Yusuf suresi By: hafiza aise Date: 27 Ocak 2011, 14:46:07
YUSUF SURESÝ (12)
Bismillahirrahmanirrahim
12/1. Elif, Lam, Ra. Bunlar, gerçeði açýklayan Kitap'ýn ayetleridir.
12/2. Biz onu, anlayasýnýz diye, Arapça bir Kuran olarak indirdik.
12/3. Biz bu Kuran'ý vahyederek, sana en güzel kýssalarý anlatýyoruz.. Oysa daha önce sen bunlardan habersizdin.
12/4. Yusuf babasýna: "Babacýðým! "Rüyamda onbir yýldýz, güneþ ve ayýn bana secde ettiklerini gördüm" demiþti.
12/5. Babasý þunlarý söyledi: "Oðulcuðum! Rüyaný kardeþlerine anlatma, yoksa sana tuzak kurarlar; zira þeytan insanýn apaçýk düþmanýdýr".
12/6. "Rabbin seni böylece rüyandaki gibi seçecek, sana rüyalarý yorumlamayý öðretecek; daha önce, atalarýn Ýbrahim ve Ýshak'a nimetlerini tamamladýðý gibi, sana ve Yakub soyuna da tamamlayacaktýr. Doðrusu Rabbin bilir, hakimdir."*
12/7. And olsun ki, Yusuf ve kardeþlerinin olayýnda, soranlara nice ibretler vardýr.
12/8. Kardeþleri demiþlerdi ki: "Yusuf ve özkardeþi babamýza bizden daha sevgilidir. Oysa biz bir cemaatiz. Babamýz açýk bir yanlýþlýk içindedir."
12/9. "Yusuf'u öldürün veya onu ýssýz bir yere býrakýverin ki babanýz size kalsýn; ondan sonra da iyi kimseler
olursunuz"
12/10. Ýçlerinden biri: "Yusuf'u öldürmeyin, onu bir kuyunun derinliklerine býrakýn. Böyle yaparsanýz yolculardan onu
bulup alan olur" dedi.
12/11-12. Bunun üzerine "Ey babamýz! Yusuf'un iyiliðini istediðimiz halde, onu niçin bize emniyet etmiyorsun? Yarýn onu bizimle beraber gönder de gezsin oynasýn, biz onu herhalde koruruz" dediler.
12/13. Babalarý, "Onu götürmeniz beni üzüyor; siz farkýna varmadan onu kurdun yemesinden korkarým" dedi.
12/14. "And olsun ki, biz kuvvetli bir toplulukken kurt onu yerse, biz aciz sayýlýrýz" dediler.
12/15. Yusuf'u oturup bir kuyunun derinliklerine býrakmayý kararlaþtýrdýlar. Biz ona, kardeþlerinin bu iþlerini kendileri farkýna varmadan haber vereceksin, diye vahyettik.
12/16-17. Akþam üstü aðlayarak babalarýna geldiklerinde: "Ey babamýz! Ýnan olsun biz yarýþ yapýyorduk; Yusuf'u eþyamýzýn yanýna býrakmýþtýk; bir kurt onu yedi. Her ne kadar doðru söylüyorsak da sen bize inanmazsýn" dediler.
12/18. Üzerine baþka bir kan bulaþmýþ olarak Yusuf'un gömleðini de getirmiþlerdi. Babalarý: "Sizi nefsiniz bir iþ yapmaya sürükledi; artýk bana güzelce sabýr gerekir. Anlattýklarýnýza ancak Allah'tan yardým istenir" dedi.
12/19. Bir kervan geldi, sucularýný gönderdiler; sucu kovasýný kuyuya saldý, "Müjde! Ýþte bir oðlan" dedi. Yusuf'u alýp onu ticari bir mal olarak sakladýlar. Oysa Allah yaptýklarýný bilir.
12/20. Onu yanlarýnda alýkoymak istemedikleri için ucuz bir fiyata, birkaç dirheme sattýlar.*
12/21. Mýsýr'da onu satýn alan kimse karýsýna: "Ona güzel bak, belki bize faydasý olur yahut ta onu evlat ediniriz" dedi. Biz iþte böylece Yusuf'u o yere yerleþtirdik; ona, rüyalarýn nasýl yorumlanacaðýný öðrettik. Allah, iþinde hakimdir, fakat insanlarýn çoðu bunu bilmezler.
12/22. Erginlik çaðýna erince ona hikmet ve bilgi verdik. Ýyi davrananlarý böyle mükafatlandýrýrýz.
12/23. Evinde bulunduðu kadýn onu kendine çaðýrdý, kapýlarý sýký sýký kapadý ve "gelsene" dedi. Yusuf: "Günah iþlemekten Allah'a sýðýnýrým, doðrusu senin kocan benim efendimdir; bana iyi baktý. Haksýzlýk yapanlar þüphesiz baþarýya ulaþamazlar." dedi.
12/24. And olsun ki kadýn Yusuf'a karþý istekli idi; Rabbin'den bir iþaret görmeseydi Yusuf da onu isteyecekti. Ýþte ondan kötülüðü ve fenalýðý böylece engelledik. Doðrusu o bizim çok samimi kullarýmýzdandýr.
12/25. Ýkisi de kapýya koþtu, kadýn arkadan Yusuf'un gömleðini yýrttý; kapýnýn önünde kocasýna rastladýlar. Kadýn kocasýna "Ailene fenalýk etmek isteyen bir kimsenin cezasý ya hapis ya da can yakýcý bir azab olmalýdýr" dedi.
12/26-27. Yusuf: "Beni kendine o çaðýrdý" dedi. Kadýn tarafýndan bir þahit, "Eðer gömleði önden yýrtýlmýþsa kadýn doðru söylemiþ, erkek yalancýlardandýr; þayet gömleði arkadan yýrtýlmýþsa kadýn yalan söylemiþtir, erkek doðrulardandýr" diye þahidlik etti.
12/28-29. Kocasý gömleðin arkadan yýrtýlmýþ olduðunu görünce, karýsýna hitaben "Doðrusu bu sizin hilenizdir, siz kadýnlarýn fendi büyüktür" dedi. Yusuf'a dönerek: "Yusuf! Sen bundan kimseye bahsetme"; kadýna dönerek: "Sen de günahýnýn baðýþlanmasýný dile, çünkü suçlulardansýn" dedi.*
12/30. Þehirde bir takým kadýnlar: "Vezirin karýsý kölesinin olmak istiyormuþ; sevgisi baðrýný yakmýþ; doðrusu onun besbelli sapýtmýþ olduðunu görüyoruz." dediler.
12/31. Kadýnlarýn kendisini yermesini iþitince onlarý davet etti; koltuklar hazýrladý; geldiklerinde her birine birer býçak verdi. Yusuf'a: "Yanlarýna çýk" dedi. Kadýnlar Yusuf'u görünce þaþýp ellerini kestiler ve "Allah'ý tenzih ederiz ama, bu insan deðil ancak çok güzel bir melektir" dediler.
12/32. Vezirin karýsý: "Ýþte sözünü edip beni yerdiðiniz budur. And olsun ki onun olmak istedim, fakat o iffetinden dolayý çekindi. Emrimi yine yapmazsa, and olsun ki hapse týkýlacak ve kahre uðrayanlardan olacak."
12/33. Yusuf: "Rabbim! Hapis benim için, bunlarýn istediklerini yapmaktan daha iyidir. Eðer tuzaklarýný benden uzaklaþtýrmazsan onlara meyleder ve bilmeyenlerden olurum." dedi.
12/34. Rabbi onun duasýný kabul etti ve kadýnlarýn tuzaðýna engel oldu. Zira O, iþitir ve bilir.
12/35. Sonra, kadýnýn ailesi delilleri Yusuf'un lehinde gördüðü halde, onu bir süre için hapsetmeyi uygun buldu.*
12/36. Hapse, onunla beraber, iki genç daha girdi. Biri, "Rüyamda þaraplýk üzüm sýktýðýmý gördüm" dedi; diðeri "Baþýmýn üzerinde, kuþlarýn yediði bir ekmek taþýdýðýmý gördüm" dedi. "Bize bunu yorumla; senin iyi bir kimse olduðunu görüyoruz"
12/37. Yusuf: "Rabbimin bana öðrettiði bilgi ile, daha yiyeceðiniz yemek gelmeden size onu yorumlarým. Doðrusu ben, Allah'a inanmayan ve ahireti inkar eden, bir milletin dinini býrakmýþýmdýr.
12/38. Atalarým Ýbrahim, Ýshak ve Yakub'un dinine uydum. Allah'a herhangi bir ortak koþmak bize yaraþmaz; bu, Allah'ýn bize ve insanlara olan lütfudur; fakat insanlarýn çoðu þükretmez" dedi.
12/39. "Ey mahpus arkadaþlarým! Ayrý ayrý bir sürü uydurma rabler mi daha iyidir, yoksa her þeyden üstün tek Allah mý?"
12/40. "Allah'ý býrakýp taptýðýnýz, sizin ve babalarýnýzýn adlandýrdýðý putlardan baþka bir þey deðildir. Allah onlarýn doðru olduðuna dair bir delil indirmemiþtir. Hüküm vermek ancak Allah'a aittir; kendisinden baþkasýna deðil, O'na tapmanýzý emretmiþtir. Bu, dosdoðru dindir, fakat insanlarýn çoðu bilmezler".
12/41. "Ey mahpus arkadaþlarým! Biriniz efendinize þarap sunacak, diðeri asýlacak ve kuþlar baþýndan yiyecektir. Sorduðunuz iþ iþte böylece kesinleþmiþtir."
12/42. Ýkisinden, kurtulacaðýný sandýðý kimseye Yusuf: "Efendinin yanýnda beni an" dedi. Ama þeytan efendisine onu hatýrlatmayý unutturdu ve Yusuf bu yüzden daha birkaç yýl hapiste kaldý.*
12/43. Hükümdar: "Ben, yedi semiz ineði yedi zayýf ineðin yediðini; yedi yeþil baþak ve bir o kadar da kurumuþ baþak görüyorum. Ey ileri gelenler! Eðer rüya yormasýný biliyorsanýz rüyamý söyleyiniz." dedi.
12/44. Etrafýndakiler: "Bir takým karýþýk rüyalar; biz böyle rüyalarýn yorumunu bilmeyiz" dediler.
12/45. Hapisteki iki kiþiden kurtulmuþ olaný, nice zaman sonra Yusuf'u hatýrladý ve: "Ben size bunu yorumlayacaðým, hele beni gönderin" dedi.
12/46. Hapishaneye varýp: "Ey doðru sözlü Yusuf! Rüyada görülen yedi semiz ineði yedi zayýf ineðin yemesi; yedi yeþil baþak ve bir o kadar kuru baþak nedir? Bize yorumla, ben de insanlara ulaþtýrayým da bilsinler" dedi.
12/47. Yusuf: "Devamlý yedi sene ekin ekip, biçtiðiniz ekinin yediðinizden artanýný baþaðýnda býrakýn."
12/48. "Sonra bunun ardýndan yedi kurak yýl gelir, bütün biriktirdiðinizi yer, yalnýz az bir miktar saklarsýnýz."
12/49. "Sonra, halkýn yaðmur göreceði bir yýl gelir, o zaman sýkýp saðarlar" dedi.*
12/50.Hükümdar: "Onu bana getirin" dedi. Yusuf'a elçi gelince, "Efendine dön, kadýnlar niçin ellerini kesmiþlerdi bir sor; doðrusu Rabbim onlarýn hilesini bilir" dedi.
12/51. Hükümdar kadýnlara: "Yusuf'un olmak istediðiniz zaman durumunuz neydi?" dedi. Kadýnlar, "Haþa! Onun bir fenalýðýný görmedik" dediler. Vezirin karýsý: "Þimdi gerçek ortaya çýktý; onun olmak isteyen bendim; doðrusu Yusuf doðrulardandýr" dedi.
12/52. Yusuf, "Maksadým, vezire, gýyabýnda ihanet etmediðimi, hainlerin tuzaklarýný Allah'ýn baþarýya erdirmediðini bilmesini saðlamaktý" dedi.
12/53. "Ben nefsimi temize çýkarmam; çünkü nefs, Rabbimin merhameti olmadýkça, kötülüðü emreder. Doðrusu Rabbim baðýþlayandýr, merhamet edendir."
12/54. Hükümdar: "Onu bana getirin, yanýma alayým" dedi. Onunla konuþunca: "Bugün senin yanýmýzda önemli bir yerin ve güvenilir bir durumun vardýr." dedi.
12/55. Yusuf: "Beni memleketin hazinelerine memur et, çünkü ben korumasýný ve yönetmesini bilirim" dedi.
12/56. Yusuf'u böylece o memlekete yerleþtirdik; istediði yerlerde oturabilirdi. Rahmetimizi týpký bu misalde olduðu gibi istediðimize veririz; iyi davrananlarýn ecrini zayi etmeyiz.
12/57. Ama ahiret ecri, inananlar ve Allah'a karþý gelmekten sakýnanlar için daha iyidir.*
12/58. Yusuf'un kardeþleri gelip yanýna girdiler. Kendisini tanýmadýklarý halde o onlarý tanýdý.
12/59. Onlarýn yüklerini hazýrlatýnca þöyle dedi: "Baba bir kardeþinizi bana getirin. Sizlere ölçüyü bol tuttuðumu ve benim misafir konuklayanlarýn en iyisi olduðumu görmüyor musunuz?"
12/60. "Eðer onu bana getirmezseniz bundan böyle benden bir ölçek bile alamazsýnýz ve bana artýk yaklaþmayýn da."
12/61. Kardeþleri: "Babasýný ikna etmeye çalýþacaðýz ve her halde bunu yaparýz" dediler.
12/62. Yusuf adamlarýna: "Karþýlýk olarak getirdiklerini de yüklerine koyun. Belki ailelerine varýnca, onu anlarlar da bir daha dönerler" dedi.
12/63. Babalarýna döndüklerinde, "Ey babamýz! Bize yiyecek yasak edildi, kardeþimizi bizimle beraber gönder de yiyecek alalým. Onu elbette koruruz" dediler.
12/64. "Daha önce kardeþini size emanet ettiðim gibi, þimdi onu emanet eder miyim? Ama Allah en iyi koruyandýr, O merhametlilerin merhametlisidir" dedi.
12/65. Yüklerini açýnca karþýlýk olarak götürdükleri mallarýnýn kendilerine iade edilmiþ olduðunu gördüler. "Ey babamýz! Daha ne isteriz; iþte mallarýmýz da bize iade edilmiþ; ailemize onunla yine yiyecek getirir, kardeþimizi de korur ve bir deve yükü de artýrmýþ oluruz; esasen bu az bir þeydir" dediler.
12/66. Babalarý: "Hepiniz helak olmadýkça onu bana geri getireceðinize dair Allah'a karþý saðlam bir söz vermezseniz, sizinle göndermeyeceðim" dedi. Söz verdiklerinde: "Sözümüze Allah vekildir" dedi.
12/67. Babalarý: "Oðullarým! Tek bir kapýdan deðil, ayrý ayrý kapýlardan girin. Ama Allah katýnda size bir faydam olmaz, hüküm ancak Allah'ýndýr, O'na güvendim, güvenenler de O'na güvensinler" dedi.
12/68. Babalarýnýn emrettiði gibi girdiler. Esasen bu, Allah katýnda onlara bir fayda saðlamazdý, ancak Yakub içindeki arzuyu ortaya koymuþ oldu. O, þüphesiz kendisine öðrettiðimizi bilir fakat insanlarýn çoðu bilmezler.*
12/69. Yusuf'un yanýna girdiklerinde, kardeþini baðrýna bastý ve: "Ben senin kardeþinim, onlarýn yaptýklarýna artýk üzülme" dedi.
12/70. Yusuf onlarýn yüklerini yükletirken, bir su kabýný kardeþinin yüküne koydurdu. Sonra bir münadi þöyle baðýrdý: "Ey kervancýlar, siz hýrsýzsýnýz!"
12/71. Geri dönerek, "Ne kaybettiniz?" dediler.
12/72. "Hükümdarýn su kabýný kaybettik, onu getirene bir deve yükü mükafat verilecek, buna ben kefil oluyorum" dediler.
12/73. "Allah'a yemin ederiz ki memleketi ifsat etmeðe gelmediðimizi ve hýrsýz da olmadýðýmýzý biliyorsunuz" dediler.
12/74. "Yalancý iseniz, hýrsýzlýðýn cezasý nedir?" dediler.
12/75. "Cezasý, kimin yükünde bulunursa, ceza olarak ona el konulur; biz zalimleri böyle cezalandýrýrýz" dediler.
12/76. Yusuf kardeþinin yükünden önce onlarýnkini aramaya baþladý; sonra kardeþinin yükünden su kabýný çýkardý. Ýþte biz Yusuf'a böyle bir plan kullanmasýný vahyettik. Çünkü hükümdarýn kanunlarýna göre kardeþini alýkoyamazdý, meðer ki Allah dileye. Dilediðimizi derecelerle yükseltiriz. Her ilim sahibinden üstün bir bilen bulunur.
12/77. "Çalmýþsa, daha önce kardeþi de çalmýþtý" dediler. Yusuf bunu içinde sakladý, onlara açmadý. Ýçinden, "Durumunuz pek kötüdür; anlattýðýnýzý Allah daha iyi bilir" dedi.
12/78. Kardeþleri: "Ey Vezir! Onun yaþlanmýþ, kocamýþ bir babasý vardýr. Bizden birini onun yerine al. Doðrusu biz senin iyi davrananlardan olduðunu görüyoruz" dediler.
12/79. "Maazallah! Biz, malýmýzý kimde bulmuþsak ancak onu alýkoruz, yoksa haksýzlýk etmiþ oluruz" dedi.*
12/80-82. Ümidsizliðe düþünce, konuþmak üzere bir kenara çekildiler. Büyükleri þöyle dedi: "Babanýzýn Allah'a karþý sizden bir söz aldýðýný, daha önce Yusuf meselesinde de ileri gittiðinizi bilmiyor musunuz? Artýk babam bana izin verene veya Allah hakkýmda hüküm verene kadar ki O, hükmedenlerin en iyisidir bu yerden ayrýlmayacaðým. Siz dönün, babanýza gidin ve deyin ki: Ey Babamýz! Senin oðlun hýrsýzlýk yaptý, bu bildiðimizden baþka bir þey görmedik; görülmeyeni de bilmeyiz; bulunduðumuz kasabanýn halkýna ve beraberinde olduðumuz kervana da sorabilirsin; biz þüphesiz doðru söylüyoruz."
12/83. Yakup: "Sizi nefsiniz bir iþ yapmaya sürükledi, artýk bana güzelce sabýr gerekir; belki Allah hepsini birden bana getirecektir, çünkü O bilendir, hakimdir" dedi.
12/84. Onlara sýrt çevirdi, "Vah, Yusuf'a yazýk oldu!" dedi ve üzüntüden gözlerine ak düþtü. Artýk acýsýný içinde saklýyordu.
12/85. "Allah'a yemin ederiz ki, Yusuf'u anýp durman seni bitkin düþürecek veya helak olacaksýn" dediler.
12/86. Yakup: "Ben üzüntü ve tasamý yalnýz Allah'a açarým. Allah katýndan, sizin bilmediklerinizi bilirim" dedi.
12/87. "Ey Oðullarým! Gidin, Yusuf'u ve kardeþini arayýn. Allah'ýn rahmetinden ümidinizi kesmeyin; doðrusu kafirlerden baþkasý Allah'ýn rahmetinden ümidini kesmez."
12/88. Kardeþleri vezirin yanýna vardýklarýnda: "Ey Vezir! Biz ve çoluk çocuðumuz darlýða uðradýk; pek deðersiz bir malla geldik; ölçeði bize tam yap ve sadaka ver; Allah sadaka verenleri þüphesiz mükafatlandýrýr" dediler.
12/89. "Siz, Yusuf ve kardeþine bilmeden neler yaptýðýnýzýn farkýnda mýsýnýz?" dedi.
12/90. "Yoksa sen Yusuf musun?" dediler. "Ben Yusuf'um, bu da kardeþim. Allah bize iyilikte bulundu; doðrusu kim kötülükten sakýnýr ve sabrederse bilsin ki Allah iyi davrananlarýn ecrini katiyen zayi etmez" dedi. .
12/91. "Allah'a yemin ederiz ki, Allah seni bizden üstün tutmuþtur; doðrusu biz suç iþlemiþtik" dediler.
12/92-93. Yusuf: "Bugün azarlanacak deðilsiniz, Allah sizi baðýþlar. O, merhametlilerin merhametlisidir. Bu gömleðimi götürün, babamýn yüzüne sürün, görmeðe baþlar; bütün çoluk çocuðunuzla bana gelin" dedi.*
12/94. Kervan, memleketlerine dönmek üzere ayrýldýðýnda, babalarý: "Doðrusu ben Yusuf'un kokusunu duyuyorum; ne olur bana bunak demeyin" dedi.
12/95. Çevresindekiler: "Allah'a yemin ederiz ki sen, hala eski þaþkýnlýðýndasýn" dediler.
12/96. Müjdeci gelip, gömleði Yakub'un yüzüne býrakýnca, hemen gözleri açýldý. Bunun üzerine Yakub "Ben size, Allah katýndan sizin bilmediðinizi biliyorum dememiþ miydim?" dedi.
12/97. Oðullarý: "Ey Babamýz! Suçlarýmýzýn baðýþlanmasýný dile, bizler hiç þüphesiz suçluyuz" dediler.
12/98. Yakub: "Rabbim'den baðýþlanmanýzý dileyeceðim; O þüphesiz baðýþlar ve merhamet eder" dedi.
12/99. Yusuf'un yanýna geldiklerinde, o, anasýný babasýný baðrýna bastý, "Allah'ýn dileðince, güven içinde Mýsýr'da yerleþin" dedi.
12/100. Ana babasýný tahtýn üzerine oturttu, hepsi onun önünde (Allah'a secde edip) eðildiler. O zaman Yusuf: "Babacýðým! Ýþte bu, vaktiyle gördüðüm rüyanýn çýkýþýdýr; Rabbim onu gerçekleþtirdi. Þeytan, benimle kardeþlerimin arasýný bozduktan sonra, beni hapisten çýkaran, sizi çölden getiren Rabbim bana pek çok iyilikte bulundu. Doðrusu Rabbim dilediðine lütufkardýr, O þüphesiz bilendir, Hakim'dir" dedi.
12/101. "Rabbim! Bana hükümranlýk verdin, rüyalarýn yorumunu öðrettin. Ey göklerin ve yerin yaradaný! Dünya ve ahirette iþlerimi yoluna koyan sensin; benim canýmý müslüman olarak al ve beni iyilere kat."
12/102-103. Sana böylece vahyettiklerimiz, gaybe ait haberlerdir. Onlar elbirliði edip düzen kurduklarý zaman yanlarýnda deðildin; sen ne kadar yürekten istersen iste, insanlarýn çoðu inanmazlar.
12/104. Oysa sen buna karþýlýk onlardan bir ücret de istemiyorsun. Kuran, alemler için sadece bir öðüttür.*
12/105. Göklerde ve yerde nice belgeler vardýr ki, yanlarýndan yüzlerini çevirerek geçerler.
12/106. Onlarýn çoðu, ortak koþmadan Allah'a inanmazlar.
12/107. Allah tarafýndan, onlarý kuþatacak bir azaba uðramalarýndan veya farkýna varmadan, kýyamet saatinin ansýzýn gelmesinden güvende midirler?
12/108. De ki: "Benim yolum budur; ben ve bana uyanlar bilerek insanlarý Allah'a çaðýrýrýz. Allah'ý noksan sýfatlardan tenzih ederim. Ben asla Allah'a eþ koþanlardan deðilim."
12/109. Senden önce kasabalar halkýndan þüphesiz, kendilerine vahyettiðimiz bir takým insanlar gönderdik.
Yeryüzünde dolaþmýyorlar mý ki, kendilerinden önce geçenlerin sonlarýnýn ne olduðunu görsünler? Ahiret yurdu Allah'a karþý gelmekten sakýnanlar için hayýrlýdýr. Akletmez misiniz?
12/110. Öyle ki, peygamberler ümitsizliðe düþüp, yalanlandýklarýný sandýklarý bir sýrada onlara yardýmýmýz gelmiþtir. Böylece, istediðimizi kurtarýrýz. Azabýmýz suçlu milletten geri çevrilemeyecektir.
12/111. And olsun ki, peygamberlerin kýssalarýnda, aklý olanlar için ibretler vardýr. Kuran uydurulabilen bir söz deðildir. Fakat kendinden önceki Kitaplarý tasdik eden, inanan millete her þeyi açýklayan, doðru yolu gösteren bir rehber ve rahmettir.*
Ynt: Yusuf suresi By: ceren Date: 24 Haziran 2018, 15:22:58
Esselamu aleykum. Rabbim bizlere hz.yusufun ahlakindan edebinden nasip etsin.Kur ani bizlere rehber kilsin inþallah. ..
Ynt: Yusuf suresi By: Sevgi. Date: 25 Haziran 2018, 00:35:45
Aleyküm selam bu surede Hz Yusuf un hayatýndan söz edilmiþtir örnek alalým inþaAllah
Ynt: Yusuf suresi By: Bilal2009 Date: 25 Haziran 2018, 00:37:51
Ve aleykümüsselam Rabbim bizlere Hz Yusuf un merhameti gibi bir merhamet nasip eylesin Rabbim paylaþým için razý olsun
radyobeyan