Hizmet yolunda By: sumeyye Date: 31 Aralýk 2010, 13:49:51
Hizmet Yolunda....
Önce gözlerimiz alýþtý, sonra ruhlarýmýz… Yapýlan her hataya üzülmemiz gerekirken, gülüp geçer olduk. Unuttuk Allah -celle celâlühû- ve Rasûlü’nü… Her þey, bu dünyadan ibaret sandýk. Haz vardý, fazlasý vardý; ama gönül yoktu, ruh yoktu. Hele insanýn küçük kýyameti olan ölüm hiç yoktu hayatýmýzda. Binmiþtik bir alâmete, gidiyorduk kýyamete…
Öyle bozulmuþtuk ki, nereyi tutsak dökülüyordu. Düzeltmeye nereden baþlayacaðýmýzý þaþýrdýk. Cevabý belliydi; önce kendimizi, sonra çevremizi ve halkalar þeklinde yayýlarak bütün dünyayý… Ama biz daha “elif”i bilmeden daldýk insanlarýn içine; sonu mâlûm, boðulduk… Bu sefer bir ümitsizlik dalgasý kapladý içimizi, aðladýk, aðladýk… duyan olmadý sesimizi… Anladýk ki, bizi tek iþiten, Rabbimiz’miþ.
Dost O’ymuþ, yâr O’ymuþ, gerisi hep boþmuþ. Ýnsan, elden boþuna destek beklermiþ. Herkesin derdi kendine yetermiþ. Kimsenin kimseye ayýracaðý zamaný yokmuþ. Takýlmýþýz kendimize, etrafý görmemecesine, kuyudan çýkmaya çalýþtýkça batmýþýz…
Hani nerede “teblið” ve “hizmet aþký”? Öðrendiklerimiz lâfta mý kaldý? Ne olacaktý herkesi delirten sudan biraz da biz içelim, âlemin tek akýllýsý biz miydik? Yoksa deliler içinde aslýnda akýllý olan biz, deli mi görünüyorduk? Yum gözünü, kapa aðzýný, salla baþýný, al maaþýný… Bu muydu yaþamak? Bazýlarý dayanamadý, bunalýmlara girdi; bir kenara çekildi. Bazýlarý sustu, hiçbir þey söylemedi; bazýlarý da kendilerine deli damgasý vurulmasýna raðmen hâlâ gerçekleri söylüyorlar.
Ýþte asýl cesur olan onlar… Kýymetleri sonradan anlaþýlacak olanlar… Onlar da olmasa kime tutunacaðýz; kim yol gösterecek bize?
Ne zaman güzel bir insan gitse, bil ki kýyamet yaklaþýyor. Ama þimdi “Dünya iyilerin yeri deðil!” diyerek bir köþeye çekilme zamaný deðil. Elimiz, dilimiz, kalemimiz, malýmýz ve canýmýzla içimizde ve dýþýmýzda savaþma vakti… Her þeye raðmen hizmete devam… Derviþ olmak istiyorsan çileye mecbursun. Eðer anlayabiliyorsan, her çekilen dert, seni, O’na daha da yaklaþtýrýyor. Gören göz ol, bakan deðil. Eþyayý dinle, bütün varlýklara O’ndan ötürü hürmet et. O zaman bulacaksýn þu herkesin aradýðý huzuru…
Bu yolun baþý incinmemek, sonu incinmemek!.. Bunu öðrendiysen, gayri gam çekme… Kolay deðil, ama mecbursun gayret etmeye, karýnca gibi yolunda ölmeye…
Helâl olsun bunu yapabilenlere!
Selâm olsun, gönlü güzel olanlara ve içinde kin tutmayanlara!..
Helâl olsun!..
Betül Yavuz