde kalbinde biz varýz
Ümmetin var
Ey Efendiler Efendisi
Unutma bizi , unutma Ya Rasûlullah

                MEHMET ENES KARATAÞ

Sevgi ile Aþk ile ...
Allahümme salli ala seyyidina Muhammed in ve ala ali seyyidina  Muhammed...





 



Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: 7/C Date: 14 Mayýs 2014, 15:03:14
VE ALEYKÜME SELAM....

Sen gel diye Ey Sevgili

Yaradan Rabbimin adýyla okudum.
Ey Muhammed seni okudum.
Okudum, çoðaldý harflerim, ýrmaklarým, yýldýzlarým...
Tüm kitaplara senin isminle yazýldým.

Doðdum, Muhammed'e doðdum.
Aþýksam, Muhammed'e aþýðým.
Ölürsem, Muhammed'e ölürüm.
Gelirsem, Muhammed'e gelirim.

Yusuf oldum kuyularda hep seni bekledim,
Hüseyin oldum kerbelada, kuruyan dudaklarýmla sayýkladým ismini,
Gelsin de ýrmaklar taþýyan ellerinden,
Ab-ý hayat akýtsýn içime diye bekledim.
Bekledim, kapandý yollarým, uzattým parmaklarýmý,
Hallaç gibi doðrandý ellerim.
Hiç seni söyleyemedim. Daðlandý dudaklarým.
Yazdým gözyaþlarýmla Mekke'nin daðlarýna:
Ey sevgili, gel diye...

Aðlama duvarýný bir çýban gibi sýrtýnda taþýrken,
Yorulan kollarýyla taþ atan Kudüs'üm ben.
Kaldýrýmlarýmda ateþler yükselirken,
Geldin öptün beni alnýmdan,
Serinleyip sarýldým taþlara yeniden.
Ey Muhammed...
Ey Sevgili.
Ey Bad-ý Saba.
Ey üzerimize doðan ay.
Ey güzelliklerin þahikasý.
Ey þefaat pýnarý.

Her düþmem gül ayaklarýna kapanmamdýr,
Böðrümden yediðim her kurþunla tutarým ellerinden.
Her þarkýmda seni söylerim.
Her tebessümüm senindir.
Hep seni beklerim:
Sen bir gelsen diye ey Sevgili...
Sevgili...

Ben Veysel'im,
Kenan illerinde hasretini soluyan,
Hýrkana bürünürüm karanlýkta kaybolduðumda,
Dört taraftan vururlar bana,
Vururlar da söyletemezler sensizliði,
Sümeyye gibi develer ayýrýr bedenimi...
Hamza'yým Ey Sevgili,
Uhud'dayým tam önündeyim,
Vahþi'nin mýzraðý deler geçer yüreðimi,
Gel de okþa ne olur oyulmuþ kalbimi,
Hind deðil hasretin acýtýr onu...

Ben Grozniyim, Keþmirim, Kandaharým, Saraybosnayým, Hamayým, Buharayým, Baðdatým, Morayým, Taþkentim, Doðu Timur'um, Türkistan'ým, Ahýska'yým, Halepçe'yim, Kýrým'ým, Ýstanbul'um..,
Ben kurþunlara evlat vermiþ anneyim.
Kurþunlardan sakýnan bedeniyle seni özleyen, taþ atan bir Filistinliyim.
Okul önlerinde bekleþen ve aðlayan, karanfil daðýtan kýzým.
Gel öp bizi alnýmýzdan,
Gel sev bizi kanayan yaralarýmýzdan.
Ey sevgili...
Ey Muhammed...

Gittin ya gül yüzlü sevgili.
Kýrýldým gittiðinden beri.
Kýrýldýkça yandý caným.
Çarmýhta çivilenen benim ellerim,
Benim ayaklarým.
Harami sofralarda sergilenen benim baþým.
Beni bir aðaçta kýstýrdýlar,
Kör bir testereyle biçildim.
Aðladým, kurudu göz pýnarlarým,
Aðladým, hasretine türkü yaktým.
Aðladým, gel diye ey sevgili...
Sevgili...

Ömer'im, Ali'yim, Osman'ým,
Vuruldum bir niyaz vaktinde,
Kaným daðýldý kitabýn sayfalarýna.
Seni yazdým bir damla kanla,
Ýsminin dolaþtýðý semaya,
Bir baþtan bir baþa.
Sen gel diye Ey sevgili...

Ey sevgili...
Kýrýldý mý diþin?
Dikenler acýttý mý ayaklarýný?
Deve iþkembeleri kirletti mi elbiselerini?
Medine yollarýnda yoruldun mu?
Taifte taþlar kanattý mý gül yanaðýný?
Kýrýldý mý kalbin bize?
Kýrgýn mýsýn sevgili?

Ne çare Bekirler yok þimdi, Aliler, Osmanlar, Ömerler yok.

Halidler gitti, Musablar gitti. Hatice yok, Zeynep yok, Fatýma yok.
Müminlerin annesi sofra açmaz evlerimizde.
Kedilerin babasý dolaþmaz sokaklanmýzda.
Biz ne çok yetim oluk da,
Senin gibi okþayanýmýz yok artýk.
Gel bir okþa ne olur.
Yaralarýmýzda ki irinler azdý.
Canýmýz acýdý.
Bir merhamet et, bir gülümse efendim.
Bir görün puslu þehirlerin üstünde.
Bir ses ver puslu yüreklerimize.
Bekler dururuz her seherde,
Sen gel diye ey Sevgili...
Ey Sevgili...

Buralara bir hal oldu:
Ne Yakup inliyor þimdi,
Ne Mýsýrda rüya görülüyor,
Züleyhalar yalancý,
Yedi adam ne yapsýn,
Maðaralarýn kapýlarý da kapalý.
Musa vurunca asasýný,
Oynamýyor yer yerinden.
Yol vermiyor kýzýldeniz.
Sakýnmýyor Ýbrahimi ateþler,
Su taþýmýyor karýnca,
Ethemin balýklarý getirmiyor iðneleri denizden.
Buralara bir hal oldu; Sen yoksun, buralar duman oldu efendim.
Bir mektubun gelmedi buralara...
Bir Necaþi sormaz halimizi.
Bir yalnýzlýktýr düþtü ocaðýmýza.
Bir karanlýk çöktü baþýmýza.
Ay aydýnlatmýyor, Gül kokmuyor.
Yokluðun karabasanlar gibi çökünce sinemize,
Daðýldý hanemiz,
Daðýldý yüreðimiz,
Daðýldý birliðimiz...
Sevgili affet bizi:
Bir deve olamadýk,
Hasretinden çatlayýp ölecek.
Bir kuru aðaç olamadýk,
Yokluðuna kanlý gözyaþlar dökecek.
Bir Bilal olamadýk,
Sensiz ses vermeyecek.
Bir Ebu zer olamadýk,
Alýp baþýný gidecek.

Ey sevgili, Ey þefaat sahibi,

Affet bizi. Affet...

Þimdi bir þarký düþer dilimize,
Bir aþk iner yüreðimize.
Bir el tutar elimizden.
Bir af fermaný gelir ötelerden.
Bir sen gelirsin.
Bir sen gelirsin.
Biz bin seviniriz:
Sevgilim Muhammed diye...
Sevgilim Muhammed diye...
Meleklerle yarýþ ederiz...

Gel sevgili,

Gel öp, kokla ve yeþert bizi, kalbimizi...
Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: 8/A Date: 14 Mayýs 2014, 17:59:40
Alýntý sahibi: MEHMET/8/A/ENES üzerinde 11 Mayýs 2014, 22:48:59
Efendim

Rahmeti bol ve bütün noksanlýklardan münezzeh olan ALLAH
Dayanaðýmýz Ente Rasûlullah

Yýllardan bir yýl,
Aylardan bir ay,
Ve, günlerden bir gün
Düþmanlýk var yeryüzünde
Kin var insanlarýn çoðu sözünde
Nefs, kuþatmýþ dört bir yaný
Aciz gibi görünüyor insanlarýn fakir olaný
Kul gerçekten kulum diyorsa yalancý
Gelmedi mi her kavme bir Peygamber bir uyarýcý?
ALLAH için gelmedi mi Hz. Ýbrahim?
ALLAH için gelmedi mi Hz. Yunus ve Nuh Peygamber?
Ve ALLAH için gelmedi mi güzelliðiyle anýlan ve dillere destan olan Yusuf Peygamber?
Ýþte bunlarý bilmek yalnýz inanmayanlara düþer.
Ve yalnýz inananlar kâr eder.
Fakat bu olanlara karþýn ALLAH ' ýn son Rahmeti geliyor.
Mekke sokaklarýnda bir sessizlik
Ýsa Peygamber'in müjdelediði Ahmed geliyor.
Kâinatýn gözü son Nebi'de
O geliyor, yetimleri seven , öksüzleri sayan geliyor,
Kâinat Efendi'sinin adýný bekliyor
Ve o ad yankýlanýyor, "MUHAMMED!"
Melekler salat selam ediyor,Muhammed!
Gökyüzünde bir bereket var, Muhammed!
Ýþte alemlere rahmet geldi,O geldi, Hz. Muhammed!


Sen bir yaþýndayken Efendim
ALLAH'ýn emri bulutlaraydý
Senin gözünde bulutlardaydý
Çünki açlýk vardý Mekke'de
Ve tabiki bir yerlerde Senin adýn vardý
Sonraki gelecek ümmetinin kalbinde bir yerlerde

Yirmi beþ yaþýndayken sen
Kalplerdeydi yerin
Gül kokan teninle,
Güven veriyordu sesin
Çünkü sen Muhammed ül Emin'din

Ýþte tam zamanýydý Efendim
Sen kýrk yaþýndayken
Hira maðrasýndaydýn
Cebrail yere inerken
Alemlerin gözü sendeydi
Cebrail yere inerken
Rasûlullah diyordu ay ve yýldýzlar
Oku diyordu Cibril-i Emin
Oku diyordu.

Kur'an âyetleri inerken yeryüzüne
Aiþe annemizin  dilinden
Sen Kur'an ahlaklý, Kur'an ahlaklý

Sen ashabýnlayken Efendim
Biz olamadýk Seninle
Fakat Kalbimiz Seninleydi yerde ve gökte
Bedir'deyken sen üç bin Melek vardý
Uhud ve Hendek'deyken aslanlarýn vardý
Sen Mirac'dayken
Adýn vardý kainatta
Sen yürürken her adýmda
Edep vardý

Fakat biz yoktuk hiçbirinde
Nasib böyleymiþ derken
Yine Sen varsýn kalbimizde
Biz biliyoruz ki Seninde kalbinde biz varýz
Ümmetin var
Ey Efendiler Efendisi
Unutma bizi , unutma Ya Rasûlullah

                MEHMET ENES KARATAÞ

Sevgi ile Aþk ile ...
ALLAHümme salli ala seyyidina Muhammed in ve ala ali seyyidina  Muhammed...





 



MAÞALLAH çok güzel sanýrým kendin yazdýn???
Gerçekten hasretsem RASULULLAHA aþýksam Ona...
Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: MEHMET/8/A/ENES Date: 14 Mayýs 2014, 18:14:14
Evet yazmýþtým acizane bir þekilde.Hz. Muhammed Mustafa sallallahu aleyhi ve sellem Efendimizi anlatmak güzel birþey fakat bizim anlatýþýmýz çok acizane...
Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: arife7d Date: 14 Mayýs 2014, 19:09:58
PEYGAMBER efendimizi çok güzel bir þekilde anlatmýþsýnýz...
ALLAH sizden razý olsun..
Paylaþým için teþekkürler...
Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: [Muhammet] Date: 12 Temmuz 2014, 00:23:18
Gercekten Peygamber efendimizi çok güzel anlatmýþsýnýz. ALLAH razý olsun ...
Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: mevlüdekalýnsaz Date: 12 Temmuz 2014, 00:51:20
Esselamü aleykum ve rahmetullah;Allah razý olsun..çok güzeldi..

Gel sevgili,

Gel öp, kokla ve yeþert bizi, kalbimizi


Buna o kadar ihtiyacýmýz var ki Sevgili..bekletme bizi de gel..kararmýþ,yýpranmýþ kabimize bi diriliþle gel..
çek al bizi bu bataklýktan,çek de kurtar ümmetini bu günah selinden....

Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: sümeyra Date: 12 Temmuz 2014, 10:37:00



           Rabbim aþkýnýzý þevkinizi iki cihanda da yoldaþýnýz eylesin, gönlü güzel deðerli kardeþlerim...Maþaallah..Tebarekallah...
Ynt: Sen gel diye Ey Sevgili By: Rüveyha Date: 25 Kasým 2014, 19:05:31
Esselamu Aleyküm ve Rahmetullah.Mevlam razý olsun kardeþim..Efendimize olan hasreti anlatan mükemmel bir þiir..Rabbim suya susar gibi Efendimize susamayý, hasretle dolu olmayý nasip etsin inþaAllah.

radyobeyan