Ah, kalbimiz...
Ne kadar ortada, ne kadar savunmasýz, ne kadar çýplak.
Ve ne kadar açýk.
Kelimeler giydiremiyor onu... Sahici olanlar müstesna. Dudaklarýn giydiremediði bir endam kalp. Terzisinin iþi ne de zor, modaya göre dikse kýyafetini, yakýþmýyor kalbe... Çið düþüyor... Dikkat etmese güne, çaða, o baþka dert... Tazeliðini kaybedince her þeyini kaybediyor kalp... Birden iç karartýcý duygular görünüyor her eyleminde, hareketinde... Renkler önemli kalbi kuþandýrýrken... Sesler... Kumaþýn kalitesi, dokumasý, parlaklýðý...
Zor iþ kalbe giysi dikmek...
Kalbi en güzel aþk giydirip kuþatýyor. Hani þu bulunmaz Hint kumaþýyla...
Evleri dayayýp döþemek kolay... Koltuklarý, duvarlarý, pencereleri kaplamak... Bedenleri örtmek, bedenlere kýyafet bulmak kolay... Konfeksiyon giyinmeyi sevmiyor kalp. Kalbi giyindirmek zor.
Ah, kalbimiz...
Ne kadar ortada, ne kadar savunmasýz, ne kadar çýplak.
Ve ne kadar açýk.
Kumaþlar önemli. Kalýn, kaba kumaþlardan inciniyor kalbimiz. Hiç giyinmek istemiyor onlarý, ilk fýrsatta çýkarýp atýyor üstünden. Özensiz, sert kýlýklar dar geliyor ona.
Tazeliðini kaybedince her þeyini kaybediyor kalp... Yaþamak deðilse tazelik, tomurcuk ne? Neden ölürken bile yaþlanmýyor, kýrýþmýyor kalp? Ýtirafý zor ama, ölürken bile sanki hiç giyilmemiþ bir elbise kadar temiz ve ütülü deðil mi aslýnda? Hiç giyilmemiþ gibi. Hiç çýkarýlýp bir iskemlenin üzerine atýlmamýþ, hiç soyunulmamýþ, hiç naftalin kokan bir dolapta yýllar yýlý unutulmamýþ gibi, hiç lekelenmemiþ gibi, düðmesi kopmamýþ, telasý astarýndan ayrýlmamýþ gibi... Nasýl da nefes nefese... Aþýk gibi... Nefes almayý bile unutan bir aþýk gibi... Oysa yaþamýþtý hepsini. Ah kalbimiz, ne kadar ortada, ne kadar savunmasýz, ne kadar çýplak. Ve ne kadar açýk.
Her þeyin sesi duyulur, yalnýz kalbin sesi duyulmaz...
Hayýr... Duyduðunuz o deðil, o yüreðinizin sesi deðil, o kalbinizin ayak sesi!
Kalbi en güzel aþk giydirip kuþatýyor.
Sonra uzaktaki sevgili. Sonra, göz yaþý. Sonra, kadýnlar ve çocuklar. Sonra kitaplar. Sonra yoksullar. Sonra eski arkadaþlar. Sonra þarkýlar. Sonra babanýn emekliliði. Sonra... Sonra annen. Bir de uzakta bir köy mezarlýðý. Durmadan yaklaþan, üstüne üstüne gelen.
Kelimeler giydiremiyor onu. Hele kelimeler. Akýldan çok kalbin iþi kelimelerle... Akýl kýrýlmaz çünkü, incinmez... Söz, dille yani dilin diðer anlamý gönülle baðlý kalbe, sözün asýl muhatabý kalp... Kýyamýyor kelimelere kalp, giyinilecek bunca þey varken! Çünkü, üstünde taþýmýyor kalp kelimeleri, damarlarýnda taþýyor! Ah kalbimiz, ne kadar ortada, ne kadar savunmasýz, ne kadar çýplak. Ve ne kadar affedici. Çünkü yere göðe sýðamayan, gelip gönle yerleþiyor... Affetmek, kalbin kanýnda var!
Cihat Zafer
Ynt: Ah Kalbimiz By: Gulinur Date: 20 Ocak 2011, 22:50:13
Akýldan çok kalbin iþi kelimelerle... Akýl kýrýlmaz çünkü, incinmez... Söz, dille yani dilin diðer anlamý gönülle baðlý kalbe, sözün asýl muhatabý kalp... Kýyamýyor kelimelere kalp, giyinilecek bunca þey varken! Çünkü, üstünde taþýmýyor kalp kelimeleri, damarlarýnda taþýyor! Ah kalbimiz, ne kadar ortada, ne kadar savunmasýz, ne kadar çýplak. Ve ne kadar affedici. Çünkü yere göðe sýðamayan, gelip gönle yerleþiyor... Affetmek, kalbin kanýnda var!
Allah razý olsun..
Ynt: Ah Kalbimiz By: reyyan Date: 26 Ocak 2011, 22:52:35
Göze ve gönle hitap eden bu güzel paylaþým için Allah c.c. razý olsun kardeþim.Kalbimiz bizim en nadide varlýðýmýz çünkü kalbimizde Allah c.c. var onu incitmek kutsal mekana dokunmak derecesindedir.Kalp kýrmak kabeyi yýkmak gibidir sözünü þimdi daha iyi anlayabiliyorum...