Efendimize(sav) mektup!! By: SevD@_GüLü Date: 14 Ocak 2011, 15:36:25
Efendimize(sav) mektup!!
Ey alemlere rahmet olarak gönderilen sevgili
Bir mektup vesilesiyle de olsa sana seslenebilmek ne güzel
Salat ve selam olsun sana…
Günahlardan katran karasý olmuþ gönlümle sana seslenmenin utancýndayýmtek ümidim “benim þefaatim ümmetimden günahý kebair iþleyenleredir”sözünþimdi bu sözle avunuyor günahkar kardeþin…
Sana gözyaþlarýmý sunuyorum, gönlümü arýndýracak…
Senden 1400 sene sonra dünyaya gelen ümmetinden bir ferdimsenden sonra hiçbirþey deðiþmedi…
Zulüm kol geziyor islam coðrafyasýnda,hergün mümin kardeþlerin öldürülüyor,iþkencelere maruz kalýyor…
Ömerler,Aliler,Osmanlar,Hüseyinler ölüyor…
Kulaklarýmýzda hiç duymadýðýmýz sesin yankýlanýyor ”ümmeti!ümmeti!”diye inleyen…
Biten savaþlar baþka savaþlarý doðuruyorhergün yeni savaþlara gebeheryeni gün gözümüzü zulme açýyoruz
Sen gideli müslümanlar kendilerine bile zulmeder oldudaðýldýk,uzaklaþtýk…yetim kaldýk,yetim doðduk…
“Ahir zamanda imanýný korumak ,elinde kor ateþ tutmak gibidir”buyuruyorsunkor ateþlerde yanar olduk biz,günaha aþina olduk…
bosna’da ,çeçenya’da ,afganistan’da,doðu türkistan’da ,filistin’de ve en son ýrak’ta vurdular bizi…
“bir müminin ayaðýna diken batsa,dünyanýn öbür ucundaki mümin acýsýný hissetmeli”buyuruyorsun
hergün yüzlerce mümin iþkencelerle öldürülüyorben bu yükü taþýyamaz oldum gel!…bedenime bombalar düþüyor,kurþunlara geliyorum hergün
Zorla hicret ettiriyorlar bizi okullarýmýzdan,baþýmýzdaki örtü yüzünden,küfre bulanmýþ zalimler…senden sonra örtümüze siler olduk gözyaþlarýmýzý,senden kalan tek mirasý çalmak istiyorlar,direniyoruz sen merak etme
Þimdi sessiz çýðlýklarým var içimde,bir yanardað gibi büyüyen…
Ama asla dýþarý püskürtemediðim lavlarým…
Cevabýný bilmediðim sorularýn cevabýný sen biliyorsun
Yusuflarýn var kuyularda bekleyen seni…
Hüseyinler var kerbelada susuzluktan çatlamýþ dudaklarýyla adýný sayýklayan…
Ibrahimlerin var ateþlerde yakýlan,ama ibrahimi koruduðu gibi korumuyor ateþ onlarý
Veysellerin var kenan ilinde hýrkana bürünüp avunmaya çalýþan…
Isa var seni müjdeleyen ve çarmýha gerilen
Gel!Gel ki hafiflet yükümü…
Gel ki bahara dönsün mevsim,biz kýþtan çýkamaz olduk
Susuz çöl bedevilerine döndük
Gel ve boþalt parmaklarýndan kevserini…
Serinlet içimizi
Gözyaþlarým bir volkan gibi büyüyor içimde ve aðlamak ibadet oldu sen yokken!þimdi þehit topraklarýný gözyaþlarýmýzla suluyoruz
Ve yeþeriyor toprak,filizleniyor þimdi…
Sensiz gündüzler geceye döndü…
Yakýn…Þafaða az kaldý biliyoruz
Çünkü karanlýðýn en yoðun olduðu an,þafaðýn en yakýn olduðu andýr
Taifte mübarek bedenine atýlan taþlar en çok gönlünü yaralamýþtý…
Sen dua etmiþtin,niyazda bulunmuþtun RABBÝ RAHÝM’ine …
“bilmiyorlar!bilseler böyle yapmazlar”diyordun ve onlarý hidayeti için dua ediyordun
Asrýn zalimlerine bizde senin gibi dua etmek istiyoruz,ama yapamýyoruz…
Beddualar uçuþuyor göklerde
Firavunlar kol geziyor,bir deðil bin oldular yokluðunda…
Musalar kurtulamýyor kýzýldenizi yarýp
En kötüsü yokluðun garip etti hepimizi,mecnun leylayý aradýðý gibi arýyoruz seni…
Seni bildik,taþlardan daha katý yüreðimiz yeþerdi
Þimdi kafesteki kuþ misali çýrpýnýyorum…
Sevdam gönlüme sýðmaz oldu…
Gönlüm sevdama yetmez oldu…
Topraða düþen gözyaþýmla sular oldum hasreti…
Hergün boy atýyor…Yeþeriyor…
Gökyüzüne yükseldikçe dallarý,
Biraz daha yaklaþtýrýyor beni sana…
Bu can bu tende olduðu müddetçe unutturamaz zalimler seni
Çünkü aþkýnýn ateþi her daim,sana kavuþuncaya dek yakacak sinemizi…
Ve bir müjde geliyor arþtan…
ALLAH (cc) NURUNU TAMAMLAYACAK…
Alýntýdýr
radyobeyan