Yalnızlığa açtım gözlerimi
Yalnızlığa açtım gözlerimi, çevremdeki seslere inat
Ellerimi tutanların niyeti bırakmaktı sonunda
Hepsi geçiciydi, bu ikram, bu rağbet, bu rahat
Bitmeye mahkûm gülücüklerdi, yanlarında taşıdıkları…
Bir adım atarken hayata, bir adım yaklaşmışız ölüme
Ölüme atılan adımsa, ilk adımmış gerçeğe…
İçinde ne aciplikler, ne garabetler taşır bu hayat
Sevgi nefret kol kola, taze ne kadar bayat!
Aşk dediğin nedir, kaç yıl sürer kavuşunca?
Bütün hisler yalan, bütün hıçkırıklar sahte
Gözyaşına bürünmüş kahkahalar, sevinçler köhne
Hepimiz evciliğin çocuklarıyız
Anne içeri çağırınca, nasıl biterse oyun
Her şey bitecek üflenmesiyle surun!
Hayatın tek gerçeği var, ölüm!
Onun karşısında dürülür varlık, büklüm büklüm
Bu hakikate erebilmişse ruhum
Cennet olabilmişse gerçek yurdum
O zaman yakışır gülümseme yalan dudaklara
Değilse hüküm sürsem neye yarar dünyada!
Zehra Macit
Ynt: Yalnızlığa açtım gözlerimi By: Gulinur Date: 09 Aralık 2010, 22:30:22
Cennet olabilmişse gerçek yurdum
O zaman yakışır gülümseme yalan dudaklara
Değilse hüküm sürsem neye yarar dünyada!