Uzun yoldan geliyorum…Kelimelerin bittiði , sözün tükendiði yerden…Kirpiklerimle göðün tozunu eliyorum…Geçmiþim hem yârdan , hem serden…
Uzun yoldan geliyorum…Bilsen nasýl yorgunum.Yüzüne bakmaya yüzüm yok!…Hani zaman en iyi ilaçtý ? Zamanýn açtýðý yaralara devâm yok!…Sýrtýmda yüklü yýllarýn vebâli , Sana dokunmaya mecâlim yok!…
Uzun yoldan geliyorum…Üstüm baþým toz içinde…Karþýnda öyle necis kaldým ki…Sana dair, Senin içinde ; kendime öyle yabancý býrakýldým ki…Unuttum herþeyi bir bir…Verdiðim sözleri , ettiðim o yeminleri , Seni býraktýðým o tozlu raflarýn yerini…Oysa Sen , hâlâ saklýyordun yaprak yaprak koynunda…Kuru bir salkým leylak çiçeðini…
Uzun yoldan geliyorum…Geçmiþim bir yýðýn siyah ve beyaz…Artýk karanlýk yanýmdan aydýnlýklar devþiremiyorum…Her mevsim ayaz…Ve ben Sen’sizlikten kýrýlýyorum…Ve döküntü duvarlarýmda yankýlanan bir ses duyuyorum…Ey nâs!…Gözlerinizden akan ne kan ve ne yaþ… Bildiðin kir ve pas!…
Uzun yoldan geliyorum… Karanlýk , biçilesi bir renk deðilmiþ gönül libasýma… Gurbet neresi?… Bilemiyorum… Neresi sýla?… Varamadan menzile , gidiyorum ha gidiyorum… Bundan gayri bir âhým kalsýn istiyorum , uzayan yollarýma…
Uzun yoldan geliyorum… Kulaklarýmda hâlâ o buðulu ses , o hüzünlü týný…Bir çocuðun minicik parmaklarýyla dokunurdum Sana…Yer gök maviye bulanýrdý…Mavi , o günlerden hatýra kaldý , hatýrlasana…Ama dur!…Unutan bendim öyle deðil mi ya…Hani önce yaslardým yüzümü Sana , mis kokunu çekerdim içime ölesiye…Kalbim duracak gibi olurdu hani…Hâlâ býraktýðým yerdesin ve hâlâ ayný râyiha…
Uzun yoldan geliyorum…Beni bir tek Sen anladýn…Kalemimden kan damlarken…”Takdire þâyân” aclýlarým alkýþlanýrken , bana bir tek Sen aðladýn…Aynalarýn ardýndaki sýr Sen’din…Beni bana yalansýz bir tek Sen anlattýn…
Uzun yoldan geliyorum…Son tâkatimde , elim kapýnýn tokmaðýnda…Bileklerimi kanatmýþ yýllarýn prangalarý…Yine Senin mekânýndayým , yine Senin otaðýnda…Bu Kelâmý öyle özlemiþim ki…Iþýl ýþýl o sarý sayfalarda…Kovma kapýndan n’olur!…Öyle muhtacým ki Sana…
Uzun yoldan geliyorum…Ey Muciz’ul Beyân…Ey Kelâm-ý Kebir…Ey Sultaným’ýn sonsuzluða uzanan mukaddes emaneti…Ey Rabbim’in sarsýlmaz ve kopmaz ipi…
Uzun yoldan geliyorum…Son duraðýndayým þimdi hayatýn…Gözlerimdeki son pýrýltý Sen ol istiyorum , kulaklarýmdaki son týný…Aks-i sedân yankýlansýn istiyorum içimin þûristan yamaçlarýnda…Vefasýzým , beni affet YA RABBÝ...
(Alýntý)