Kabirde Bir Gece By: Hadice Date: 12 Aralýk 2010, 12:57:55
Kabirde Bir Gece
Bir zamanlar Doðu’nun þehirlerinden birinde, zengin ve varlýk bir adam ölmüþ. Haberciler ve tellallar þehrin sokaklarýna yayýlýp halka þöyle seslenmiþler:
“Ey ahali! Bildiðiniz gibi Veli Aða vefat etti. Önemli bir vasiyeti var. Ahiret hayatýna alýþabilmek için yardýmcý arýyor. Kim mezarda geçireceði ilk gecede ona eþlik ederse, Veli Aða’nýn servetinin yarýsý kendisine verilecektir.”
Tellallarýn onca baðýrýp çaðýrmalarýna raðmen, kimse bu ilginç teklife talip olmaya cesaret edemedi. Akþama doðru, þehrin en fakir adamlarýndan biri olan hamal, bakmýþ ki, elinde mal olarak bir küfe ve ipten baþkasý yok. “Hamal olarak yatar, aða olarak kalkarým” diyerek koþmuþ ve diri diri mezarda gecelemeye talipli olmuþ.
Ertesi gün, geniþçe bir mezar kazmýþlar. Bir tarafýna iyice kefenlenen Veli Aða’yý bir tarafýna da hamalý yatýrýp mezarý kapatmýþlar.
Az sonra sual melekleri çýkýp gelmiþ. “Ýkisi de artýk bize emanet” diye aralarýnda konuþuyorlarmýþ. Biri:
“Öyle de..” demiþ. “Zengin olan zaten burada kalýcý, önce þu hamaldan baþlayalým.”
Öteki melek bu teklifi makul görmüþ ve hamalýn baþ ucuna gidip sorguya baþlamýþlar:
“Dünyada malýn mülkün var mýydý?”
“Alay etmeyin” demiþ hamal. “Sýrtýmdaki küfeden ve ipten baþka bir þeyim hiç olmadý benim.”
“Öyleyse söyle bakalým” demiþ melekler. “O küfe ile ipi hangi kazançla nasýl aldýn?”
Hamal baþlamýþ anlatmaya:
“Beþ kiþinin malýný on kuruþa taþýdým. Ýkisini yedim sekizini sakladým. Ertesi gün de ayný iþi yaptým. Böyle böyle para biriktirdim. Yemedim içmedim, ucuza taþýdým ve bunlarý aldým.”
Melekler:
“Olmadý” demiþler. “Olmadý hamal efendi. Falancadan aldýðýn para hak ettiðinden çok azdý. Biz bunun hesabýný ondan soracaðýz. Filancaya da çok ucuza taþýmýssýn, bunun da hesabýný ondan soracaðýz”
“Ýyi ama..” demiþ hamal. “hakettiðim parayý isteseydim, bana taþýtmazlardý ki...”
“Sen merak etme” demiþ melekler. “Nasýl olsa ikisi de buraya gelecek, o zaman biz sorarýz bunlarýn hesabýný.”
Ve sorguya devam etmiþler:
“Sen bir daha söyle bakalým. Kazandýðýnýn ne kadarýný yedin, ne kadarýný biriktirdin?”
“Vallahi” demiþ hamal. “Genelde hep yarý yarýya... On aldýysam beþ sakladým, beþ yedim. Ýki kazandýysam, birini kenara attým.”
“Olmadý” demiþ melekler. “Bu iþ hiç olmadý. Sen hem kendinin hem de çoluk çocuðunun boðazýndan kýsmýþsýn. Hem kendi nefsine, hem de onlarýn nefislerine zulmetmiþsin. Bu günahtýr bilmez misin?”
Hamal ne cevap vereceðini düþünürken kan ter içinde kalmýþ. Ve bütün bir gece melekler sormuþ o kývranmýþ, melekler sormuþ o kývranmýþ.. Nihayet sabah olmuþ ve mezarý açýp onu dýþarýya çýkarmýþlar.
Hamal bakmýþ, kadý efendi dahil bütün þehir kabrin baþýna toplanmýþ. Hatta mehter takýmý bile hazýr bekliyor.
Kadý, mezardan kendisini dýþarýya atan hamala:
“Afferin hamal efendi, kimsenin cesaret edemediði bir iþi yaptýn. Ama mükafatýný da göreceksin. Artýk zengin bir adamsýn.”
Halkan bir alkýþ ve ‘Yaþasýn’ kopmuþ.
Hamal:
“Ýstemem! Ýstemem! Vallahi istemem!” diye baðýrmýþ. “Ben, bir iple bir küfenin hesabýný sabaha kadar veremedim. Onca servetin hesabýný nasýl veririm. Kim isterse o alsýn. Hesabýný da alan versin!” ?
Ynt: Kabirde Bir Gece By: Hadice Date: 12 Aralýk 2010, 12:58:52
Elbette, en bahtiyar odur ki, dünya için âhireti unutmasýn, âhiretini dünyaya feda etmesin, hayat-ý ebediyesini hayat-ý dünyeviye için bozmasýn, mâlâyâni þeylerle ömrünü telef etmesin, kendini misafir telâkki edip misafirhane sahibinin emirlerine göre hareket etsin, selâmetle kabir kapýsýný açýp saadet-i ebediyeye girsin.Risale-i nur külliyatý