Bir fincan muhabbet
Dost-akraba ziyaretlerinde, onlara olan sevgi ve muhabbetin göstergesi olarak sunulan bir fincan kahvenin ne kadar büyük bir anlam taþýdýðýný biliyoruz.
Hatta atalarýmýzýn veciz ifadesiyle “bir fincan kahveye kýrk yýllýk bir hatýr” bile biçeriz. Ancak burada kastedilen kahveden ziyade yapýlan ziyaret ve bu esnada gerçekleþen muhabbettir sanýrým.
Bundan dolayý;
“Gönül ne kahve ister ne de kahvehane/Gönül muhabbet ister kahve bahane.”
ifadeleri de halkýmýzýn dilinde ve gönlünde derin izler býrakmýþ olmalý ki hala söylenmeye devam edegelmektedir.
Günümüzde, hazýrlanmasý bir dakika bile sürmeyen, “nescafe”lerin içildiði ortamlarda yapýlan muhabbetler de “geyik muhabbeti”nden öteye gidememekte maalesef.
Tiryakisinin bir fincan kahve içmek için sabahýn erken saatinde atýþtýrdýðý bir-kaç lokma “kahve altý” yiyeceklerde “kahvaltý”ya dönüþünce “sabah kahvelerinin” adý kaldý sadece…
Geçmiþte bir fincan kahveye kýrk yýl hatýr biçen insanýmýz, kýrk akçenin hesabýný yapar hale geldiðinden beri ne hatýr kaldý ne de kahve.
O eskimeyen dostluklarda olmadýðý için muhabbet “kuþ” adý olarak yer etti hafýzalarýmýzda.
Kýrk yýl hatýrý olan kahve, meþe kömürü yakýlan mangallarýn ýsýttýðý, kalaylý bakýr cezvelerde piþerdi…
Kýrk yýl hatýrý olan kahveyi “aðalar beyler içerler”di Karacaoðlan’ýn ifadesiyle…
Kýrk yýl hatýrý olan “kahve Yemenden gelir”di…
Kýrk yýl hatýrý olan “kahveyi kaynatýrlar”dý, türkülere ilham kaynaðý olurdu…
Dost ellerin hazýrladýðý bir fincan kahveye ve,
Þaire;
“Gittin amma kodun hasretle caný bile,
Ýstemem sensiz olan, sohbeti yaraný bile.”
dedirten dostluk ve muhabbet anlayýþýna ne kadar da hasretiz deðil mi?
“Kahvenizi nasýl alýrdýnýz efendim…..”
Selam ve Dua ile…
ALINTI
Hatta atalarýmýzýn veciz ifadesiyle “bir fincan kahveye kýrk yýllýk bir hatýr” bile biçeriz. Ancak burada kastedilen kahveden ziyade yapýlan ziyaret ve bu esnada gerçekleþen muhabbettir sanýrým.
Bundan dolayý;
“Gönül ne kahve ister ne de kahvehane/Gönül muhabbet ister kahve bahane.”
ifadeleri de halkýmýzýn dilinde ve gönlünde derin izler býrakmýþ olmalý ki hala söylenmeye devam edegelmektedir.
Günümüzde, hazýrlanmasý bir dakika bile sürmeyen, “nescafe”lerin içildiði ortamlarda yapýlan muhabbetler de “geyik muhabbeti”nden öteye gidememekte maalesef.
Tiryakisinin bir fincan kahve içmek için sabahýn erken saatinde atýþtýrdýðý bir-kaç lokma “kahve altý” yiyeceklerde “kahvaltý”ya dönüþünce “sabah kahvelerinin” adý kaldý sadece…
Geçmiþte bir fincan kahveye kýrk yýl hatýr biçen insanýmýz, kýrk akçenin hesabýný yapar hale geldiðinden beri ne hatýr kaldý ne de kahve.
O eskimeyen dostluklarda olmadýðý için muhabbet “kuþ” adý olarak yer etti hafýzalarýmýzda.
Kýrk yýl hatýrý olan kahve, meþe kömürü yakýlan mangallarýn ýsýttýðý, kalaylý bakýr cezvelerde piþerdi…
Kýrk yýl hatýrý olan kahveyi “aðalar beyler içerler”di Karacaoðlan’ýn ifadesiyle…
Kýrk yýl hatýrý olan “kahve Yemenden gelir”di…
Kýrk yýl hatýrý olan “kahveyi kaynatýrlar”dý, türkülere ilham kaynaðý olurdu…
Dost ellerin hazýrladýðý bir fincan kahveye ve,
Þaire;
“Gittin amma kodun hasretle caný bile,
Ýstemem sensiz olan, sohbeti yaraný bile.”
dedirten dostluk ve muhabbet anlayýþýna ne kadar da hasretiz deðil mi?
“Kahvenizi nasýl alýrdýnýz efendim…..”
Selam ve Dua ile…
ALINTI