KALBimi dinliyorum
Avare gibi çöllerde yanmak deðildi Sevda
Her yerde Onu görmekti
Leyla’da deðildi Sevda
Heryerde Onunla Olmaktý
Ve asýl Sevda…
Bu yolda ilerlerken Mevla’yý bulmaktý…
Bir saça; bir cemale kanmak deðil;
O güzelliðin sahibine yanmaktý…
Ona kavuþma pahasýna; ömrü Can’a sunmaktý
Leyla bir sembol…
Asýl Mecnûn içimizde…
KALBimi dinliyorum
bir güvercin kalbi gibi ürkek ve titrek
"korku ve ümit"
arasýndan
Ýranlý bir þair diyor ki:
“AÞK’a uçarsan kanatlarýn yanar”
Bu söze cevaben Mevlana Hazretleri diyor ki:
“AÞK’a uçmadýktan sonra kanat neye yarar”
Ve Yunus Emre ekliyor:
“AÞK'a vardýktan sonra kanadý kim arar”
Sakin Bir Nûn HýçkýrýðýyýmHepi TopuLamRa !
Þeddeli Mim ! Þeddeli Sus!
"HÛ" yazýlý kimliklerde bakî SuSKuNLuKLaRa!!
yürek de damla damla akar mý böyle
gül kokusu, gül muhabbeti, yürekten damla damla süzülür mü böylesi
aþk, taneyi mücevher yapan,
faniyi baki yapan
bir kainatý aþk ile dolduran Rabb’e aþk…
olmazlarý olduran,
kabýmýzý güllerle dolduran Rabb’e aþk…
ALINTI