Geride Kalan Sizsiniz…
Hani tren usul usul hareket edince…
Hani eller ayrýlýk hüznüyle, kavuþma heyecanýyla sallanýnca…
Hani genzi yakan bir duman ortalýðý kaplayýnca…
Hani gideni gözünüz görmez olunca artýk…
Ve o, içinizde bir yerlerde saklý tuttuðunuz derin nefes, özgürlüðüne kavuþunca…
Ve hani belki iki damla gözyaþý, akmakla akmamak arasýnda…..
Ve hani siz sýrtýnýzý dönerken boþ peronlara…
Geride kalan sizsiniz…
…..
Bir padiþah sofrasý bulursunuz önünüzde…
Zengin…
Ýçinde bin türlü hüzün…
Ýçinde özenle hazýrlanmýþ ayrýlýk lezzetleri…
Ümit ararsýnýz, bastýrmak için acýkan efkarýnýzý…
Yaþanmýþ ve yaþanmamýþ duygular öylesine doldurur ki içinizi, hiçbir yere sýðamazsýnýz…
Kâinatýn bütün trenleri geçer gözünüzden ve gönlünüzden…
Hepsinin katili olursunuz bir anda…
…..
Derinlerde bir yerlerde…
Ama hep duyacaðýnýz mesafede…
Yanýk türküler söyler birileri…
…..
Sonra oturup bir çay bahçesine… “Neden gittiler, neden ben kaldým….” muhasebesi baþlar…
…..
“Dünya da virane bir handýr aslýnda…
Gelir ve gider herkes…”
Bazan gidenler üzülür, bazan geride kalanlar…
…..
Gece ve gündüz gibi…
Yaz ve kýþ gibi…
Bir gülüp, bir aðlamak gibi…
Hiçbir tren, son tren deðildir halbuki…
…..
Bir gün “Bir geride kalan…” olarak, hüzünkâr hissederseniz kendinizi…
Bir baþka gün her þeyi geride býrakacaðýnýzý düþünün…
Kendinizi bile geride býrakacaðýnýzý düþünün…
Alýntý
Hani eller ayrýlýk hüznüyle, kavuþma heyecanýyla sallanýnca…
Hani genzi yakan bir duman ortalýðý kaplayýnca…
Hani gideni gözünüz görmez olunca artýk…
Ve o, içinizde bir yerlerde saklý tuttuðunuz derin nefes, özgürlüðüne kavuþunca…
Ve hani belki iki damla gözyaþý, akmakla akmamak arasýnda…..
Ve hani siz sýrtýnýzý dönerken boþ peronlara…
Geride kalan sizsiniz…
…..
Bir padiþah sofrasý bulursunuz önünüzde…
Zengin…
Ýçinde bin türlü hüzün…
Ýçinde özenle hazýrlanmýþ ayrýlýk lezzetleri…
Ümit ararsýnýz, bastýrmak için acýkan efkarýnýzý…
Yaþanmýþ ve yaþanmamýþ duygular öylesine doldurur ki içinizi, hiçbir yere sýðamazsýnýz…
Kâinatýn bütün trenleri geçer gözünüzden ve gönlünüzden…
Hepsinin katili olursunuz bir anda…
…..
Derinlerde bir yerlerde…
Ama hep duyacaðýnýz mesafede…
Yanýk türküler söyler birileri…
…..
Sonra oturup bir çay bahçesine… “Neden gittiler, neden ben kaldým….” muhasebesi baþlar…
…..
“Dünya da virane bir handýr aslýnda…
Gelir ve gider herkes…”
Bazan gidenler üzülür, bazan geride kalanlar…
…..
Gece ve gündüz gibi…
Yaz ve kýþ gibi…
Bir gülüp, bir aðlamak gibi…
Hiçbir tren, son tren deðildir halbuki…
…..
Bir gün “Bir geride kalan…” olarak, hüzünkâr hissederseniz kendinizi…
Bir baþka gün her þeyi geride býrakacaðýnýzý düþünün…
Kendinizi bile geride býrakacaðýnýzý düþünün…
Alýntý